Vannacht was het voor hier extreem koud. Maar 3 graden. De Portugezen klagen et behoorlijk over en lopen dan ook nog dik ingepakt met mutsen en handschoenen aan rond.
Toen ik om 9 uur wakker werd ,was er al een waterig zonnetje met behoorlijk veel kracht.

Het is wel kouder dan andere keren dat wij er waren.
Maar we kunnen nog lekker buiten ontbijten en het is alles beter als Nederland.

Om 10.00 uur maken we de jongens wakker. Tijd voor ontbijt .

Na het ontbijt lekker zonnen en lezen.
Tegen 12.15 uur gaan we richting opa en Coby.
We gaan met hen naar Fabrica en Pedras del Reis.
Giliam wil daar graag heen. En ook ik wil wel graag nog naar mama,s plekje bij het Anker strand.

Het is hartstikke mooi weer geworden.
We gaan eerst naar Santa Luzia. Net voorbij Tavira ,vlak voor pedras del Reis.
Dat is een heel mooi plaatsje met op bijna alle huizen prachtige azulejos.
Maar er is ook een mooie straat met kleine restaurantjes met uitzicht op de Ria Famosa.
Daar gaan we eerst lunchen.

Bij een klein bakkertje,lekker op het terras in de zon. Het duurt wat eer we alles hebben. Ze hebben kennelijk maar 1 tosti ijzer. Maar wat we krijgen is ontzettend lekker. Ik heb gepaneerde kip op een broodje met een groot glas verse jus d'orange.
Die is hier zo erg lekker.
Er zit hier ook een restaurant welke beroemd is om de vele octopus gerechten. Op het dak zit een grote metalen octopus.

We rijden een klein stukje verder naar Barril.
Vanuit daar kun je of met een treintje of lopend naar het Anker strand.

Het anker strand (Barril beach) is 11 km lang en onderdeel van nationaal park Ria Famosa. Er zijn eigenlijk 4 eilanden die als een soort schilden de Ria Famosa afschermen van de zee.
Vroeger werd hier veel tonijn gevangen.
Nu niet meer
De ankers van de tonijn schepen zijn bij elkaar "begraven" in de duinen. Ze vormen tezamen een uniek monument.

Bij 1 van die ankers hebben we een deel van mama haar as begraven. Dat is haar plekje.
Het licht is hier altijd bijzonder en het strand is heel schoon,breed en vol schelpen.

Wij gaan met het treintje ..papa en Coby gaan lopen.

Bij het strand is het drukker dan gewoonlijk. Waarschijnlijk door het mooie weer.
De jongens gaan voetballen op het strand. En Jacco en ik lopen een heel stuk langs het strand.
Dan nog even naar mama,s anker.
Helemaal dichtbij kun je niet meer komen,want ze hebben het nu afgeschermd met hekken.

We gaan nog even wat drinken bij het restaurantje.
Daarna gaan we weer met het treintje terug.

Van pedras del Reis gaan we naar Fabrica.
Dit is ook een lagune van de Ria Famosa vlak bij Castella Vella .
Het favoriete plekje van mama en van Joke.
Joke zag hier vaak de ijsvogel.

Vooral aan het einde van de middag is het hier mooi.
Er zijn altijd veel vogels.
Al gaat het hier wel slecht met de natuur,doordat 1 verbinding met de zee is ingestort na een storm. Dus komt er minder zout /vers water in de lagune.
En dat heeft weer invloed op de aanwezigheid van krabbetjes ,schelpen en vogels.
Helaas doet de Portugese regering erg weinig aan natuurbehoud.

We zien een mooie fouragerende lepelaar en een wulp. En wat strandlopers.

En dan opeens als ik samen met papa op het slib loop...zien we hem.
De IJSVOGEL!
Op de rand van een bootje .
En ook nog redelijk dichtbij.
Wat een geluk !!
Hij vliegt naar een rode boei. En daarna naar de motor van het bootje.
Ik ben hele grote blij .
Mijn allereerste foto's van de ijsvogel.

Dit is vast en zeker een teken /geschenk van Joke♥️
Het is een mooie afsluiting van een middag met gemengde gevoelens.

Maar zo gaat het leven..je maakt herinneringen, herbeleefd herinneringen en maakt weer nieuwe herinneringen.
Tezamen vormen ze een parel ketting .

Om 17.15 uur gaan we terug naar Monte Gordo.
En daar zien we ook nog een mooie zonsondergang.

We frissen ons op en rusten wat uit. En dan lopen we om 19.00 uur naar Migalhas om daar te eten.
Bij het reserveren was gezegd dat er een Fado avond was. Benieuwd wat het inhoud.

Het is redelijk druk. Met name door 1 hele grote groep van ongeveer 22 Duitsers.

Ook blijkt Cobie met haar man daar te zijn. Die ken ik via de foto challenge groep. Leuk dat we elkaar herkennen van enkel foto's.
We gaan morgen proberen langer af te spreken.

Het eten blijkt anders dan anders. We hebben geen keus in voorgerecht,enkel van hoofdgerecht.
De keus is zeetong of kalkoen in saus.
Op papa na neemt iedereen de kalkoen.
Als voorgerecht krijgen we soep.

Daarna gaan opeens de lampen voor de helft uit ..en begint er een accordeon optreden.
Bij de Duitse groep is 1 echt foute Duitser, combinatie Rudi Carrel en Marco Bakker , in een te strakke witte broek op boot schoenen , die de accordeonist gewoon dwingt naar hun tafel. En gebied om met verschillende dames op de foto te gaan.
Zelf loopt hij ook telkens met een fles wijn rond . En er gaan in korte tijd aardig wat flessen door.
Wij dopen hem Günther.
Na de accordeonist komt er een mannelijke fado zanger. Mooie stem,maar niet echt mooie liederen.
En tijdens deze optredens wordt er geen eten gelopen ....
Gelukkig stopt de zanger even en komt ons eten.
De vis van papa ziet er perfect uit en smaakt hem goed.
Onze kalkoen is bedolven onder lauwe saus en daardoor niet echt warm. Ook zit er enkel patat bij en verder geen sla.
Het is niet wat we hier gewoon zijn.

Er gaan nu twee fado zangeressen optreden. En Günther gaat natuurlijk gelijk met hen op de foto en gaat daarna de polonaise lopen met de vrouwelijke Duitse tafel gasten.
Wij hopen dat ons dessert nog een keer komt.

Uiteindelijk na wat vragen komen ze het brengen.
Ik heb een soort caramel flan. Die is prima van smaak. De jongens hebben chocolade mousse en ook die is erg lekker.

Nu hopen dat we op de koffie niet zo lang hoeven te wachten.

Uiteindelijk gaan we om 22.15 uur naar huis.
Günther blijkt trouwens Mario te heten.

Het was een onverwachte belevenis deze avond ,maar niet voor herhaling vatbaar.

Morgen alweer onze laatste volle dag hier.
De week is echt voorbij gevlogen.
Maar het voelt nog steeds superfijn om hier te zijn.

Geschreven door Lidewijdes.travels