Gisteren zijn met de trein naar Zagreb gegaan. Het was een halfuurtje lopen naar het station. De treinreis was maar 15 minuten. Volgens een legende dankt de stad zijn naam aan een uitroep van een oude Kroatische hertog. Tijdens een periode van droogte stak deze hertog zijn zwaard in de grond om de bevolking te drinken te geven. Er borrelde fris water op en de hertog riep tegen zijn soldaten: ‘Zagrabite’ (Schep het water op). Hij herhaalde dat tegen een meisje dat erbij stond. De bron is naar haar vernoemd: Mandusevac. Deze bron staat nog steeds op het Ban Jelacic plein.
Het historische station van Zagreb is gebouwd in 1892. Rond het Koning Tomislav I plein staan veel monumentale gebouwen. Reizigers van de Oriënt Express van Parijs naar Istanbul konden hier overnachten. Op het plein staat een groot standbeeld van Tomislav, de eerste koning van Kroatië die in het jaar 925 is gekroond. Vanaf het plein zijn we naar Gornji Grad, de historische bovenstad, gewandeld. Onze wandelroute begon op het Ban Jelacic plein, het centrale plein van Zagreb en de schakel tussen de boven- en de benedenstad. Voor de Mandusevac fontein stonden een paar grote opblaaspoppen voor de lichtshow die binnenkort plaatsvindt. Op meer plekken in Zagreb werden lichtobjecten gebouwd.
Ons volgende doel was de grote kathedraal van Zagreb. Maar helaas voor ons, wordt er op dit moment een grote restauratie uitgevoerd. Het gebouw staat in de steigers en is gesloten voor publiek. De Zuil van de Heilige Maria konden we wel bewonderen. We zijn verder gegaan naar de Dolac, de grote versmarkt, met drie afdelingen. Op het plein is de groente- en fruitmarkt, onder het plein in de catacomben vlees en vis en in de straat naast het plein de bloemen en planten. Via Kravi Most (Bloedige Brug), nu een straatje met kinderkopjes, vroeger een brug waar veel geschillen zijn uitgevochten, kwamen we bij de Stenen Poort. In deze middeleeuwse poort is een kapel. Tijdens een brand in 1731 is op miraculeuze wijze een schilderij van de Heilige Maagd bewaard gebleven, sindsdien is de poort een religieuze plek.
Via een aantal straatjes met winkeltjes en restaurantjes kwamen we bij de Sint Markus kerk. Deze kerk heeft een prachtig mozaiek dak. Helaas was ook deze kerk gesloten vanwege restauratie. Het museum van ‘Broken Relationship’, gevestigd in een voormalig paleis, was wel open. Dit eigenaardig museum is gewijd aan mislukte relaties en verloren liefdes. Er zijn veel verschillende voorwerpen uit verloren relaties, vergezeld van een uitleg van de mensen die de spullen doneerden. Het is een van de meest populaire musea in Zagreb. We hebben veel verhaaltjes gelezen en veel bijzondere voorwerpen gezien, zoals de Boyfriend Pillow die een vrouw kreeg van haar vriend toen ze vanwege werk in verschillende werelddelen woonden. Helaas heeft de relatie geen stand gehouden, toen ze weer samen waren.
Na het museum kwamen we bij de Toren van Lotrscak, de klok uit 1646 werd vroeger gebruikt om het sluiten van de stadspoorten aan te kondigen. Het Grickanon uit 1877 gaat dagelijks ‘s middags af om de klokkenluiders de tijd te laten weten. De Zagreb Funicular, de kortste kabelbaan ter wereld, reed niet, daarom zijn we via de Strossmayer promenade naar de benedenstad, Donji Grad, gelopen. We kregen een mooi uitzicht over Zagreb en er waren verschillende restaurantjes en cafeetjes en een standbeeld van de schrijver Matos. Op het Petar Preradovic Plein was de Servisch-orthodoxe kathedraal wel open. Deze kleine kerk stond van binnen in de steigers, maar de prachtige muurschilderingen waren wel te zien.
De benedenstad is de planmatige uitbreiding van de stad in de 19 eeuw met veel pompeuze bouwwerken, zoals het Nationaal Theater op het Plein van de Republiek Kroatië. Er naast staat de moderne Muziek Academie. Ook waren er veel winkelstraten met bekende merken en pleinen met terrassen. We hebben in een kleine bistro in een zijstraatje geluncht. In het prachtige Zrinjevac park hebben we bij de meteorologische zuil uit 1884 gestaan. Deze zuil werd vroeger gebruikt voor de weersverwachting. Bij het oude muziekpaviljoen waren verschillende lichtobjecten geplaatst. In het park was ook het Kunstpaviljoen, ook gesloten vanwege renovatie. Vanaf het park zijn we naar het station teruggegaan. In de straat van het station was een lange muurschildering.
Vanaf het station bij Rakitje zijn we over de dijk tussen de rivier de Sava en de snelweg naar het meer achter de camping gewandeld. Langs het meer zijn we naar onze camper gegaan. Door de laagstaande zon was het een prachtige wandeling.
Vandaag zijn we over de tolweg naar Servië gereden. Het was een lange rechte weg van meer dan 330 kilometer. Bij Sremska Mitrovika zijn we afgedraaid naar camping Zasavica bij het gelijknamige natuurreservaat. Morgen gaan we wandelen in het reservaat.

Geschreven door Jajo.op.reis