Gisteren zijn we eerst naar de westkant van Madrid gegaan. Aan de Plaza de Oriente liggen Palacio Real met de paleistuinen en de Catedral de Nuestra Señora de la Almudena. Door de paleistuinen zijn we naar de kathedraal gewandeld. De kathedraal is genoemd naar de beschermvrouwe van Madrid. In vergelijking met de andere kathedralen die we bezocht hebben, is deze nog vrij jong. Na een bouwperiode van 110 jaar werd de kathedraal in 1993 gewijd door Paus Johannes Paulus II.
De bezichtiging begon met het beklimmen van de toren. Een hele klim, maar het uitzicht maakte het meteen goed. Het uitzicht over de stad was prachtig. Toen we dinsdag Madrid naderden, viel ons al op dat de stad zo licht van kleur was. In het zonlicht leek Madrid toen op een licht rose eiland.
Op de toren van de kathedraal staan aan de vier zijden standbeelden die over de stad uitkijken. We kregen ook al een indruk van de immense afmetingen van het Palacio Real. Via een klein museum in de toren kwamen we in de kathedraal. Meteen viel het prachtige plafond op. Ook was er veel marmer verwerkt in de kapelletjes aan weerszijden. Bij de uitgang hing een prachtig schilderij.
Van het koninklijk paleis is ‘slechts een klein deel’ te bezichtigen, maar het zijn toch nog 50 zalen en kamers. In totaal zijn er 2800 zalen en kamers. Alle zalen waren rijk gedecoreerd en ingericht. De rijkdom was overweldigend. In de zalen mocht niet gefotografeerd worden, alleen in de gangen en trappen.
Na alle pracht en praal zijn we op Plaza Mayor gaan lunchen. We hadden een mooi plekje op terras gevonden. Na het dessert, weer churros met chocoladesaus, zijn we naar de wijk Lavapiés gegaan. Aan de rand van deze wijk staat het Museo National Centro de Arte Reina Sofia. In dit museum zijn schilderijen uit de 19e en 20e eeuw te bewonderen. De publiekstrekker is La Guernica van Picasso. Maar er zijn ook werken van Miró, Dali, Corneille en Appel. Het museum is gehuisvest in een 18e-eeuws ziekenhuis met een veel zalen en gangen. La Guernica was niet te missen, maar naar de werken van de andere bekende schilders was het zoeken tussen de vele schilderijen, tekeningen, foto’s en posters.
De volkswijk Lavapiés was vroeger de Joodse buurt van Madrid. Nu is het de multiculturele wijk bij uitstek. We zijn door veel smalle straatjes met kleurrijke winkeltjes en restaurantjes gewandeld.
Gisteren was een drukke, vermoeiende dag. Daarom besloten we vandaag alleen naar de Paseo del Prado te gaan. De Paseo is de museumallee van Madrid. De straat is erg druk, maar door de breedte en het aanwezige groen met beelden en fonteinen, is het niet hinderlijk. Er staan veel monumentale gebouwen, zoals paleizen, ministeries en verschillende musea. Het bekendste en grootste is Museo del Prado. Hier staan zo’n zesduizend schilderijen en sculpturen van bekende meesters, zoals Goya, El Greco, Rubens en Jheronimus Bosch opgesteld. Dankzij de duidelijke folder met plattegrond was het eenvoudig om onze eigen route te maken. Het was prettig vertoeven in het Museo del Prado.
Na het museum kwamen we bij de Real Jardin Botánico, ook aan de Paseo del Prado. In deze tuin groeien zo’n dertigduizend bijzondere plantensoorten. Nu bloeide er nog weinig, hoofdzakelijk narcissen, tulpen, een enkele rozenstruik en de magnolia. De tuin is prachtig aangelegd.
Om vier uur waren we terug op de camping. Vanochtend was het winderig en koud, vanmiddag brak de zon door en was het weer lekker om buiten te zijn. Morgen gaan we weer verder. Het was prettig vertoeven op camping Osuna.

Geschreven door Jajo.op.reis