Wat er met de koeien aan de hand was vannacht , geen idee.
Maar ze waren behoorlijk rumoerig en. Veel aan het loeien.

Daarna kregen we het verdrietige bericht van Jeremy , dat Piano vannacht is overleden 😥😥
Heel verdrietig voor Giliam.
Maar ja , hamstertjes worden niet oud. En piano was nu al bijna 2.

Na deze verdrietige start, gaan we na het ontbijt de zwemspullen pakken.
We gaan eerst nog richting de Möhnesee om daar nog te kijken.

Onderweg komen we weer door totaal verwoeste bossen. Hele berghellingen vol dode sparren. Allemaal dood door de "letterzetter"
Een kevertje van slechts een halve cm. Deze nestelt zich onder de bast van de spar en daar eet het een lijnvormige gang . Hierin worden eitjes gelegd en die larven daaruit eten zich dan een weg naar buiten. Ze blokkeren de sapstroom van de boom. En daardoor gaat de boom dood.
De boom wordt bruin en heel zwak. Dit levert naast brandgevaar ook omval gevaar op.
Het is een vreselijke pandemie onder dennen en fijnsparren.
Of zoals Giliam zei : de corona voor de bomen.

Bij de Möhnesee is een natuurpark. "Arnswald"
Er is een brug ..die heet de "kanselerbrücke" oftewel preekstoel brug.
Het is een heel oude brug.
Helaas staat er verder weinig uitleg. Dus waarom het een preekstoel brug is ? Ik denk vanwege de vorm van de pilaren.

Naast beide zijden van de brug is een beschermd natuurgebied.
We zien er veel soorten ganzen, eenden. Zwanen en ik denk de vliegenvanger.
Ook zie ik de ijsvogel heen en weer vliegen over het water , maar ik krijg hem niet op de foto helaas.
Als ik rustig een eend sta te fotograferen, voel ik opeens een steek onder mijn arm.

Auwch, gestoken door een wesp.
Een Duitse meneer naast mij ziet het en zegt ik roep mijn vrouw.

Zijn vrouw komt eraan en die heeft een speciale zalf. Goed gekeken of er geen angel meer inzit. En dan de zalf erop.

Wat zijn de mensen hier toch aardig en attent.
Het echtpaar geeft mij ook nog het adres van de dokter en apotheek in de eerstvolgende plaats.

Hopelijk niet nodig.
We gaan maar verder.
Naar Kurbecke.

Daar is een enorme grote stuwdam.
In de 2e wereldoorlog hebben de geallieerden deze dan met een speciale bouncing bom gebombardeerd.
Een enorme vloedgolf was het gevolg.
1400 onschuldige mensen kwamen om.
En de intentie om door deze aanval de toestroom van water naar de Duitse wapenfabrieken te dwarsbomen , mislukte.
Zinloos geweld.
Nu staat er een groot monument voor de slachtoffers.
Met daarbij de tekst ....zoveel slachtoffers...waarvoor ?
Inderdaad ...waarvoor. een oorlog heeft altijd twee kanten en teveel zinloze slachtoffers.

We lopen over de dam en weer terug.
Het is warm en ondanks dat de omgeving idyllisch is , willen wij graag een beetje schaduw .

Bij een klein eettentje aan de dam gaan we binnen wat drinken en eten we een heerlijke curryworst.

Daarna gaan we verder , via de andere brug naar de overkant om daar weer richting Meschede te gaan.
Het wordt tijd voor het zwembad.

Het Zwembad in Meschede is gelukkig nog niet vol.
Wel gaat t er veel strikter aan toe bij binnenkomst. Als bij t zwembad gisteren.
Desinfectie.. formulier invullen en de toegangskaarten bewaren ,want bij het weggaan wordt je naam weer opgezocht en bijgeschreven hoe lang je bent geweest.

Het is een mooi zwembad met grote ligweide.
Maar in het diepe bad mag je alleen zwemmen. Geen bommetje of inspringen.
En het andere bad is om te spelen, maar niet zo diep .
Het water is wel heerlijk koud.
En er zijn hier wel kluisjes ,dus we kunnen met ons drieën zwemmen.

Na heel lang zwemmen.
En plonsen.
Ik ga zelfs 2x van de hoge duikplank...
En wat zonnen en luieren . Gaan we om 18.45 er weer uit.

We gaan eten bij Zür Post in Krirchahrbach.
Ons favoriete restaurant hier.

Dit keer neemt Giliam de pizza.
Jacco neemt de Mexicaanse schnitzel.
Ik neem de tagliatelle met kalkoen.

Het eten is weer erg lekker.
Al is de schnitzel van Jacco erg scherp gekruid.
Als nagerecht nemen we ijs.

Jacco neemt de notenkraker .
Giliam chocolade ijs. En ik bramen en vanille ijs.
De nieuwe serveerster heeft alleen verkeerd begrepen dat alleen Giliam geen slagroom wilde.
Maar ach zo is het ook lekker.

We gaan vol en tevreden naar huis.
Daar drinken we nog koffie op het balkon.
Morgen weer naar huis.
We hadden heel graag nog langer willen blijven. Maar helaas ...
Reden genoeg om nog eens terug te komen.
Want dit huis beviel goed en de omgeving is schitterend.

Geschreven door Lidewijdes.travels