Gisteren zijn we vanaf Parga aan de westkust naar Kastraki in het midden van Centraal Griekenland gegaan. Vanaf de camping in Parga moesten we eerst weer om het dorp heenrijden. Dit keer was het gelukkig niet zo druk als op de heenweg. Na nog een laatste blik op Parga en de Ionische Zee, zijn we het binnenland ingegaan. Voor Igoumenitsa zijn we naar het oosten afgedraaid. We zijn een aantal kilometers over een brede autoweg gereden met een aantal tunnels. Daarna zijn we over bergwegen naar Ioannina gegaan. Het was een mooie route. Rond twaalf uur reden we om het meer van Ioannina heen. De weg liep over een berghelling, we hadden een mooi uitzicht over het meer. Daarna kregen we weer een stuk snelweg, dit keer met veel tunnels. We hebben in de navigatie tolwegen uitstaan, daarom komen we alleen over snelwegen zonder tol. Dat is over het algemeen rond een stad of als er geen alternatieve weg ligt, vaak door berggebied waar geen ruimte is voor meer wegen. Na 20 kilometer draaiden we weer af naar een bergweg. Het was een erg mooie route met veel bochten. Bij een wegrestaurant in een wintersport gebied waar mensen op het terras in het zonnetje zaten, zijn we gestopt om te lunchen. Omdat de menukaart niet veel bijzonders bood, hadden we besloten alleen een drankje te nemen en later in de camper een sneetje brood. Naast ons op het terras zat een groepje Griekse dametjes, die allerlei etenswaren zelf hadden meegenomen. Toen ze over hadden, kregen we eerst een paar rode paaseieren en stukjes kaas. Daarna kregen we drie soorten gebak en nog koekjes. Het was erg lekker en we hoefden niet meer te lunchen!
Verderop moesten we rechtsaf slaan, maar na 30 meter was de weg afgesloten. Omdat we niet terug wilden om over de tolweg te gaan, besloten we niet af te slaan maar rechtdoor te rijden, we zouden wel zien waar we uitkwamen. Onze navigatie wist het ook niet, want die stuurde ons telkens terug. We zijn doorgereden, het was een mooie bergroute, al was de wegkwaliteit wat minder dan de voorgaande. We reden regelmatig langs een bergriviertje. Op een gegeven moment moesten we stoppen voor een paar paarden op de weg. Dat hadden we nog niet eerder meegemaakt, wel honden, schapen, geiten en koeien, maar geen paarden. Ze bleven rustig staan toen we om hen heenreden.
Voor Kastraki zagen we de mooie zandstenen rotsen al liggen. Op de enorme zuilen van zwaar geërodeerde zandsteen zijn oosters-orthodoxe kloosters gebouwd. In de 9e eeuw beklommen kluizenaars de rotsen om zich terug te trekken in een grot. Vanaf de 11e eeuw trokken van elders verdreven monniken naar het gebied. Halverwege de 14e eeuw verrezen de eerste kloosters op de toppen. Op de berg Athos werd in 1336 het grootste en hoogst gelegen (623 meter) klooster het Groot Meteoron gesticht. Nog 23 kloosters volgden. Momenteel zijn er nog 6 actief en te bezoeken. Ze staan op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO en zijn een populaire toeristische trekpleister.
Ook wij willen de Meteora kloosters bezoeken. Daarom zijn we gestopt op camping Vrachos in Kastraki. Na een mooie bergtocht van 250 kilometer waren we tegen vier uur op de camping. We konden een paar kloosters hoog op de rotsen zien liggen. De rotsen zijn donkergrijs, maar in de avondzon kregen ze een mooie bruine kleur.
Vanmorgen zijn we op de fiets naar de kloosters gegaan. Het is te ver om te lopen en met de camper was ook niet echt een optie. Bij elk klooster is een parkeerplaats, maar die is snel vol. We besloten eerst naar Groot Meteoron te gaan, die ligt het hoogst, vanaf daar zouden we vooral afdalen. De fietstocht van ruim 5 kilometer viel niet tegen, op onze e-bikes was het redelijk te doen. Het werd al druk toen we op de parkeerplaats kwamen. De parkeerplaats ligt op een andere rots, om het klooster te bereiken ging er eerst een lange trap omlaag en daarna weer omhoog. Het was een mooi klooster met wat bijgebouwen. We hadden een mooi uitzicht over de omgeving en op klooster Varlaam. Dat is het volgende klooster dat we hebben bezocht. We konden weer tot de ingang fietsen. Het werd al drukker, de auto’s en bussen stonden inmiddels al langs de weg geparkeerd. Ook Varlaam was een mooi klooster. Toen we bij het Sint Stefanos klooster kwamen, werd het erg druk. Door de taxibusjes, de touringcars en auto’s stond het verkeer af en toe muurvast. Gelukkig konden we er op de fiets redelijk tussendoor. Sint Stefanos was een klein klooster, we zijn in een file door de kerk geschuifeld. In de kerken mochten geen foto’s gemaakt worden, verder wel. Na drie kloosters vonden we het genoeg en zijn we naar een uitkijkpunt op een rots gefietst. We zagen nog meer kloosters liggen. Daarna zijn we naar Kastraki afgedaald. We hebben geluncht in de tuin van een restaurant, het zat er fijn en de lamskoteletjes smaakte heerlijk. We hebben een mooie fietstocht van 20 kilometer gemaakt, de kloosters waren mooi (af en toe vonden we ze te goed gerestaureerd, er zat geen steen of voeg verkeerd, alsof ze pas gebouwd waren), maar de ligging en de uitzichten maakten toch de meeste indruk op ons.

Geschreven door Jajo.op.reis