Als in je vakantie de wekker om 6.45 uur afgaat...dan denk je wel even....pfff waarom ?
Maar we willen vandaag naar de hoogste watervallen van Tsjechië. En dat is eerst ongeveer een uurtje rijden. Dan met de bus. En dan nog een stuk wandelen.
Dus vandaar de wekker zo vroeg.

De zon schijnt al en het is aangenaam lekker buiten.
Om 7.50 uur zitten we allemaal aan de ontbijttafel.

Een uurtje later rijden we weg.
We gaan eerst naar Chata Misecký.
Giliam slaapt nog verder in de auto.

Daar kun je niet verder en ben je verplicht om met een pendelbus van Horni Misecký naar Boudha Labský te gaan.
Geen bol buikje budha maar een berghut op 1129 meter. Vanaf daar moet je dan ongeveer 3 km lopen naar Hotel Horni Boudha . Waar de Labský Vodopad en de pracen labem (oorsprong van de Elbe) zijn.

De bus die om 10.15 uur komt zit al behoorlijk vol.
Wij hebben allemaal gelukkig nog een zitplaats...maar zelfs als wij denken nu zit de bus wel vol...worden er nog meer mensen bij gepropt.
Als sardientjes in een kermisattractie scheuren we vervolgens de berg op. Onderweg scheurt de bus langs wandelaars en fietsers en het is een wonder dat deze mensen niet als bowlingpins de berg afgekegeld worden.

Heelhuids komen we aan boven bij de berghut.
Heel even lijkt het 1 krioelende menigte van toeristen...maar deze verspreiden zich vrij vlot in kleine kuddes over het gebied. .
Wij wachten even tot de grootste meute weg is.
Tsjechen zelf wandelen in hoog tempo bepaalde routes en lijken geen oog voor hun omgeving te hebben.

Het eerste gedeelte van het pad is goed te doen. En er zitten wonderlijk veel vlinders langs het pad. Vooral veel dagpauwogen. De vergezichten zijn schitterend, ondanks dat het niet super helder is.

We lopen ongeveer 2 km.
Maar aangezien dat het pad steeds maar daalt en ongelijkmatiger wordt..en we dezelfde weg terug zullen moeten..maar dan dus gemeen steil omhoog...vragen we ons af of het voor papa verstandig is om door te lopen ivm zijn been en zijn rikketik.
Dus toch licht bezwaard laten we papa achter op een steen ..wel met suikerwafel en drinken.
Hij gaat na een rustpauze terug richting bus hut en wij gaan verder richting de watervallen.

Na 500 meter komen we bij de eerste watervallen. Deze bevinden zich tussen rotsen en stromen..zo lijkt het..zo over de rand een ravijn in. Erg mooi. Maar er staat een grote groep duitse toeristen met een zeer luidruchtige gids te kijken...dus wij lopen verder.

Na een half uur zijn we blij Hotel Bouda bereikt te hebben.
Op afstand lijkt dit een modern hotel...ooit was het ook een filmlocatie voor een james bond film...maar van dichtbij blijkt het behoorlijk vervallen.
Als je hier logeert kun je dus niet met eigen vervoer komen. Enkel met de fiets..de hotelbus of de stoeltjeslift.

We gaan naar de wc en willen wat eten

Maar in het restaurant slaan we bijna steil achterover van de spekworst lucht ..dus we halen enkel wat drinken en gaan dit samen met onze mars snel buiten opdrinken.

Nu gaan we op weg naar de Labský Vodopad watervallen.
Hiervoor moeten we nog 900 meter via een rotspad naar beneden. Dat voel je flink in de knietjes.

Eenmaal bij de watervallen voelen we toch een lichte teleurstelling. Ten eerste zijn de houten vlonders waarop je eerder kon staan om een goed zicht op de watervallen te hebben ingestort en dus afgesloten.
En ten tweede is de waterval niet heel breed en of vol. Maar het is hier natuurlijk ook niet heel erg regenachtig geweest de afgelopen tijd.
Vroeger was er een waterreservoir waardoor de watervallen voller waren, maar om de natuur te sparen heeft men dit weer weggehaald .
De elbe ontspringt hier boven op de berg en verandert geleidelijk aan in een grote rivier die helemaal tot aan de zee loopt.
De legende zegt dat de Elbe is ontstaan door feetjes die hier bovenop de berg zitten te huilen.
Maar vandaag hebben wij deze niet zien zitten. Of ze moeten in de vorm van vlinders rond fladderen...dan zijn het er honderden.

De omgeving is wel wonderbaarlijk mooi.
Dus spijt van deze tocht hebben we zeer zeker niet.
Er schijnen ook 4 geocaches verstopt te liggen langs deze wabdeltocht ,maar daar hebben we dit keer niet naar gezocht.

We klimmen de rotsen weer op naar boven en beginnen aan de terugtocht.

Dit keer stoppen we bij Ambrožova Vyhlídka ..een klein uitkijkplateau waar je een prachtig uitzicht hebt over het hele Elbe dal.

Dan lopen we naar PANČAVSKY VODOPAD ..de eerder genoemde plek waar de duitse toeristen stonden. Dit keer staan er minder mensen en hebben we mooi zicht op de waterval die hier met 35 liter per seconde over een hoogte van 148 meter het Elbe dal instroomt.
Er staan veel borden dat je niet voorbij het stroompje mag ...maar meerdere tsjechische wandelaars doen dat dus wel. Zodat ze op een rotsrand kunnen staan om een foto te maken.

We lopen verder en hebben het het laatste stuk behoorlijk zwaar. Vooral Giliam heeft naar eigen zeggen..hele zware voeten.

Opeens zien we bij het monument ter nagedachtenis aan 2 omgekomen tsjechische ski kampioenen ..een reus met wandelstok zwaaien. Het is niet de Krkonose reus, maar papa.

En zo komen we allemaal heelhuids weer bij elkaar terug.

Met 10 minuten is er een bus en dit keer zit hij minder vol,maar rijdt hij nog net zo idioot hard de berg terug af naar ons beginpunt.

We gaan bij het restaurantje bij de parkeerplaats wat drinken. En papa en ik nemen een bosbessen koek .

Om 16.15 uur zitten we moe maar voldaan in de auto op weg terug naar Mlade Buký.

We stoppen nog even in Vrchlabi voor een ijsje.
Eenmaal bij het appartement duiken de boys zsm het zwembad in.
Wij volgen hun voorbeeld.
Een ware hemelse traktatie na onze vermoeiende tocht.

Om 18.30 gaan we naar Restaurant Helena om te eten.
Wederom is het eten heerlijk. Dit keer eten we buiten op het terras.

Om 20.00 uur gaan we terug naar het huisje. En weer duiken de boys gelijk weer het zwembad in.

Wij vonden deze tocht via een verhaal over de tranen van het Reuzengebergte.
Maar deze dag was gelukkig totaal niet om om te huilen.

Hopelijk volgen de tranen niet alsnog vannacht.

Liefs lidewijde

Geschreven door Lidewijdes.travels