Vandaag werd ik wakker door de kou.

Het regent en het is 9 graden.
We zien de Cerna Hora niet eens. Helemaal in de wolken.

Ook zijn er geen hertjes in het veld.

De anderen hebben geen last met slapen...pas om 10.00 uur is iedereen uit bed.
Jacco heeft inmiddels al broodjes gehaald.

Het is vandaag lastig kiezen wat te gaan doen. Het is te koud om te steppen.

Giliam en Jeremy willen graag nog naar ondergrondse tunnels bij een vestingstad.
Maar papa en Coby niet.

Uiteindelijk kiezen we de oplossing om papa en Coby naar Kuks te brengen en dat wij dan met ons 4 doorgaan naar Jaromêr Josevof.

Josevof is een bastion.
Een heel speciale vestingstad gebouwd in 1780 onder bewind van keizer Joseph II .
Het was bedoeld om oost bohemen te beschermen tegen de Pruisische aanvals troepen.

Onder de bastions loopt een 45 km lang gangenstelsel.
Het grootste ondergrondse verdedigingswerk van Europa.
Binnen de vestingwallen zijn huizen en flatgebouwen gebouwd, die eigenlijk allemaal militaire complexen waren.

We zijn om 12.30 uur bij Kuks.
Kuks is een klein dorpje en een megagroot hospitaal. Vroeger een groot lustoord vol pracht en praal.
We parkeren de auto van opa. Wijzen opa en Coby de weg en gaan dan zelf met ons 4 in Jacco,s auto door naar Josefov.

Als we daar aankomen is net de eerste rondleiding al weg.
We moeten 45 minuten wachten.helaas is hier niks geen restaurant en de limonade machine is stuk.
Jacco probeert te dronen, maar er staat helaas teveel wind.

We bekijken het lapidarium met mooie beeldhouw werken van Bernard Braun.

Om 14.00 uur komt onze gids aangelopen. In vol ornaat...Boheemse soldaten uniform.
Hij is super enthousiast.
Maar spreekt geen woord buitenlands.
Gelukkig hebben we blaadjes met Nederlandse tekst gekregen.

We komen eerst langs de oude kruit opslag.
Bijzonder dat er op de muur staat dat vuur en roken verboden is,maar dat er wel een kanon voor staat.

Dan gaan we de kazematten in.
De gids praat en praat en praat. Dat wordt wat.
Na uitleg over hoe de militairen leefden in de kazematten gaan we door een hele smalle gang ondergronds.
We krijgen per 2 een blik met kaars mee.
Er is geen electriciteit.

De soldaten vroeger hadden ook zulke kaarsen, maar moesten dan wel goed opletten dat ze niet nog teveel kruit aan hun handen hadden .

We worden per groepje van 6 een donkere gang ingestuurd.
Je ziet echt niks.
De gang blijkt doodlopend en we moeten weer keren.

Als we op een gegeven moment halverwege zijn...verteld de gids over een man waarvan men zei dat hij gespioneerd had.
Er waren bouwtekeningen van het bastion bij hem thuis gevonden.
Hiervoor werd hij ter dood veroordeeld.
Hij werd opgehangen op het marktplein en men heeft hem toen 3 maanden aan de galg laten hangen.
Zodat anderen het niet in hun hoofd zouden halen ook te spioneren.
Zijn lichaam is begraven ergens onder de tunnels.
En dus spookt die arme man nu rond in de tunnels.
Na dit vrolijke verhaal worden we door de gids een gang ingestuurd. We mogen niet naar links en niet op houten balken in het midden van de gang lopen...
Je ziet echt niks.
Giliam en ik vinden het grappig om wat enge klagende geluiden te maken...twee kinderen verderop vinden dat minder leuk.
Als we weer op een veilig verlicht stukje zijn...zit daar de gids ergens verstopt.
Dat hadden wij al wel verwacht.

Ondertussen hebben we het koud en zijn we dat Tsjechische gezwets wel zat...
Maar er volgt nog een stuk film en een lang verhaal over hoe de soldaten zich moesten oriënteren. (Op de tast dus...er zaten reliëf merktekens in de muren) .

Dan moeten we een stukje gang zonder licht door. Echt vreselijk.
Ben blij dat mijn horloge licht geeft :-)
En eenmaal eruit hebben we het gevoel dat er allemaal spinnenwebben op ons hoofd zitten. Wat gelukkig niet zo is.

We worden weer vrij gelaten gelukkig.
Alleen wel ergens buiten de vestingwal.

We zoeken een restaurant..maar dat is nergens te vinden. De huizen waarvan wij zouden zeggen...bouwvallen...zijn wel gewoon bewoond. Overal zijn de ramen stuk, muren afgebladderd en staat ouwe zooi.
Het is een deprimerend geheel.

We gaan naar de auto..en rijden naar het centrum van Jaromêr omdat een restaurant te zoeken.
Ondanks dat de huizen rondom het dorpsplein kleurrijk en rijkelijk barok versierd zijn...is het verder een troosteloos geheel. Alle winkels dicht, geen restaurants en geen terrasjes.

Uiteindelijk vinden we een klein koffiezaakje in een kleine passage.

Dat maakt veel goed ,want ze hebben er heerlijke taart en goede koffie en chocolade melk.

We gaan terug naar Kuks om opa en Coby en de auto te halen.

Opa en Coby hebben zich uitstekend vermaakt, niet binnen in Hospital Kuks ivm mondkapjes plicht, maar wel buiten rondom in tuin en dorp.

Het is 17.00 uur wanneer we naar Trutnov terug rijden.
Coby wil ons graag op eten trakteren en Giliam mocht het restaurant uitzoeken.
Hij heeft een ..hoe grappig ... ondergronds restaurant uitgekozen.

Het restaurant zit in een kelder.
Eerst zit er niemand. Het is ook nog maar 17.30 uur.
Maar om 18.00 zit het hele restaurant vol.

Ze hebben hier veel lekkers.

Giliam en ik hebben kip op een bedje van spinazie.
Jeremy en Jacco hebben een New York burger.
Opa heeft steak en Coby heeft Gnochi met kip.

Na het eten kiezen we nog een dessert.
Jeremy palatschincken.
Coby en Giliam 1 bol ijs
Opa ijs met warme vruchten.
En Jacco en ik tiramisu.
Dit restaurant is echt ook een aanrader.

Na het eten fotograferen we nog een paar muurschilderingen buiten.
Dan naar de auto.
Jeremy en Giliam willen nog graag een keer avond rodelen.
Dus ik rijd met hen naar de rodelbaan.

Jacco gaat met opa en Coby wat boodschappen halen.

Wij zijn de enige 3 bij de rodelbaan.
Jeremy en Giliam gaan eerst.
Het blijkt dat het boven heel koud is.
Dus snel nog mijn jas aan...en dan ga ik ook rodelen.
Heerlijk om zo de baan privé te hebben.
Vooral de jongens genieten...kunnen ze vol zonder remmen naar beneden.

Om 20.25 uur zijn we weer thuis.
Helaas geen mooie zonsondergang.

Er wordt nog een partijtje badminton gespeeld totdat het buiten echt te donker is.
Dan naar binnen..het is nu slechts 13 graden buiten....brrrr
Hopelijk is het morgen weer wat warmer.
Langzaam aan komt toch het einde van onze vakantie in zicht .

Geschreven door Lidewijdes.travels