Gute morgen.
Enorm goed en lang geslapen. Bijna 11,5 uur.
Het is bewolkt en nog wat fris.
Maar mooi uitzicht.

We gaan ons opfrissen.
Om 9.00 uur wordt ons ontbijt gebracht.een enorm uitgebreid ontbijt.

Warme broodjes,fruit en yoghurt. Koffie en jus d,orange.
En heel veel soorten beleg.
Heerlijk begin van de dag.
Helaas niet buiten.

Na het ontbijt pakken we de laatste spullen en gaan we afrekenen.
Om 10.15 uur gaan we rijden.
De eigenaar van het huis gaat met een oude Ford uit 1977 naar een automeeting.
Als we hadden gewild , hadden we mee gekund,maar ja dat gaat niet.

We rijden richting Villach.
Bij de tunnel vlak voor Villach staat een kleine file.
Richting afslag Italië staat een langere file.
Bij Villach zijn veel paragliders bezig. Leuk om ze opeens vanuit de wolken bij de top tevoorschijn te zien komen.

We rijden door. Er zijn veel Amg,s op de weg. Waarschijnlijk ergens een meeting.

Tegen 11.15 zijn we bij de Karawanken tunnel . Of tenminste...ervoor.
Er is al langzaam rijdend verkeer en file.
Eventueel hadden we ook over Italië en de wurzenpass kunnen gaan,maar ook daar staat file en we hadden al betaald in Nederland voor de tunnel.

We staan stil en opeens begint het weer te rijden...
We zien opeens een man uit de bosjes naast ons komen die in paniek rent. En zwaait ....
Kennelijk was hij een sanitaire stop aan het doen ...maar de auto waar hij bijhoort is nu doorgereden..
We zien hem al rennend proberen te bellen...

Pas als de vluchtstrook stopt..staat daar een auto te wachten.
Er zit een vrouw achter het stuur. En die ligt helemaal dubbel van het lachen.
De man overduidelijk niet.
Toeval wil dat ze opeens vlak voor ons komen te rijden en wij kunnen goed volgen dat het "grapje" niet zo gewaardeerd werd door de running man 🫣

We komen bij de tol voor de tunnel/grens met Slovenië.
Hier staat het helemaal stil.

We zien de "running man" opeens weer langs komen om een tolkaartje te gaan kopen.
Hij kijkt erg boos en loopt nog steeds het zweet van zijn hoofd af te vegen.
Zal vast gezellig zijn bij hem in de auto.

Na de tolpoortjes moeten 5 banen samenvoegen tot 1 baan. Dit geeft natuurlijk oponthoud.
Wij hebben de rij met campers en caravans gekozen..ervanuit gaande dat die altijd voorbereid op pad gaan en dus ook al een vooruitbetaald ticket hebben.
Wat ook klopt.
Dus we zijn vrij vlot door de poortjes en op de juiste baan.
De Karawanken tunnel is 8.7 km lang ...en ergens halverwege ligt de grens met Slovenië.

Gelukkig staat het in de tunnel niet echt stil.
Dus we komen om 13.15 in Slovenië aan.

We gaan op de eerste grote parkeerplaats na de tunnel even stoppen.
De temperatuur is prima,maar wel flink bewolkt.
Na een koek en koffie gaan we weer verder.
Bij Lubljana staat nog file volgens de TomTom.

En idd bij Lubljana file. En daarna weer file.
Het rijdt niet echt lekker door en het verkeer is erg vervelend.
De Slovenen zelf krijgen denk ik hun rijbewijs bij een pakje boter.

Helaas doet mijn been vandaag erg vervelend en steekt behoorlijk.

Omdat Slovenië vroeger Italiaans was ,staan alle plaatsnamen in zowel Sloveens als Italiaans op de borden.
Net boven Koper ofwel Caprodisia stoppen we even. De lucht is weer dreigend. Maar buiten wel al 28 grd.

Om 15.25 gaan we verder. Nog 20 minuten tot de grens met Kroatië.
Net bij de grens gaat het enorm onweren.
Het is zo donker dat het wel nacht lijkt.
Jammer .
Het regent ook hard.

Gelukkig is het als we bijna bij ons dorpje zijn droog.

We stoppen even bij de supermarkt. Het is er heel druk. En chaotisch. Maar we vinden wel de eerste benodigdheden.

Dan gaan we verder. De omgeving doet ons aan Portugal denken en aan Mallorca.

Het weggetje waarover Google ons stuurt is heel krakkemikkig en smal. Maar het klopt wel.
We komen bij ons appartement uit. De eigenares Klara staat ons op te wachten.

Ze doet een ronde en legt veel uit. Haar man komt er ook bij.
Mijn naam vinden ze te moeilijk ,dus dat wordt Lidy .. daar ben ik aan gewend.

Giliam vinden ze een hele mooie naam. Ze zeggen gelijk : Guillermo.
De man is Italiaans en Klara is kroatische.

We pakken onze spullen uit.
En dan kunnen we in het zonnetje op ons terras een biertje drinken.
Heerlijk.

Tegen 18.30 uur gaan we eten.
Giliam heeft een restaurant gevonden in Vodjan . Een klein dorpje naast het onze.

Het restaurant heet Buffalo Grill.
Het is vrij groot en druk.
Er is een groot buitenterras.
Gelukkig is er nog plek.

Er staat veel vlees op de kaart en pizza's

Giliam kiest een specialiteit van het huis.
Kipfilet met spek en kaas
Wij kiezen een pizza.
En ik een lekker kroatisch biertje.

Als je Proost wilt zeggen in het Kroatisch dan zeg je Zivjeli Maar het klinkt meer als Zie Willy 😂😃😂.

Het is opvallend dat de meeste Kroaten die hier komen heel netjes gekleed zijn. Echt dat ze uit zijn.

Het eten komt snel.
Vooral het eten van Giliam ziet er speciaal uit.
Het is een soort dikke koek van vlees met kruiden,spek en kaas. En patat.

Ik heb een pizza jonkvrouw.
Met rucola,tomaat,mais en rauwe ham.

Jacco pizza Buffalo met ei,spek,salami, ui en kaas.
Het eten is echt lekker.

Ondertussen is het zo druk geworden dat mensen niet meer plaats kunnen nemen.

We bestellen nog een cappuccino en ik een chocolade taartje .
Maar volgens de ober is het meer een cake .

De chocolade taart is idd een soort kleine cake
Maar erg lekker.

We zijn er bijna zeker van dat we hier nog wel een keer gaan eten.

Na het eten lopen we even door een paar straatjes op zoek naar de bank.
Als we die hebben gevonden,blijkt hij niet te werken..of de machine is leeg.
De straatjes zijn sfeervol en doen echt wel zuidelijk aan.
We lopen weer terug en gaan terug naar ons appartement.

Daar drinken we nog wat buiten.
Je hoort veel krekels en cicades hier.
Er zat ook al een nogal grote sprinkhaan of iets bij ons terras.

Het was een lange en vermoeiende dag.
Maar we zijn er. Dus onze vakantie kan nu echt beginnen.

Welterusten en tot morgen .

Geschreven door Lidewijdes.travels