Dinsdagmorgen waren we vroeg wakker, we waren nog niet gewend aan de Portugese tijd. Om 9 uur vertrokken we vanaf de camperplaats. Na een bezoek aan een supermarkt zijn we snelweg opgereden, zodat we het eerste deel van de route van dinsdag lekker konden opschieten. De laatste 28 km ging over een bergweg. Het aantal bochten viel mee en de weg was meestal breed genoeg om tegenliggers gemakkelijk te kunnen passeren. Het uitzicht was mooi door de bergen.
Rond 12uur waren we in Monchique, een mooi plaatsje in de bergen, op 450 meter hoogte ruim onder de hoogste toppen van de Serra de Monchique. Het plaatsje is bekend van zijn ambachtelijke producten, zoals de massief houten schaarstoel.
We zijn eerst naar het toeristenbureau gegaan voor wandelroutes. We hebben er twee meegenomen, een vanuit Monchique en de ander vanaf de Fóia in de Serra de Monchique. De folders waren dit keer ook in het Nederlands te verkrijgen. Na de lunch zijn we de route Percuso das Hortas, de moestuinroute, gaan volgen vanuit het centrum van Monchique. Het was een route van 8,2 km om Monchique heen over redelijk bewandelbare paden. Het stijgen en dalen viel mee, het was goed te doen met regelmatig wat schaduw en een windje. Het was een erg mooie route, veel groen en veel bloeiende planten en regelmatig een weids uitzicht. Onderweg kwamen we bij een waterbron waar een man grote flessen met water aan het vullen was. We hebben ons klein waterflesje ook gevuld.
Na 2,5 uur waren we weer bij de camper op de parkeerplaats naast het helikopterplatform. Omdat we daar niet mochten overnachten en Monchique geen camperplaats heeft, zijn we verder gereden naar de camperplaats Capela de Santo Antonio. Deze CP ligt op de Fóia, de hoogste berg van de Algarve. De uiterste top was niet te bereiken, dat is militairterrein, maar er was voldoende gelegenheid om rond te kijken vanaf de parkeerplaats. Er waren twee camperplaatsen op de parking. We waren de enige camper. Omdat het hard waaide zijn we ‘s avonds op de gewone parking gaan staan, zodat we rustig konden slapen.
We hebben gisteren wat rondgewandeld in de omgeving van het parkeerterrein. In het westen konden we de oceaan zien, maar het was niet helder genoeg om een mooie foto te kunnen maken.
Vanmorgen was het koud op de Fóia, het waaide nog steeds hard. Op de berg scheen de zon, in de dalen hing nog bewolking. Toen we om 9 uur vertrokken voor de wandeling Trilho da Fóia, hadden we een jasje nodig, dat was weken geleden. Gelukkig werd het snel warmer toen we afdaalden en uit de wind en in de zon liepen. De route ging over het gebergte Serra de Monchique, een Middellands Zeegebied met een sterke Atlantische invloed en veel regen. Door de klimatologische omstandigheden is er een botanische rijkdom in de Serra. We wandelden inderdaad door een mooi groen gebied met veel bloeiende planten, zoals lavendel, de botanische pioenroos en de zeldzame pontische rododendron.
De wandelroute Trilho de Fóia begon op een hoogte van 902 meter. Na 1,5 km waren we op het laagste punt van de route op 617 meter. Daarna steeg en daalde de route geleidelijk. We liepen over mooie asfaltwegen en over bergpassen met veel stenen, en alles daar tussen in. Het laatste stuk had de sterkste stijging en het was inmiddels ook warm geworden. Dat viel dus niet mee. De route was 6,8 km, korter dan gisteren, maar wel zwaarder. Net als gisteren was de route weer goed bewegwijzerd: horizontale gele en rode streep voor de juiste weg, een kruis voor de verkeerde weg en verandering van richting werd ook aangegeven. De route van gisteren stond als makkelijk aangegeven, deze als vrij moeilijk, het was te merken. Toen we op de parking terug waren zijn we eerst op het terras neergestreken. Er was lekkere marmercake en de plakken waren niet klein. Het smaakte heerlijk na de inspannende wandeling.
Na de middag zijn we terug naar de zuidkust gereden. We zijn in Lagos op camping Trinidad. De komende dagen gaan we vooral mooie stranden en kusten zien.

Geschreven door Jajo.op.reis