Gisteren heeft de campingbaas ons naar de haven van Milazzo gebracht voor een boottocht naar Lipari en Vulcano, twee van de Eolische eilanden in de Tyrreense Zee. Ze zijn vernoemd naar Aiolos, de Griekse god van de wind. De groep bestaat uit 7 vulkanische eilanden. Één van de bekendste is Stromboli, met een nog altijd actieve vulkaan. Sinds 2000 staan de Eolische eilanden op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO.
Vanuit Milazzo was het ruim een uur varen. We zagen de eilanden Vulcano en Lipari al van ver liggen. Stromboli lag nog verder. Het eiland was te herkennen aan de rookpluim van de vulkaan, die al 40.000 jaar actief is. Na een korte stop op Vulcano waar een groep scholieren van boord ging, gingen we verder naar Lipari. De rondvaartboot wordt ook als veerboot gebruikt voor toeristen die overnachten op een van de eilanden.
Lipari was te herkennen aan de Castello, hoog boven de zee. De Cattedrale di San Bartolomeo ligt binnen de vesting. Het was een behoorlijke klim om er te komen, eerst door smalle steile straatjes en toen nog een trap. Het was een mooie kerk uit de 12e eeuw. Ook was er een ingang naar de Kloostertuin van Ciostro Normanno, waarvan de bouw was gestart in de 11e eeuw. Vanaf de vesting hadden we een mooi uitzicht over de haven van Lipari. We hadden drie uur de tijd om Lipari te bezichtigen. Er waren erg veel winkeltjes, restaurantjes en toeristenbureautjes. Lipari leeft grotendeels van toerisme, er leggen veel rondvaartboten aan.
Na Lipari voer de boot weer naar Vulcano. Dit eiland dankt zijn naam aan de vuurgod Vulcanus. Het heeft natuurlijke warmwaterbronnen en vulkanische modderbaden, de zandstranden zijn zwart. We hadden twee uur om op Vulcano door te brengen. Het modderbad dichtbij de haven was niet open, een modderbad nemen zat er niet in. Wel zijn we op Spaggia caldo, het warme strand (warm is in het Italiaans caldo), gaan pootjebaden. Het water en de bodem waren inderdaad warm. Op de plek van een warmwaterbron was de bodem te heet om te staan. Na nog een drankje op een terras, zat onze tijd op Vulcano er weer op.
Als toegift voer de boot een rondje om beide eilanden. Er werd uitleg gegeven over de rotsen en de grotten en de boot stopte op een paar mooie plekjes. Vlakbij een grot was ook hier een Piscine di Venere, zoals op Cabo Milazzo. Ook zagen we dolfijnen voorbij komen. Maar helaas lukte het niet om ze op de foto te zetten. Om half zes waren we terug in de haven van Milazzo en stond campingbaas Alessandro op ons te wachten. Na deze lange dag hebben we gegeten in het restaurant op de camping. Alessandro kookt dagelijks een menu voor zijn gasten met producten van zijn farm, zoals hij zijn boerderij noemt. Het is een verrassing wat er op tafel komt. De lasagne en de gehaktrolletjes met salade erbij smaakten heerlijk, net als de wijn en de limoncello. Elke tafel kreeg bij het dessert een flesje huisgemaakte limoncello.
Voor vandaag hadden we een mooie route door de bergen richting Taormina gepland. De SS185 gaat door een prachtig berggebied met mooie vergezichten. We hadden al gezien dat een deel van de weg was afgesloten, maar Google Maps gaf een omleidingsroute aan. Het kostte vanwege wegwerkzaamheden bij een brug wat moeite om op de SS185 te komen, maar uiteindelijk lukte het. De route was inderdaad prachtig. We zijn gestopt in het dorpje Novara di Sicilia. We hebben op Piazza San Sebastiano, de enige plek waar we de camper konden parkeren, geluncht. Brood hadden we al, in een klein winkeltje hebben we nog regionale Chorizo gekocht, het was lekker pittig! Toen we verder reden, kwamen we vrij snel bij de wegafsluiting. Er werd geen omleidingsroute aangegeven, maar dat hadden we eerder al meegemaakt, dus volgden we de omleidingsroute van Google Maps. Maar helaas reden we ons na een aantal kilometers vast en konden we niet verder. Het lukte om te keren en terug te rijden. Gelukkig vond Google nog een andere omleidingsroute, maar de weg werd steeds smaller en steeds slechter. Gelukkig konden we met wat moeite keren, een lokale boer stond hoofdschuddend te kijken, maar we konden terug. Daarna hebben we geen omleidingsroute van Google of van onze campernavigatie meer gevolgd, maar zijn we terug gereden naar de noordkust en hebben we snelweg E45 naar de oostkust gevolgd. Dankzij de vele tunnels waren we in een uur bij Taormina. We staan op een mooie parkeerplaats in Villagonia. We hebben een mooi uitzicht op de kuststrook. Morgen gaan we naar Taormina, slechts 22 minuten wandelen over een steil pad omhoog.

Geschreven door Jajo.op.reis