Slechte start van onze tweede week.

Slowakije, Veľká Čalomija

Vanmorgen om 4.30 uur hielden een aantal Vlaamse gaaien een vergadering buiten in de boom voor ons raam. Het ging er nogal heftig aan toe.
Niet fijn als je net slaapt.

Om 7.10 besluit ik toch maar op te staan. Ondanks dat ik nog erg moe ben..Kan ik de slaap niet meer vatten.

Na een kopje koffie en een rondje lopen door de tuin . Begin ik maar met puinruimen.
Als ik de doeken die als verband hebben gediend uitspoel...schrik ik ervan Hoe rood het water kleurt ..Pas na 4 x spoelen lijkt dat minder.
Ik zet het met zout weg .
Jacco is ook wakker en heeft ook niet goed geslapen.

Even later is ook papa wakker. Hij heeft uiteindelijk wel wat geslapen, maar heeft uiteraard nog veel last van zijn been.

We maken de kids wakker. Want we moeten om 10.00 uur in het ziekenhuis zijn.
Op weg naar het ziekenhuis stoppen we voor broodjes bij de Tesco.
We nemen ook gelijk broodjes voor tussen de middag en voor morgen mee,dus ik kom met 7 plastic zakjes vol lekkers naar buiten. Flink ontbijt :-)

Rond 9.45 uur zijn we bij het ziekenhuis.
Het is een crime om een parkeerplaats te vinden. Dus jacco stopt waar het niet mag om opa en mij af te zetten..En gaat dan de auto weg zetten.
Het is nu veel drukker in de gangen van het ziekenhuis.
We vinden de balie waar we ons moeten aanmelden en inschrijven.

De vriendelijke receptioniste probeert in het Engels uit te leggen waar we moeten zijn.
Maar t lukt niet zo. Gelukkig weten we dat al door de uitleg van Vannacht.

De gang waar we door moeten zit vol mensen. De meeste met grote boodschappen tassen bij zich. Ook veel kinderen.
We zien ook een agent die een gevangene bij zich heeft.
Maar wel geboeid en met een duidelijk zichtbare ketting tussen de pols van de agent en de boeien van de gevangene .

Jacco probeert zo vlug als gaat tussen de mensen door naar de ehbo ingang te komen om een rolstoel voor papa te vinden.
Uiteindelijk lukt het om er 1 te vinden..Maar die heeft wel bijna platte banden.
Toch is dit alles beter dan lopen voor papa,maar voor jacco is het wel wat zwaar.

We moeten plaatsnemen bij de seh post waar we vannacht ook waren. Daar moet je wachten tot iemand je naam roept.

We zien weer van alles voorbij komen. Het is benauwd en vol in de gang.

Na ongeveer een 25 minuten komt er een man in groene (operatie) kleding (waarvan wij dachten dat het een arts was .).De gang op en die roept "van aart"
We gaan naar binnen en papa moet op een behandel tafel.
Hij begint zonder verder wat te vragen het verband los te knippen.
Een andere man in witte kleding aan een bureau begint vragen te stellen. .Gelukkig in het Engels.
Dit blijkt de arts.
Hij staat op ..kijkt heel vluchtig naar de wond en zegt dan : over 3 dagen terugkomen.
Een andere man achter een pc in dezelfde kamer heeft alles getyped.
De arts zet een handtekening en geeft dat aan ons.
Dan gaat het groene mannetje om de wond schoon poetsen en plakt een grote pleister.
Inmiddels is er een nieuwe man binnen gelopen die hevig staat te praten tegen de arts.
Met 6 minuten staan we weer buiten.
De Kids zijn verbaasd dat we al zo snel klaar zijn.
Nu moeten we weer terug zien te komen met rolstoel door de inmiddels nog vollere gang. Het lijkt wel of er hele families zitten te picknicken.

Het lukt jacco om papa met rolstoel en al helemaal bij de auto te krijgen.
Daarna brengt hij de rolstoel weer terug en Giliam vindt het wel een leuke attractie om daar in te zitten.

Om bij te komen van de schrik en omdat het gewoon lekker is...gaan we naar #Orchidea
Dat is de beste banket bakker van Hongarije. Want hij wint al 6 jaar achter elkaar de eerste prijs van de landelijke patisserie wedstrijd.

We vinden het vrij makkelijk en zijn verbaasd dat het niet drukker is.
Boven langs de gevel loopt een slang waar Water mist uit komt .
Hierdoor is het heel koel en er zitten bijna geen wespen.
Er staan ook veel tropische bloemen.
Binnen is de keuze qua gebak geweldig groot.
Uiteindelijk kiest papa Braziliaanse, jacco een soort aardbei kwark en Jeremy heeft iets van een "mecky torte" . Erg lekker met groene hageslag. Giliam kiets Ludlap. Een chocolade taart met kers. .Maar zoals later blijkt ook een beste scheut drank. Eigenlijk dus 18+taart.
Ik Heb Vanille caramel.
De vulling heeft iets weg van de Portugese Molotov.
Erg lekker.

De cappuccino en de frisdrank zijn ook heerlijk. En dit alles kost bij elkaar dus €10,00
Niet voor te stellen.

Na de taart stoppen we bij de DM en de apotheek in de Tesco voor gaas ,pleisters en extra verband.
Dan gaan we naar het huisje terug.

Papa heeft behoorlijk laat van zijn been.
We zetten hem in de schaduw in de tuin met zijn been hoog.
Even plonsen in het koude zwembad gaat nu niet.
De Kids en wij doen dat wel.

Om 14 uur maak ik de gekochte pizza warm. En wat andere broodjes.
Daarna lummelen en rommelen we in en om het huis.
Helaas krijgt papa steeds meer last van zijn been.
En het voelt ook heel erg warm.
Ik maak nog een soort ijskruik en we koelen met waterijsjes.

Tegen 18 uur gaat jacco beginnen aan het avondeten.
Met wat hulp van mij maakt hij hele lekkere macaroni.
Alleen omdat we geen rasp hebben is de kaas niet gerapst maar gehakkeld

Na het eten maken Jeremy en Giliam een mooi vuurtje met hun gesprokkelde takken en dennenappels.
Daar roosteren we marshmallows op.
Erg lekker.

Jacco en ik gaan toch nog even naar de winkel. We zijn water ..wijn en Kofola vergeten. En het afval wegbrengen.

We missen door de drukte in de winkel net de zonsondergang.
Erg jammer.

Terug bij het huisje spelen we nog 2 spelletjes. .En zien we nog 2 egeltjes.
Jeremy dacht eerst ..bewegende dennenappels.

Tegen 23.30 gaat ook papa naar bed.
We maken ons allemaal wel zorgen. Zijn been is erg rood ,dik en pijnlijk.
Hopelijk is dat morgen toch anders.

In bed proberen jacco en ik nog de besye oplossing te bedenken .
Maar die weten we zo 1,2,3 niet.
Laten we er maar een nachtje over slapen.

Geschreven door

Al 3 reacties bij dit reisverslag

Goed geschreven, maar ik had liever over leuke uitstapjes gelezen....

Wim 2017-08-01 22:04:59

Sterkte allemaal, wat naar zeg!

Annie Reitsema 2017-08-02 11:25:04

bij jullie is het ook niet allemaal heppiedepeppie , veel pijn voor jullie papa en ook zorgen om dat been. Hebben jullie ien medicijn gekregen tegen de pijn ? Toch nog maar een dagje rustig aandoen en Wim, heel veel sterkte met het pootje. Allemaal goede moed gewenst en het beste. Liefs van ons.

Martien en Lenie 2017-08-02 13:05:18
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.