Vandaag werd ik laat wakker 9,45 uur. Ik bleek niet de enige...
Iedereen was laat wakker.

Het is al warm en zonnig.
Tegen. 11.15 uur gaan we ontbijten in de schaduw...het is al 26 graden buiten.

We besluiten na wat gepuzzel en overleg om vandaag richting Spindlerúv Mlýn te gaan.
Een skidorp tegen de Sneska aan.
Erg toeristisch, maar ook leuk.
Je kunt er ook tokkelen over een ravijn. En er is een zomertubing baan.

Na een laatste kop koffie ,rijden we weg.
Eerst naar Fôrt. Even laten zien waar we 2 jaar terug , zonder papa een vakantie hebben doorgebracht.

Gek genoeg is ook vandaag de kerk van Fórt open.
(Toen wij er vakantie vierden, was de kerk de hele tijd dicht , behalve op de dag dat we telefoon kregen dat Joke overleden was) En vandaag is de kerk weer open.

De restauratie is in de 2 jaar niet erg opgeschoten.

We bekijken het kerkje en het naastgelegen kerkhof. Opvallend daar is dat de Duitse graven er vervallen en verlaten bij liggen. En de Tsjechische heel mooi verzorgd.

Dan gaan we door naar Spindlerúv Mlýn.
Dat is een leuke haarspeld bocht weg omhoog..langs een rivier.

Bij Spindlerúv Mlýn is een stuwdam met stuwmeer.
Je kunt met een zipline over dit ravijn.

In 2012...waren we op vakantie in Tsjechië.
Vlak ervoor had ik te horen gekregen dat er een grote tumor in mijn borst zat en direct na de vakantie zou ik geopereerd worden en een zware serie chemokuren moeten ondergaan.
Toen hebben wij (Jacco,papa, Jeremy en ik) de sprong over het ravijn voor het eerst gemaakt.
Symbolisch als een sprong in het diepe...omdat we niet wisten wat de toekomst zou brengen.

Vandaag 9 jaar later , gaan we weer.
Nu met een heel ander gevoel.

Jeremy en ik gaan zowieso.
Coby wil ook . Opa zegt eerst dat hij niet gaat.
Jeremy springt alsof het niks is en houdt zich niet eens vast.
Hij houdt van dit soort dingen.

Als ik ga..maak ik een klunzig foutje...door mijn bril..denk ik dat ik al bij de rand ben..maar dat is niet zo 😆 dus nog een keer...dit keer kijk ik om mij heen en geniet ik er volop van.
Het is echt gaaf.

Coby staat al klaar om te gaan.
Maar bij de rand wordt ze opeens heel misselijk.
Dus ze doet het toch niet.
Wel ontzettend stoer dat ze eerst wel wilde.

Als we teruggelopen zijn over de brug...
Blijkt dat opa toch ook wel wil.
Jeremy neemt het ticket van Coby en gaat achter Opa aan.

De man van de zipline is helemaal verbaasd over de leeftijd van opa.
Hij vindt het cool.

Wij ook ! Super trots op hem.

Na dit avontuur rijden we door naar het dorpje. Het is er druk.
We gaan naar een restaurant bij de rivier.
Daar drinken we wat..en bestellen wat eten.
Maar daar moeten we echt wel énorm lang op wachten.
(Bijna 60min).

Ik heb een Caprese salade,Coby een tonijnsalade en de mannen een pizza.
Het smaakt allemaal wel heel goed.

Nadat we volle buikjes hebben,gaan we op zoek naar de zomer tubing baan.
Deze blijkt (uiteraard) hoger op de berg te zijn, maar het pad ernaartoe is best steil.

Bij het zomer tuben kun je in een soort zwemband over een borstelmat baan met zeep de berg af gaan.

Als we eraan komen , blijkt dat we 15 minuten moeten wachten. Waarom is niet helemaal duidelijk.. waarschijnlijk ivm de corona regels.

Giliam en Jeremy gaan tuben.
Ivm mijn rug doe ik dit maar niet. Al lijkt het mij wel leuk.

Je wordt in een band de berg opgesleept. En dan moet je bovenaan..zelf je band op de baan zetten en naar beneden glijden.
Onderweg wordt de baan ook nog natgesproeid.
Maar het is ongeveer 29 graden...dus dat water is helemaal geen straf.

Giliam en Jeremy vinden het supercool. Ze gaan ieders 2 keer.
Helaas bezeerd Giliam zijn voet licht bij de 2e keer.
We gaan even in de schaduw wat drinken, zodat hij wat kan bijkomen.

Eigenlijk was ons idee om na Spindlerúv Mlýn naar een kasteel ruïne door te rijden. Maar door de uitgelopen lunch ..redden we dat niet meer. Het is nu al 17.00 uur.

Dus we gaan terug de berg af naar de auto en rijden dan naar Vrchlabi.

Het laatste stukje naar Vrchlabi is wel heeel erg steil naar beneden (18%)
Dat vind ik wel even eng rijden. Maar ik kom veilig beneden.

We gaan eerst naar de kerk om kaarsjes aan te steken voor Mama en voor Joke.
Dan lopen we langs de leuke oude typische Tsjechische huizen naar O Botta Café.
Helaas is het bankje waar we in 2012 en in 2019 een familie foto hadden gemaakt,tijdelijk weg gehaald ivm wegwerkzaamheden. Anders hadden we nog een keer dezelfde soort foto kunnen maken.

Bij Botta Café kunnen we buiten zitten gelukkig, het laatste vrije tafeltje.

Ik bestel een ceasar salade met gerookte kip.
Coby een kop spinazie soep.
Papa ook een salade met gebakken camembert. Jacco spaghetti en de jongens de "beroemde" Botta burger.

Erbij heerlijke huisgemaakte koude limonade.

Het smaakt fantastisch.
Erna nemen papa en ik een dessert. De rest zit vol.
De opmaak van de desserts bij dit restaurant is geweldig.
Kleine kunstwerkjes.
Met eetbare bloemen en veel vers fruit.
Ik heb tiramisu. En opa heeft cheesecake. Heerlijk ♥️

Nadat we vol en voldaan zijn, gaan we naar huis.
Eenmaal thuis is het nog steeds behoorlijk warm.
Het zwembad is 24 graden.
Dus Giliam en ik nemen nog even...ook al is het al 20.45 uur....een verkoelende duik. Heerlijk.

Tegen 22.15 gaat het opeens hard regenen en licht onweren. Dus we gaan naar binnen.

Het begint saai te klinken.
Maar het was alweer een heerlijke dag.

Geschreven door Lidewijdes.travels