Vandaag was het alweer koud en bewolkt , toen ik wakker werd.
Dat valt toch wel tegen.

Vooral omdat we vandaag echt willen steppen.

Toch maar even afwachten.
Geluk voor de kids, kunnen ze iets langer slapen.

Om 9.30 maak ik ze wakker.
We gaan ontbijten.
Wij besluiten om tòch te gaan steppen. We denken dat t meevalt met het weer.
En op kou kun je je kleden.
De bedoeling was , dat opa en Coby de boomkroontoren zouden beklimmen, terwijl wij zouden gaan steppen.(zelfde berg)

Maar zij willen niet in de kou en met de laaghangende bewolking de toren op

Uiteindelijk besluiten zij om met de bus naar Vrchlabi te gaan.
Wij gaan richting de Cerna Hora.
We stoppen nog even om de bustijden te fotograferen en door te appen aan opa en Coby.

We zijn om 11.30 bij Janske lanzne , waar we bij de stepverhuur eerst Steps gaan huren.

Het valt mee qua drukte.
We krijgen een helm, een grote step en uitleg over de routes.

Dan gaan we kaartjes halen voor de kabelbaan.
Ik ben nu al misselijk bij het idee.
Maar na 9 jaar, moeten we toch eens de hoge berg op.
En het steppen is super gaaf. Dus even door de zure appel heen ...
Ook Giliam vindt het wel erg spannend.

We moeten de steps meenemen de cabine in. Gelukkig een dichte cabine. En er wordt geholpen bij het inzetten van de steps .

De cabine schiet snel het eerste stuk omhoog.
Ik durf niet te kijken. Krijg helemaal hartkloppingen en klotsknieen....
Jacco zet even het raampje iets open...dat helpt.
Halverwege nog even een kleine paniekaanval van mijn kant. .. gelukkig dat Jacco erbij zit.

De hele top van de berg is niet zichtbaar.
We verdwijnen met cabine en al in de wolken...en pas op het laatste moment zien we het eindstation opdoemen.

We zijn er. .de Çerna Hora, 1260 meter hoog.

Het is 10 graden.
Brrrr koud.

We vinden al snel de route....we doen eerst de oranje.
Dat is de lange route van 11,5 km over de zijkant van de berg.

Eerst een stop bij de berghut.
Een kop koffie voor de zenuwen en even bekijken hoe de route precies gaat.

Dan gaan we
Het eerste stuk is lastig ..grindpad, best steil en veel wandelaars.

Daarna gaat het beter.
Prachtige paden. En het steppen is super gaaf. Gaat sommige stukken flink hard.
En dan ga ik nog niet eens voluit. De jongens wel.
Deze steps hebben ook schijfremmen en vering bij de wielen. Wel zo fijn.

In een half uurtje ..dalen we van 1260 naar 950 meter.

De jongens genieten enorm.
Ook Jacco en ik vinden het kicken.

Na 6,5 km stoppen we voor wat drinken.
Dan weer verder.

Je kunt best ver kijken weer ondanks t grijze weer.

Het laatste stuk van de route is echt wat minder.
Je komt bij de grote weg, moet deze oversteken en wordt dan het dorpje ingestuurd.
Maar eenmaal beneden in het dorpje ... Moet je super steil omhoog. En dat dus lopend.
Beetje jammer.

Het is inmiddels 13.30 uur als we weer terug zijn.
We hebben de steps tot 14.50 uur...en de andere route is volgens de kaart de makkelijke,snelle route .

Dus we gaan al hijgend en puffend,van het klimmen, weer direct de kabelbaan in.

De 2e keer vind ik al minder eng, al blijft het absoluut niet mijn ding.

Boven aangekomen miezert het iets.

We nemen de gele route.
Deze gaat zigzaggend onder de kabelbaan door naar beneden.
Mooie asfaltpaden.
Alleen het nadeel hier....het gaat supersteile en dus superhard ..maar je moet eigenlijk constant al remmend rijden.
Dat is slecht voor mijn handen .krijg er kramp van

Opeens eindigt het asfalt en gaat de route steil naar beneden over gras ...
Ik ga lopen.

We zijn weer terug.
Volgens ons binnen de tijd.

Maar als we de steps inleveren...zegt de jongen dat we te laat zijn. Blijkt dat zij rekenen vanaf t moment dat je de steps besteld ..dan duurt het met helm passen enz nog zeker 20 minuten eer je op pad bent
Toch lukt het kennelijk niet om die zogenaamde 25 minuten te laat, te verwerken in de kassa. Dus we hoeven uiteindelijk niks bij te betalen.

Nu zijn we wel toe aan een hapje en drankje.
Bij café Bernard..een leuke ski hut naast de kabelbaan. Gaan we wat drinken.

Giliam krijgt plots weer een bloedneus..wrsch door hoogteverschil.
De Tsjechische ober schrikt ervan.
Hij maakt gelijk een bank vrij en zegt dat Giliam daar kan gaan liggen. Dat wil Giliam niet. Dan komt hij ook nog ijsblokjes brengen.
Maar dat helpt bij een bloedneus niet erg.
Wel super attent.

De kaart is enkel Tsjechisch.
Dus ik bestel soep,geen idee welke....en de jongens gulash.
Ik krijg broccoli soep.
Lekker, maar een beetje lauw.
De gulash is wel lekker.
Onze warme chocolademelk krijgen we in sneeuwpop bekers :-)

Na het eten gaan we naar de auto.
We rijden naar Cerny Dül voor een ijsje.
Dan naar huis.

Om 16.30 zijn we weer terug.
Opa en Coby zijn er nog niet.
Zij zitten nog in de bus appen ze.

Om 17.15 zijn ook zij terug.
Hun uitstapje viel wat tegen. Doordat er veel bouw lawaai was en veel werkzaamheden in de stad.
En ze mondkapjes moesten dragen voor het museum bezoek.

Wel hebben ze een mooie pot gekocht en een leuke handgemaakte eend voor mij(op mijn verzoek).

We rusten wat uit,drinken koffie en gaan dan opfrissen.

Om 18.20 gaan we naar het Nota's café om te eten.

Giliam en ik hebben kip vleugels. Echt super lekker, maar wel heel veel.
De anderen hebben medaillons opgerold in spek. Ook lekker.

Als dessert ga ik voor de lavacake met zure kersen en ijs.
Goddelijk!!! Al is de lava net niet warm genoeg...hij loopt er niet uit ,bij het aansnijden.
Qua smaak...super!

De anderen hebben allemaal cheesecake.
Ook weer lekker en mooi opgemaakt.

Dit hadden we na deze zeer sportieve dag wel verdiend vonden wij.

Om 21.15 uur zijn we moe en tevreden weer thuis.

Morgen alweer onze laatste dag hier.
Erg jammer.
Maar goed,we hebben die dag nog tegoed.
Zal vast ook een mooie worden.

Geschreven door Lidewijdes.travels