Vanmorgen hebben we het laatste deel van de Vildmarksvägen gereden. We hadden de keus uit de doorgaande route of een grusweg van 50 km. We hebben dit keer gekozen voor de doorgaande weg. We hadden genoeg van de gruswegen. Bovendien hadden we alle bijzondere plekken al gezien. We waren na anderhalf uur al in Strömsund, het eindpunt van de Vildmarksvägen. Het was erg rustig op de weg, over ruim 100 km hebben we maar een stuk of tien tegenliggers gezien, meest campers. De Vildmarksvägen was een erg mooie route. De wildernis was vooral te zien door van de route af een zijweg te nemen, meestal een grusweg. Op een grusweg was het meestal langzaam rijden vanwege de kuilen, gaten, grind en soms tegenliggers. Maar het was vaak wel de moeite waard.
Bij Strömsund zijn we de E45 opgereden. Maar na 30 km hadden we genoeg van de E45 en zijn we bij Hammerdal afgeslagen het binnenland in. Deze weg ging door dorpen en langs een aantal meren met mooie picknickplaatsen. En natuurlijk veel bossen. We zijn vandaag doorgereden tot Trångsviken aan de Storsjön. Storsjön betekent groot meer.
We zitten nu te wachten op het meermonster Storsjöodjuret. Het monster is voor het eerst verschenen in 1985. Volgens het verhaal is het een zwarte, slangachtige draak met een hondenkop. We zitten al een aantal uren te wachten, maar (nog) geen draak. Joop is een keer het meer in gedoken, maar heeft ook niets gezien. Het is lekker weer, dus wie weet wat we nog te zien krijgen. Ook handig dat het nog steeds niet donker wordt ‘s nachts.
Morgen gaan de weg langs het meer volgen in zuidelijke richting.

Geschreven door Jajo.op.reis