Het moet toch niet gekker worden! Vanmorgen werd ik om 8.45 uur wakker. Het begint bijna op uitslapen te lijken.
Waarschijnlijk heeft het geholpen dat we gisteren nieuw beddengoed hebben gekregen. Geen nep satijn meer.
Buiten schijnt de zon al fel. Het is al 26 graden.
Na de koffie is het al zo heet dat ik een afkoelende plons neem in het bad. Dat water is 19 graden.

Om 10.00 uur gaan Jacco en ik broodjes halen in Hongarije bij de Tesco.
De croissants zijn op ..Dus we nemen andere mee.
En weer zangzaad broodjes voor opa.

Bij het huisje ontbijten we heerlijk in de schaduw buiten.
De meegenomen broodjes blijken een zoete vanille roomcrème vulling te hebben.
Best lekker,maar ook wel vrij machtig .

Na het ontbijt ruimen we wat zaken op. Klingelen we allemaal op onze eigen manier wat in en rond het huisje
en doen we alles heerlijk slow.

Vandaag zijn we door Erwin en Gijs uitgenodigd om bij hun "landgoed"te komen en dan onder leiding van hen door de Rivier de Ipel te wandelen.
Na de rivierwandeling willen ze ons graag trakteren op eten uit de heksenketel. Een speciale Slovaakse manier van eten bereiden boven een bbq/houtvuur.
we hebben afgesproken om om 15.00 uur bij hen te zijn , dus we hebben nog wat tijd.

De kids en ik zwemmen nog even in ons eigen bad en dan gaan we langzaam aan spullen zoeken om mee te nemen.
zoals de Crocs en waterschoenen die we speciaal voor vandaag hebben gekocht,
we zijn dus nu niet de Blaauwtjes , of de Tokkies , maar vandaag zijn we de Crokkies.

Jacco en opa kijken de start van de Formule1 ( gelukkig lukt dat op de telefoon met het internet) en daarna gaan we om 14.30 uur richting Pet,ov de plaats waar Erwin en Gijs hun landhuis hebben. Het is toch nog ruim 25 km bij ons vandaan.

Het Landhuis van E&G ligt helemaal in de "bushbush" er staan ongeveer 10 huizen aan de rand van de Ipel en het laatste huis is van hen. Zijzelf wonen in een huis wat vroeger het huis voor het personeel was van het grote (nu flink vervallen landhuis) . Er zit enorm veel grond bij.
Gijs staat ons al aan de weg op te wachten.
Het blijkt dat ze ook twee grote honden hebben. ze hebben de honden even in hun hok gezet , maar zodra ze merken dat wij en met name Giliam erg gek zijn op honden laten ze de honden los.

De ene is een Slowaakse Wolf , die heet Igor. Hij is echt groot en sterk en heeft gevaarlijk scherpe tanden.
De andere is een grote pluizige soort. Een Tatra Hond. Die heet Boris en is een Pup (net een jaar oud).

we gaan in de schaduw onder het verhoogde balkon wat drinken. De kids , Jacco en ik nemen vlierbessen siroop en Opa neemt witte wijn .
Het huis van G&E is een huis in Paloc stijl...dus langwerpig met alle kamers aan 1 lange gang.

Tegen 15.15 uur gaan we gezamelijk met honden, stoelen en koelbox richting de Ipel.

De Ipel is een zijrivier van de Donau van 232 km lang. Hij ontspringt in het Slowaakse ertsgebergte op zo`n 1000 meter hoogte.
Waar wij nu lopen is het ook direct de grens met Hongarije.
Dus als je de rivier dwars oversteekt , loop je in Hongarije.
we zetten de stoelen in het water en de fototas en koelbox aan de kant.
De honden zijn al direct het water ingedoken en springen als twee blije kleuters rond.
Ook Jeremy en Giliam volgen hun voorbeeld al snel.
Ik ontdek aan de overzijde op de oever hele mooie weidebeekjuffers. en dus steken papa en ik de rivier over en maken mooie Foto`s van ze. E&G moeten er erg om lachen. Zij wonen hier al 11 jaar , maar weten erg weinig van de dieren en planten die hier voorkomen.

Na ongeveer 10 minuten kletsen en wennen aan het verrassende warme water van de Ipel gaan we met ons zevenen en de honden wandelen in de rivier stroomopwaarts.
Normaal is het water erg helder , maar door de zware regenval vorige week is het water nu lichtbruinig. Toch zien we diverse scholen kleine visjes voor ons uit wegschieten .
Op sommige stukken is het water enkeldiep , maar dan opeens zak je zo een meter weg in dieper water. Voor Opa hebben we eerst een grote stok gezocht zodat hij wat steun heeft.
Jacco en ik verbazen ons heel erg over hoe gemakkelijk en zonder angst Giliam voor ons uit door het water gaat .
er scheren diverse prachtige groene en blauwe weidejuffers en andere libellen voor ons over het water.
we hebben onze camera`s niet mee , en dat is maar goed ook . want plotseling is het water zo diep dat je echt moet zwemmen.

we genieten enorm van deze groene oase waar we doorkomen.

Opeens is er een lichte paniek. Giliam heeft zich gestoten aan een drijvende tak in het water en dat is net op een diep stukje. Jeremy helpt hem en draagt hem naar een ondieper gedeelte.
Het valt mee en al snel zwemt en loopt Giliam alweer voor ons uit.
Igor en Boris zijn vandaag extra ondeugend en luisteren niet al te best naar hun baasjes. Vooral Boris is als pup echt ondeugend en volgt elke fladderend beestje wat hij ziet. Regelmatig moet Gijs hard zijn best doen om de honden weer terug bij ons te krijgen.

na bijna 2 km zwemmen is het wel mooi geweest. we besluiten om terug te gaan .

Alles gaat prima totdat we weer bij de diepe bocht met sterke stroming komen.
Ik waarschuw voor de in het water liggende boom , maar het lukt opa net niet om hier goed overheen te komen . Hij stoot zijn been f;link aan een onderwaterliggende tak en jacco en ik moeten hem helpen door de stroming naar de kant te komen.
Zijn been lijkt enkel gekrast.

we gaan verder en komen bij de stoelenplek weer uit.
Daar zien we dat het scheenbeen van opa toch wel flink verwondt is. Er zit een lelijke winkelhaak snee in en deze bloedt nu ook .
Doordat opa ook bloedverdunners gebruikt bloedt het natuurlijk ook veel meer dan bij anderen.

Ik ga naar de auto om de verbanddoos op te halen . Teleurstellend genoeg doen G&E weinig om te helpen . Het lijkt wel alsof ze niet tegen bloed kunnen ofzo.
Ik ontsmet de wond en doe er gaas en verband om .
Opa gaat met zijn been omhoog zitten en we komen bij va de schrik met wat koud drinken uit de koelbox.
Hier bij de rivier is het lekker koel , maar boven bij het huis is het erg heet.
We gaan tegen 17.30 toch met zijn allen richting het huis.
Naast het huis van G&E is een klein toilletgebouwtje. ze hadden hier eerder een mini-camping , maar zijn daar mee gestopt.
Maar wij kunnen ons nog wel omkleden en opfrissen in dit gebouwtje.

Jeremy en Giliam spelen nog even met de honden en wij kletsen met G&E in de tuin .
tegen 18.15 uur gaat Gijs pasta koken en Erwin gaat een vuurtje stoken op de vuurplek in de tuin . Boven dit vuur komt een speciale 3-poot met een enorme heksenketel.
In deze heksenketel kun je van alles klaarmaken . De meeste slowaken maken er bonensoep , chili con carne of BORATSZ in (slowaakse goulash).
Ook Gijs gaat nu Boratsz maken voor ons. Maar dit keer met kip ipv rundvlees en zonder groente vanwege de kinderen.

eerst gaat er flink veel kokosolie in de pan . Dan een flinke hoeveelheid kip. Wat water . en dan met een grote houten heksenlepel alles roeren . Giliam mag helpen .
Vervolgens flink wat hongaarse paprikapoeder en als laatste nog zout en peper.
Vervolgens onder roeren met de houten stok wat laten inkoken en dan 2 flinke bekertjes met zure room .
Het ruikt geweldig en is een echte belevenis om dit zo samen te makne .
Inmiddels is de pasta ook klaar.
Dus we eten de Boratsz aan een oude schots en scheve acaciahouten tafel in de tuin . Met een ondergaande zon en zicht op wijnhellingen en vlierstruiken .
Enige grote nadeel hier ...HEEL VEEL WESPEN !
Gelukkig hebben wij die bij ons vakantiehuisje niet.

we drinken nog koffie in de tuin en wachten tot de zon bijna onder is.
Dan gaan we richting ons huisje.

Papa heeft best last van zijn wond en ik vind het er maar raar dik uit zien
Gijs en Erwin kennen hier geen arts of ziekenhuis in de buurt , maar Gijs biedt wel aan om eventueel morgen (maandag) met papa naar zijn slowaakse arts te gaan . Echter die zit in Lucenec en dat is zo`n 60 km van onze plaats.

we bedanken de heren voor hun gezelligheid en gastvrijheid en rijden naar Mala Calomija. Onderweg kijken we nog even of de tesco nog los is , maar helaas is die op zondag niet tot 22.00 uur open.

Thuis ontsmet en verbind ik de wond opnieuw.
Dan breng ik Giliam naar bed.

Als ongeveer een half uurtje later opa boven is .. roept hij hard : li Kom snel !
Ik ga kijken en zie heel veel bloed. in de badkamer en op de vloer van de slaapkamer...
de wond is geknapt en het bloed stroomt eruit.
Papa gaat op bed liggen en ik roep jacco en jeremy .
Jacco gaat de noodhulp zoeken en Jeremy helpt mij om een theedoek en een handdoek om het been te doen. Om het af te binden pak ik de riem van papa en doe die zo strak mogelijk eromheen.

snel besluiten we dat we met papa naar het ziekenhuis in Ballassagyarmat zullen gaan. Het dichtsbijzijnde.
Jeremy zal thuis blijven bij de slapende Giliam. Gelukkig zijn er mobiele telefoons.

Het is nog een hele tour om papa van de steile slaapkmertrap af te krijgen en dan buiten om via de stenen trap naar de auto.
en vervolgens in het aardedonker de berg af komen is ook niet echt leuk te noemen.

we komen bij het ziekenhuis aan , maar vinden nergens een echte ingang.
Jacco en ik lopen maar naar de dichte voordeur en bellen aan.
Er komt een norse beveiligingsdame die die geen buitenlandse taal spreekt.
Ik heb opgezocht wat veel bloed is in hongaars en zeg haar dat . ze wijst dat we om het ziekenhuis heen moeten rijden en dat zij daar de poort open zal doen .
Gelukkig gebeurt dat ook zo .

Bij een soort ambulance ingang helpen we papa uit de auto en halen we een rolstoel. en dan moet je gewoon een enorm steile helling op om binnen te komen !
Gelukkig lukt dit en we lopen een ziekenhuis binnen waarvan de inrichting zo uit een jaren 50 film kan komen.
we zien achter wat halve gordijntjes mensen liggen slapend en aan de zuurstof..
we komen bij een balie ..maar ook daar spreekt niemand engels of duits.
we wijzen naar papa`s afgebonden been en zeggen weer "Meli Verki "wat veel bloed betekent,
Er komt een man aan die zegt dat hij duits kan . Hij begint met vertalen voor ons.
Nu snappen ze het en we moeten in een wactkamer gaan zitten .
Ondertussen zijn de hongaarse receptioniste en de arts assistent aan het discussieren
De man vraagt in het duits wat er allemaal gebeurt is en waar we vandaan komen.
ALs we aankomen bij het punt dat we uit Holland komen , in slowakije op vakantie zijn , maar nu in Hongarije in het ziekenhuis zijn ontstaat er flinke verwarring.
Gelukkig weet jacco mbv de telefoon uit te leggen hoe het zit .
We worden naar een kamertje gewezen en papa moet op een jaren 50 brancard gaan liggen .
er staan diverse mensen in de kamer en voor ons is niet duidelijk wie wat is.
Een man haalt de doeken van papa`s been en er spuit direct een hele flinke straal bloed weer uit. ik en kennelijk ook de artsen schrikken ervan .

er is ook een dame binnen gekomen die zegt dat ze van de opname is .. zij wil papa inschrijven in de pc. Maar als ze om wat wij denken de achternaam van papa vraagt , blijkt dit niet goed. Het is de moeders meisjes naam van papa .
tja die staat nergens in nederlandse papieren genoteerd natuurlijk.

Inmiddels hebben de 2 mannen bij papa ongeveer een halve fles alchohol over zijn been gegeoten en zijn ze er ook achter dat hij bloedverdunners slikt.
Ik zie dat ze een naald pakken en draad , maar heb nog geen verdoving gezien .
Die komt ook niet ..voordat ik iets kan zeggen ..of papa of jacco..beginnen ze de wond te hechten . Een zeer pijnlijke zaak voor papa en voor ons.

Er komt een heel pak gaasjes op de wond en 3 rollen verband.
Daarna pakt 1 van de artsen ? een spuit . Ik denk tetanus.
Later blijkt dat te kloppen.
Inmiddels heeft onze aardige duitse tolk Jacco uitgelegd hoe nu verder en ook wat we morgen moeten doen .
Het blijkt dat we nu nog naar de rontgen moeten .. en mocht dat goed zijn , dan kunnen we naar huis ,,anders niet . En dan moeten we morgen om 10.00 uur terug zijn om verder geholpen te worden.
De tolk loopt met Jacco mee om te laten zien waar we moeten zijn .

Ik ben bij papa bij de rontgen . er worden 2 foto`s gemaakt. Dan wordt er ingezoomd op 1 van de foto`s en wordt er opeens gebeld.
Ik schrik het zal toch niet gebroken zijn ?
Gelukkig is dat niet zo.
We mogen naar huis. Het is nog een hele toer om weer in de auto en van het ziekenhuis terrein af te komen .
Om 1.30 uur zijn we eindelijk weer thuis. Jeremy was al gaan slapen , maar wordt wakker als we thuis komen . Ook Giliam was ondertussen wakker geweest en was even in paniek geweest.
Het is ook wat als je er goed over nadenkt.
wij in Hongarije en hun met zijn tweetje in een vreemd huisje op een berg in slowakije ...

Dit huisje is echt een crime om te zijn als je slecht ter been bent. om bij de voordeur te komen moet je over een aantal stenen traptredes..om boven in de keuken en woonkamer moet je of via een stenen trap en steile helling buitenom of via een steile houten trap binnen.
Normaal slaapt papa boven ..maar dan moet hij ook een hele enge steile houten trap op. dus we wisselen van slaapkamer.
Papa gaat beneden in onze ex-slaapkamer en wij helemaal boven ..boven de woonkamer in zijn ex-slaapkamer.

we zijn behoorlijk moe en geschrokken.
Hopelijk blijft vannacht verder alles rustig.
En dan morgen weer zien hoe we verder gaan en wat we dan weer beleven in deze vreemde vakantie.

Dobre Noc

Geschreven door Lidewijdes.travels