Vrijdagmorgen hebben we besteed aan huishoudelijke klussen. Toen we opruimden, kwamen we onze nordic-walking stokken tegen. We besloten de stokken te gaan gebruiken, we stonden tenslotte aan een breed strand. Zo gezegd, zo gedaan. We zijn richting het plaatsje Laredo gegaan. Eigenlijk was het doel het eerste terras daar, maar dat bleek te ver. Toen we de boulevard van Laredo zagen, moesten we een heel eind om het water heen. We vonden dat te ver en zijn omgekeerd. Het was bijzonder nordicwalken op het brede strand. We konden nu goed zien hoe het zand tussen de boomwortels vandaan spoelt bij extreem hoog water. Op sommige stukken leek het alsof we over kussens liepen, alsof er lucht in het zand zat. We zakten dieper weg en moesten moeite doen om vooruit te komen. Gelukkig waren er ook gedeeltes waar we normaal konden lopen. Toen we terug liepen, kwam het water op. Het was een vermoeiende, maar wel leuke wandeling over het strand. Vrijdagavond kleurde de lucht erg mooi door de ondergaande zon. De avondlucht weerspiegelde prachtig in het water.
Zaterdagmorgen zijn we bijtijds vertrokken naar Bilbao. We wilden naar camperplaats Autocaravaning Kobetamedi net buiten de stad. Deze CP heeft een mooi uitzicht over de stad en een bushalte voor de ingang. Toen we er aankwamen, stonden al verschillende campers te wachten bij de ingang. Gelukkig was er nog plaats.
Zaterdagmiddag zijn we met de bus naar de stad gegaan. Bilbao is het economische en industriële centrum van Baskenland. De stad ligt ingeklemd tussen heuvels, er is veel hoogbouw. De rivier Nervión stroomt met een bocht door de stad. Langs de rivier is een lange boulevard.
We zijn eerst naar de Casco Viejo, de oude wijk, gegaan. Aan de rand van de wijk was de Merkatua de Ribera, de grootste overdekte versmarkt van Spanje. Het gebouw heeft drie verdiepingen, naast groente en fruit, vis, vlees enzovoort zijn er ook veel lekkere tapashapjes te koop. Het was erg druk in het restaurant van de Merkatua.
Ook in Bilbao zijn in de oude wijk veel pleinen en smalle straatjes met winkeltjes en restaurantjes. Er heerste een gezellige drukte deze zaterdag. Om het nieuwe centrum te bereiken, moesten we de Nervión oversteken. In deze wijk waren de straten breder en waren de grote winkelketens gevestigd. Ook hier stonden grote monumentale oude panden, maar nu naast moderne gebouwen. Op het mooie Plaza Mogúa was het eind 19e eeuwse Palácio Chavarri, een gebouw van de Baskische regering tussen moderne gebouwen gesitueerd. We werden vaker verrast dat door mooie panden op een plek waar we dat niet verwachtten. Het Edificio Seda de Osakidetza was zo’n gebouw in een straat waar we toevallig door heen liepen op weg naar de bushalte. Het is het hoofdkantoor van de Osakidetza, de gezondheidsafdeling van de Baskische regering. De omgeving spiegelde in te pand.
Vanaf de camperplaats hadden we gisteravond een mooi uitzicht op de lichten van Bilbao. Ook konden we nog lang genieten van de muziek van een fiesta op een plein. ‘s Middags waren we langs het plein gekomen. De eettentjes werden toen net opgeruimd, maar de muziek ging door.
Vandaag zijn we naar het Guggenheim museum geweest. De mooiste bezienswaardigheid van Bilbao. Het gebouw op zich is al heel bijzonder. Het is bekleed met titaniumplaten die schitteren in de zon. Het museum is 60 meter hoog en heeft drie verdiepingen. Het is één van de drie Guggenheim musea ter wereld, de andere staan in Venetië en New York. In de musea wordt moderne kunst tentoongesteld. Aan de ene kant staat een grote metalen spin voor het gebouw, aan de andere kant een puppy bekleed met bloemen. Er is een grote brede, hoge trap van de rivier naar de ingang van het museum. Binnen was het een open ruimte met veel staal en glas. Het licht kwam door de koepel op het dak naar binnen.
Op de eerste verdieping was de tentoonstelling The matter of time van Richard Serre. Het lopen door de hoge ronde, gebogen vormen gaf een vreemde gewaarwording, een duizelig gevoel. Op de tweede verdieping zagen we de metalen sculpturen van boven. Op de tweede verdieping hing veel werk van Lynette Yiadom-Boakye en Oscar Kokoschka. Ook hing het metershoge doek Rising Sea van El Anatsui in een hoge ruimte. Het doek was gemaakt van doppen van drankflessen. Op de derde verdieping was de tentoonstelling Pop and the Popular te zien.
Het Guggenheim was een erg bijzonder museum, zowel het gebouw al de collectie. Na ons bezoek zijn we op het terras gaan zitten om bij te komen van alle indrukken en van de afstand die we gelopen hadden. Het museum heeft een totale expositie ruimte van 11.000 vierkante meter.
In de buurt van het Guggenheim staat een ander bijzonder gebouw, de Torre Iberdrola.De toren is het hoofdkantoor van Iberdrola, een energiemaatschappij in Spanje. De toren is met 165 meter het hoogste gebouw van Bilbao. Het heeft een driehoekige vorm, de zijden zijn lichtgebogen en bekleed met glas. Het was heel bijzonder om te zien.
Bilbao was een mooie en leuke stad om te bezichtigen, een stad vol verrassende elementen..

Geschreven door Jajo.op.reis