Vroeg wakker. 3 uur vast geslapen.
Even rondje gras met blote voeten..
Ik hoor wat draai me om.en kijk naar een jong reebokje. Op nog geen 2 meter bij me vandaan. Eerste x deze "vakantie "
Ik klik snel wat foto's met mobiel. Pak mijn camera en kan nog net 2 foto's maken. Dan verdwijnt het bokje tussen de wijnranken.
We gaan ontbijten.
Net na ontbijt belt papa met heel slecht nieuws.

Er was opeens een goed Engels sprekende arts bij hem geweest en die had vertelt dat zijn situatie heel erg ernstig was .maar ook dat ze in Hongarije absoluut niet de hulp kunnen geven die noodzakelijk is.
De arts vindt dat papa echt met grote spoed naar Nederland moet en beloofd zijn medewerking.

Er blijkt een zeer enstige flegmose infectie geconstateerd.
De CRP-T waarden horen normaal rond de 5 te liggen, maar bij papa zijn ze 116 !

Een paniekaanval volgt..Gelukkig is Jacco in de buurt.

Ik bel Joke en daarna Cathelijne. Cathelijne is alweer druk met Eurocross en wij gaan zorgen dat we zsm bij papa komen.

Erwin en Gijs komen..Ze komen water bijvullen. En ze moeten van Jacco al het water uit het zwembad halen en dat schoonmaken.
Het zijn echt 2 klo.......
Ze vragen wel hoe het met papa gaat...Maar vertonen geen enkele emotie bij hun reactie en staan je als een stel domme schapen aan te kijken.
Maar dan wel beginnen over bloedvlekken in de vloerbedekking. ..
Dat geeft kortsluiting bij ons.
En vooral dan ook nog het zwaar smeriger zwembad water en hun reactie daarop.
Ik kan voorkomen dat er nog meer bloedvlekken in het huis komen ...En we gaan maar snel naar het ziekenhuis.
De Kids gaan mee . Zij willen opa graag zien.

Opa is blij hen ook te zien.
De ventilator die we voor hem hadden gekocht heeft goed geholpen want het is megawarm in de ziekenhuiskamer.

Hier in het ziekenhuis krijg je s'ochtends 2 stukken brood met iets fruit en 1 kopje zoete thee. En tussen de middag krijg je warm eten.
En verder ben je aangewezen op eten en drinken van buitenaf. Er is een supermarkt aan de overkant en een heel klein kioskje in de hal . De kiosk is duur en open van 8 tot 14 en de supermarkt goedkoop en de hele dag open.
Dus je ziet ook veel mensen in pyama (meeste zonder badjas ) van het ziekenhuis naar de supermarkt lopen.

We hebben inmiddels gehoord van eurocross dat ze papa vandaag nog willen gaan verplaatsen. Een hele opluchting zou dat zijn.

Wij gaan met de kids even een ijsje eten bij de Italiaan aan de overkant van het ziekenhuis.
Als we daar zijn horen we dat Cathelijne binnen een uur gebeld zal worden met Hoe en wanneer de repatriëring van papa plaats gaat vinden.
Wij besluiten te wachten.
We gaan terug naar het ziekenhuis met drinken en een ijsje voor papa.
En omdat hij geen infuus heeft..Maar het wel ook ontzettend warm is...geven we hem ook 2 koppen kippenbouillon.

Na 1.5 uur wachten hebben we nog niks gehoord. Omdat papa wil slapen en de kids het heel warm hebben...gaan we naar de ziekenhuis tuin.daar is wat wind en schaduw.

Tegen 14 uur nog niks..Dus gaan we naar papa om te overleggen.
En net op dat moment word et gebeld.

Omdat er in Nederland geen Mrsa plek vrij is ..Heeft eurocross in overleg met de arts besloten dat papa vandaag nog per ambulance naar Wenen wordt gebracht.
Daar zijn ze gespecialiseerd in infecties zoals dit.
Er kan iemand mee eventueel. Dat zou ik dan zijn.
Maar ik weet opeens even niet meer wat te doen.
De stress van het wachten en de hitte spelen op.
We gaan naar huis zodat we wat kleding en spullen voor papa in kunnen pakken en overleggen wat te doen.

Het idee om jacco en de kids achter te moeten laten en alleen in een hotel in Wenen te zijn vliegt me heel erg aan.

Onderweg naar het huisje worden we gebeld dat eurocross aanbiedt dat wij als gezin naar Wenen gaan met gedeeltelijke vergoeding van hen en dan onze vakantie daar af te maken.
Dit lijkt ons het beste.

Vanwege de hitte (38 grd ) gaan we bij het huisje eerst in het ijskoude bad ,welke inmiddels helemaal schoon en opgefrist is.
Dat helpt. We kunnen weer nadenken.

We kopiëren onze paspoorten ..we verzamelen de spullen voor papa en beginnen zelf al met inpakken.
Dan krijgen we om 15.45 bericht dat de ambulance er tussen 16 en 17 zal zijn.

Heel snel gaan Jacco,Giliam en ik naar het ziekenhuis. Jeremy gaat proberen een hotel in Wenen te vinden en ook alvast verder met inpakken.

Om 16.45 is de Ambulance uit Bratislava er . Een slowaakse ambulance in Hongarije ...En dus negeert het ziekenhuis personeel hen volledig.

Er wordt niet geholpen en niks gecommuniceerd.
Als papa op de brancard ligt ...krijgen de 2 broeders de brancard niet omhoog.

Jacco moet helpen..En ik ben bang dat papa of erdoorzakt of eraf valt .
Gelukkig lukt het toch de brancard omhoog te krijgen.
Maar eenmaal bij de ambulance. .Moet jacco weer helpen om de brancard in de auto te krijgen. Het valt ons ook op dat er niets is om de brancard mee vast te zetten en dat papa niet vast ligt...Als dat maar goed gaat . Het is toch 3.5 uur rijden naar Wenen.
We zwaaien papa uit en gaan dan snel naar Jeremy.
Die heeft gelukkig al veel ingepakt.
Snel pakken we de rest in.
Dan nog even afkoelen in het zwembad ..Een kop koffie en dan kunnen we de sleutels inleveren en de deur van dit kl... huis dichtdoen.

Om 18.45 rijden we weg.
Tijdens het rijden worden we regelmatig gebeld door Cathelijne.
Zij is samen net Arnoud aan het zoeken naar een hotel in Wenen voor ons.
Het hotel welke Eurocross had gevonden wad 1 ster en het andere hotel was heel duur.
Tegen 20.30 uur horen we dat het gelukt is iets te vinden. Mbv de whattsapp om onze gegevens door te geven lukt het cathelijne om voor ons te boeken.
Arnoud vindt ook nog het tankstation waar we een vignet voor Oostenrijk kunnen halen.

Als we tegen 21.00 uur daar zijn..krijgen we het vervelende bericht dat de ambulance papa in wenen heeft neergezet op de eerste hulp en dat ze zijn weggegaan. Hij ligt daar al een half uur alleen op een gang.
Vreselijk!
Wij bij de grens op zeker nog een uur rijden van Wenen. Cathelijne en Arnoud helemaal in Nederland en papa die ergens op een gang alleen In een Weens ziekenhuis ligt.

Schuldgevoel, boosheid en verdriet overvallen mij.

We hebben eindelijk een vignet.
We drinken een kop hele sterke koffie ..eten een broodje en ondertussen belt cathelijne met Eurocross. .En die gaan weer met Wenen bellen.

Als we weer rijden horen we dat het komt omdat er eigenlijk geen plek voor papa is..Maar gelukkig is er nu wel Hulp.

Tegen 23.00 zijn we in Wenen en nu is het zoeken naar ons hotel.
Wat een inmens grote stad is dit.

We vinden het hotel..Het blijkt een soort jeugdherberg.
Maar we kunnen gelukkig de auto in een beveiligde garage zetten.
De kamers zijn heel schoon en de douche is heel schoon en normaal.

Net als we staan te overleggen hoe we bij het ziekenhuis moeten komen...horen we dat papa inmiddels in een kamer ligt met een infuus en veel hulp.
Dus we besluiten niet naar het ziekenhuis te gaan..Maar te proberen om te slapen.
Giliam slaapt snel.
Ik ga douchen en val dan kennelijk ook snel in slaap. Want als ik wakker schrik is het 2.30 en ligt iedereen te slapen.
De rest van de nacht zie ik de vreselijkste beelden voor me en kom ik niet meer echt goed in slaap.
Wanneer houdt deze foute film nou eindelijk eens op ?

Geschreven door Lidewijdes.travels