Vrijdagmorgen zijn we uit La Spezia vertrokken. De weersverwachting was niet zo goed, er zou veel regen vallen in Noord-Italië. De laatste dagen hadden we af en toe een beetje regen gehad, maar dat was niet de moeite waard. Het was al een aantal dagen drukkend warm, ook ‘s nachts koelde het niet af. We besloten om een paar honderd kilometer noordwaarts richting Milaan te gaan. Bij de stad Pavia was een camping in de buurt van de snelweg.
Vanaf La Spezia zijn we door bergachtig gebied richting Genua gereden. We kwamen door veel tunnels, vooral in de buurt van Genua was het soms de ene tunnel uit en de volgende in. Toen we afdraaiden richting de Povlakte werd het landschap vlakker en zagen we meer van de omgeving. Rond één uur waren we op camping Ticino in Pavia, 35 kilometer ten zuiden van Milaan. We waren van plan om één nacht te blijven en dan verder te rijden. De vriendelijke campingbaas maakte ons echter attent op Certosa di Pavia, een klooster 10 kilometer ten noorden van Pavia. Ook een campinggast vertelde dat het klooster erg bijzonder was. We hebben de fietsen van de camper gehaald en zijn erheen gegaan. Op de heenweg zijn we door de rijstvelden gefietst. Het wereldberoemde klooster was inderdaad erg mooi. We hebben eerst de kerk met de rijk gedecoreerde gevel bezichtigd. Daarna hebben we onder leiding van een monnik het klooster bezocht. De monniken behoren tot de orde van de kartuizers en leven in afzondering. Per dag moeten ze acht uur bidden. Rond één van de kloostertuinen was een prachtige galerij met deuren naar kleine kerkjes. In zo’n kerkje was een kamer en een gebedsruimte. Elke monnik had zijn eigen kerkje. Verder was er in het klooster een museum. De bouw van het klooster is gestart 1396 in opdracht van hertog Giovanni Galeazzo Visconti met als doel een mausoleum te creëren. Twee jaar later vestigden zich er 24 monniken.
Na het bezoek aan het klooster zijn we Pavia ingegaan. We waren nog net op tijd om de Duomo, de grote kathedraal, te bezichtigen. Daarna zijn we op een terras neergestreken voor de laatste pizza in Italië. We zaten goed en wel toen het begon te waaien. Op het plein waaiden grote parasols om en vlogen bloempotten en glaswerk in het rond. Het zag er naar uit dat er een flinke bui zou losbarsten, maar het bleef bij een aantal windvlagen. We hebben binnen gegeten, maar toen we vertrokken zat het terras weer vol. We zijn langs de rivier de Ticino teruggefietst naar de camping.
Pavia is een levendige universiteitsstad met veel kerken en torens. Sinds 1361 heeft de stad een universiteit. De rivier de Ticino loopt door de stad en zorgt in het najaar regelmatig voor wateroverlast. Omdat we Pavia een leuke stad vonden, hebben we vrijdagavond besloten om nog een dag te blijven. Bovendien viel het weer nog steeds mee, op die paar windvlagen na.
Gisteren zijn we weer naar het centrum gefietst, de camping ligt aan de rand van Pavia. We hebben eerst Castello Visconteo bezocht. Het kasteel met een groot park er om heen, is een groot museum met drie etages. De geschiedenis van Pavia wordt in beeld gebracht met archeologische vondsten en prachtige fresco’s, mozaïeken, beelden en schilderijen. Verder hebben we nog twee kerken bezocht, de Chiesa di Santa Maria del Carmen en de Basilica di San Michele Maggiore. Beide gebouwen waren van buiten eenvoudig, maar van binnen rijk gedecoreerd. Pavia heeft nog meer kerken, maar na de Duomo, de Basilica en de Chiesa vonden we dat we genoeg kerken hadden bezichtigd.
Op weg naar de camping kwamen we langs de Ponte Coperto. De oorspronkelijke brug is tussen 1351 en 1354 gebouwd, maar werd verwoest in de Tweede Wereldoorlog. Nu ligt er een mooie reconstructie van de oude brug. Pavia is goed te fietsen, behalve in het voetgangersgebied met de keien en tegels, dat hobbelde nogal. In het voetgangersgebied wordt gefietst, al zien we niet veel Italianen op de fiets.
Vandaag gaan we verder. Vannacht is het gaan regenen en het is nog niet weer droog geweest. De weersverwachting voor Zwitserland is de komende dagen wat beter, de meeste regen is daar inmiddels gevallen. Het is nog ongeveer 100 kilometer naar de Zwitserse grens.

Geschreven door Jajo.op.reis