Vannacht had Giliam heel erge buikpijn. Even schoot een doemscenario door mijn hoofd van een tsjechisch ziekenhuis en een blindedarmontsteking. Gelukkig zakte de pijn en heeft hij toch nog een deel goed geslapen. Vanmorgen was alle buikpijn weg gelukkig.
Het is weer warm,maar wel wat bewolkt.
We willen vandaag met de stoomtrein over het smalspoor van Lomy (kunzak) naar Nova Byrtiçe.
De trein vertrekt daar om 11.57 uur.
We ontbijten in de zon buiten ,pakken de tassen en gaan op weg.
Bij het station van Lomy willen we kaartjes kopen ,maar dan blijkt dat je eigenlijk had moeten reserveren. Dit was ons niet eerder verteld bij het halen van het reisschema en staat ook niet vermeld in de Happy de peppie folder die we kregen. We moeten dus afwachten als de trein stopt om te horen van de conducteur of er nog plek is.
We zijn niet de enige die teleurgesteld naar buiten komen.
Een belgisch gezin komt achter ons naar buiten even verbaasd en teleurgesteld.
Zij waren eerder die ochtend al bij de trein geweest en hadden toen alleen te horen gekregen dat de trein pas om 12 uur zou komen .ook niet dat ze moesten reserveren.ze hadden al 1.5 uur gewandeld in de tussentijd.
We wachten dus op de trein. Om 11.50 komt deze aan. Snel gaan we naar de conducteur en we mogen gelukkig mee.
We komen in een wagon vol nederlandse en belgische toeristen. Allen dus zonder reservering.

Om precies 11.57 vertrekt de trein al fluitend en stomend. Een aantal fietsers en toeschouwers in een dikke zwarte mist achterlatend.
Een stel andere nederlanders in de wagon blijken ook in Clunek te zitten. Zij hebben een huis aan het meer waar wij nog steeds niet bij hebben kunnen komen. Het is een groot luxe huis van tsjechen. Ze proberen uit te leggen hoe we er moeten komen.
En wij aan hun waar wij zitten.

De eerste stop is bij Kaproun. Hier is een monument van een man die op zijn buik ligt en een hoop stenen ernaast. De tsjechen zijn heel enthousiast en vliegen de trein uit om foto's te maken van hinzelf bij deze gevallen man. De naam die erbij staat is :Jara Cimrman.
Wie het is ..geen idee.
Uit de folder blijkt dat het 1 van de eerste beroemdheden was die ,wel onvrijwillig, met deze trein meegereisd was.
En dat er van over de hele wereld mensen komen kijken bij deze stop.
Waarom staat er niet.
Het grappige is verder dat overal waar de trein langskomt (campings,stationnetjes en strandjes) er heel veel mensen staan te filmen en te zwaaien en AHOY te roepen. Zoiets hebben wij in de Nederlandse stoomtrein nog niet meegemaakt.

Giliam is helemaal blij en enthousiast en straalt van geluk. Hij geniet overduidelijk van deze tocht.
De conducteur komt langs en we kopen kaartjes en reserveren gelijk voor de terugweg.

Om 13.15 komen we aan bij Nova Byrtiçe. Hier is een groot station en een museum.
Over het spoor rijdt ook nog een "normale" dieseltrein. En dit spoor wordt veel gebruikt om goederen te vervoeren. Dus de toeristen kunnen enkel heen en terug .
We hebben tot 15.15 uur de tijd om te kijken in N. Byrtiçe.
Het is inmiddels behoorlijk warm en zonnig.
Nova Byrtiçe heeft veel oude maar kleurrijke huizen. En veel huizen hebben prachtige oude deuren.
Ook is er een veteranen auto museum ,maar die is voor tsjechische begrippen vrij prijzig.
We komen aan bij het plein in het centrum met de 3kantige mariazuil en het prachtige blauwe raadhuis.
We vinden een kleine bakker met een terras.
De ervaring heeft ons geleerd dat dat goedkoper is dan het grote restaurant welke al bij het station reclame maakt en waar idd het merendeel van de andere reizigers gaan zitten.

We bestellen cappuccino's, 2 marlenka gebak,2 ijsjes ,cola en appelsap en we moeten slechts Ckr 110.00 betalen. Bijna €5,00 dus.
We zitten heerlijk,maar helaas word giliam door een bij gestoken en zit het vacuzuigsetje dus in de andere wandelrugzak thuis.
Ik ren snel naar de apotheek aan de overkant en krijg iets van een spray. Dat helpt gelukkig.
We gaan wandelen en genieten van alle mooie huizen.
Er is een groot klooster gebouw waar een latijnse tekst op staat.
Met wat gepuzzel kan Jeremy deze lezen.
Er staat :niet geschoold ,maar wij leven gelukkig.
Dat vinden wij een mooie tekst.
Door het park gaan we terug naar het treinstation.
We zijn wat vroeg ,maar hebben wel een zitplek.
Als de trein om 15.15 uur het station verlaat zijn er diverse mensen die moeten staan.omdat dit de laatste trein is ..moet iedereen mee.
Op de terugreis staan er weer evenveel mensen langs de kant te zwaaien en te roepen.
Om 16.15 uur zijn we weer in Lomy.
We besluiten om te zien of we met de auto nu wel aan de andere kant van het Clunek meer kunnen komen.
Dit lukt uiteindelijk en we zijn verbaasd over de schoonheid daar van meer en omgeving.
Het juiste huis waar de andere nederlanders zitten vinden we niet.
Thuis willen de boys gelijk nog het zwembad in. En ook jacco en ik nemen nog een afkoelende plons.

Samen met Giliam ga ik daarna nog even naar de speeltuin aan de overkant van de weg.
Tegen 18.45 maak ik soep en steekt jacco de vuurkorf bbq aan .
We eten vanavond thuis. Soep en gebarbequede worstjes met brood.
Erg smakelijk en gezellig.

Je merkt dat het weer (de lucht) veranderd. Het wordt frisser en er staat veel wind.
Toch is het absoluut niet koud en kunnen we nog tot 23.30 buiten genieten. Bijna alweer een week hier.
Het voelt alsof we er al veel langer zitten ,maar we hebben nog absoluut geen zin om weg te gaan.

Geschreven door Lidewijdes.travels