Gisterochtend zijn we langs de kust naar het zuiden gereden. We kwamen langs de Salina di Margherita de Savoia, de zoutpannen ten zuiden van Manfredonia. Hier wordt zoutwinning uit zeewater al sinds de 3e eeuw v.Chr. toegepast. Het zoute water wordt steeds overgepompt in kleinere bekkens tot het water verdampt is en alleen het zout is overgebleven. In een jaar tijd heeft het water dan ongeveer 200 kilometer afgelegd. Het zout wordt opgeslagen in zoutheuvels. Ze waren van de weg af duidelijk te zien. De zoutpannen zijn ook een broedgebied voor veel soorten vogels.
In het plaatsje Barletta zijn we bij een supermarkt gestopt om onze voorraad aan te vullen. Het was dringend nodig. In Noord-Italië kwamen we regelmatig langs een grote supermercato, maar in Puglia is dat minder. We merken dat in het zuidelijke deel van Italië alles, behalve de natuur, wat minder is, de wegen zijn minder goed onderhouden, afval wordt minder opgeruimd, er zijn minder grote winkelcentra. Veel camperplaatsen en campings zijn nog niet open, ze gaan pas in mei of juni open.
We waren tegen half één in Trani, een plaatsje met een mooi centro storico, historisch centrum. De route naar de parkeerplaats bij Castello Svevo ging door smalle straten waar overal auto’s geparkeerd stonden. Italianen zijn dan heel behulpzaam, ze geven aanwijzingen om er met de camper tussendoor te rijden. Op de parkeerplaats was nog één plekje vrij, de camper paste er net tussen. Meer campers stonden er ook niet. We waren van plan om de Chiesa San Nicola Pellegrino te bezoeken. Maar helaas de kerk was van half één tot half vier dicht. Dat hadden we nog niet eerder meegemaakt. Kerken zijn over het algemeen hele dagen open of er moet een speciale dienst zijn. In plaats van de kerk hebben we daarom het kasteel bezocht. Het zag er erg mooi onderhouden uit. Op de eerste verdieping was een schilderijencollectie te zien, verder waren de verschillende ruimtes leeg. We hebben een rondje over de muren gemaakt. De Adriatische zee was weer erg mooi azuurblauw.
Van Trani zijn we het binnenland ingereden, naar Castel del Monte. Van ver zagen we het bijzondere gebouw al liggen. Rond het jaar 1240 heeft keizer Frederik II de opdracht voor de bouw gegeven. Het opvallendst is de achthoekige vorm. Aan een achthoekige binnenplaats liggen acht torens met daartussen trapeziumvormige ruimtes, die allemaal even groot zijn. Het gebouw staat op een heuvel en is opgetrokken met lichte kalksteen. In de 17e eeuw raakte het kasteel in verval, maar vanaf 1928 is het gerestaureerd. De parkeerplaats is aan de voet van de heuvel, gelukkig was er een pendelbusje van de parkeerplaats naar het kasteel.
Van Castel del Monte naar het plaatsje Ruvo di Puglia was maar een halfuurtje rijden. Vanaf de camperplaats daar zijn we het centro storico ingelopen. Het was een mooi centrum, alleen was het erg uitgestorven. Er waren weinig winkels en restaurants open, maar de Chiesa di San Domenico en de Cattedrale dell’Assunta waren wel open. De Chiesa was rijk gedecoreerd, de Cattedrale was soberder, maar niet minder mooi. We hebben op de camperplaats overnacht. Gisteravond was het rustig, maar vanochtend reed er voor vijf uur al veel vrachtverkeer door de straat voor de camperplaats.
Vanmorgen waren we al tegen tien uur bij de Grotte di Castellana, 80 kilometer vanaf Ruvo. Om 11 uur zijn we met een gids de grot ingegaan. We hadden gekozen voor de complete itinerary, de tour van 2 uur door alle grotten. De Grotte heeft een wijdvertakt gangenstelsel door 12 verschillende grotten. De grote tour gaat deels door een onderaardse kloof die de rivier ooit heeft uitgesleten. De laatste grot is Grotta Bianca, een van de mooiste grotten ter wereld, dat wordt althans beweerd door de Italianen. De Grotte is een toeristische trekpleister, er ontstond regelmatig een file van bezoekers in het grottenlabyrinth. De start van de tour was in het gebouw boven de ingang van de grot. We gingen een lange trap af. Tot onze verrassing kwamen we aan het einde van de tour bij een lift uit, hoefden we niet de lange trap op.
Van de Grotte zijn we naar Alberobello gegaan. Dit plaatsje staat op de Unesco Werelderfgoedlijst vanwege de meer dan 1400 trulli, ‘puntmutshuisjes’. Vanmiddag zijn we vanaf camping Bosco Selva naar het centrum gefietst. Het was een bijzonder gezicht de straatjes met de trulli. De grootste was de Trullo Sovrano. Deze is gebouwd in de 18e eeuw in opdracht van een welgestelde pastoor en zijn familie. In veel trulli was een winkeltje of een restaurantje gevestigd. Behalve de grote Chiesa dei Sant Medici was er ook een kleinere Chiesa in een Trullo. Het was een leuk tochtje door Alberobello.

Geschreven door Jajo.op.reis