Gisteren heeft de man van Anila, de eigenaresse van Camping Family, ons naar het kasteel in Gjirokastër gebracht. Voor 5 euro per rit brengt hij campinggasten naar het stadje. De weg naar het kasteel was steil, we waren blij dat we dat we niet omhoog hoefden te lopen. Gjirokastër ligt op een berghelling, de camping ligt aan de andere kant van de rivier de Vjosa. Op de plaats van het kasteel stond in de 12e eeuw al een citadel. Het kasteel werd in 1812 uitgebreid gerenoveerd door Ali Pasja Tepelena. In 1932 werd de gevangenis in het kasteel uitgebreid door koning Zog I. We kwamen eerst in de artilleriegalerij van het kasteel. Ook hebben we het museum bezocht. Er stond een monument voor de romanschrijver Ismail Kadare. Daarnaast werden er veel wapens tentoongesteld. Vanuit het museum kwamen we in de gevangenis. Er waren veel cellen met teksten op de muren, meestal hing de vertaling erbij. Op de westelijke punt van het kasteel was het festivalpodium en een kerk. Ook stond er een T33 Shooting Star, een spionagevliegtuig van de Amerikaanse luchtmacht. Het toestel was neergestort in de omgeving. Vanaf het kasteel hadden we een mooi uitzicht over Gjirokastër. Na het kasteel zijn we naar de Oude bazaar gelopen. We kwamen langs de Koude oorlog tunnel, een ondergrondse bunker in de zeventiger jaren gebouwd door dictator Hoxha. De bunker was niet te bezichtigen. De oude bazaar beslaat veel smalle, steile straatjes met leuke winkeltjes en terrasjes. Omdat het was gaan miezeren, viel het niet mee om over de klinkers naar beneden te lopen. We zijn nog naar de kerk van St. Sotiria gegaan en daarna zijn we via veel trappen en steile straatjes afgedaald naar de rivier de Vjosa. Daarna was het maar een kwartiertje lopen naar de camping.
Na twee dagen op de mooie Family Camping met veel service en een goed restaurant zijn we vanmorgen vertrokken richting Ksamil aan de kust van Zuid-Albanië. Na 20 kilometer door een dal te hebben gereden zijn we afgedraaid naar de bergen om naar Blue Eye te gaan. De bergweg was af en toe behoorlijk steil met weer veel bochten, maar goed te rijden. Na 15 kilometer waren we bij de parkeerplaats van het natuurreservaat Siri i Kaltër. Het was nog bijna twee kilometer wandelen naar Blue Eye, het weg ernaartoe was speciaal aangelegd voor de vele toeristen. Alleen gasten van het hotel bij Blue Eye mochten met de auto de berg op. Blue Eye is een karstverschijnsel, waarbij kalksteen oplost in water. Water hoopt zich ergens diep onder de grond op en dan plotseling zoekt dat samengebalde water een uitweg. Van heel diep, meer dan 50 meter, spuit het water omhoog en veroorzaakt een scala aan blauwtinten aan de oppervlakte: koel, helder mineraalwater in grote hoeveelheden. Het was prachtig om te zien!
Vanaf de parkeerplaats zijn we verder gereden naar Ksamil, een klein plaatsje aan zee. Een paar kilometer voor de camping reden we langs het meer van Butrint, een zoutwater Lagune. Aan de andere kant ligt de Ionische Zee. We waren om kwart over twaalf op Ksamil Caravan Camping, net op tijd, er waren nog twee plekken vrij. We werden hartelijk welkom geheten door Linda en Alexander, de gepensioneerde eigenaren. We werden ontvangen met ijskoffie en water. Linda vertelt graag over de omgeving. Vanmiddag zijn we even naar het strand gewandeld. Er stond teveel wind om er te gaan zitten. In de omgeving wordt veel gebouwd, er wordt een nieuwe weg aangelegd en er zijn veel hotels in aanbouw. Vanavond hebben we op advies van Linda gegeten bij het restaurant op de hoek van de straat. Het smaakte heerlijk!
We zijn van plan om morgen op de fiets naar de opgravingen van Butrint te gaan. Butrint ligt vlak bij de Griekse grens.

Geschreven door Jajo.op.reis