Zaterdag zijn we om negen uur vertrokken naar het schiereiland Attica met als belangrijkste plaats Athene. Attica wordt aan twee kanten omgeving door de Egeïsche Zee. Toen we naar Delphi reden, hadden we nog een laatste keer een mooi uitzicht op de Golf van Korinthe en het dal met de olijfbomen. Voor Delphi moesten we stoppen vanwege een hardloopwedstrijd. Vanaf Delphi hebben we de E962 Old National Road 140 kilometer gevolgd. Het eerste deel ging door het berggebied met de stad Arachova, het wintersportgebied van de berg Parnassus. Later reden we door een dal, daar werd de route eentoniger. Het was vrij rustig op de weg, tot we bij Athene kwamen. We hadden besloten om niet in het weekend Athene te bezoeken, maar eerst de kusten van Attica te verkennen. We kwamen deels door Athene over de rondweg. Het was erg druk. In de badplaats Glyfada aan de westkust van Attica ten zuiden van Athene was het erg toeristisch, veel vakantieresorts en ook veel mooie stranden. Voorbij Glyfada werd het rustiger. We zijn over de mooie kustweg naar Kaap Sounion gereden. Bovenop deze kaap staan de overblijfselen van de tempel van Poseidon uit de 5e eeuw v.Chr. We zagen de tempel al van ver.
Poseidon is volgens de Griekse mythologie één van de twaalf olympische goden, die heerste over de zee, stormen, aardbevingen en paarden. Hij wordt vaak afgebeeld met een drietand, waarmee hij water in beweging kon brengen en aardbevingen veroorzaakte. Poseidon is de beschermheer van de zeevaarders. Kaap Sounion is een 70 meter hoge steile rots die oprijst uit de Egeïsche Zee. Volgens de legende is deze kaap de plek waar koning Aegeus van de klif sprong toen hij zag dat het zeilschip van zijn zoon Thesus met een zwart zeil voer. Thesus kwam terug van Kreta waar hij de Minotaurus had verslagen en was vergeten om het zwarte zeil te strijken en een wit zeil te hijsen, zoals afgesproken. Aegeus werd zo wanhopig toen hij het zwarte zeil zag, dat hij in zee sprong en zo zijn naam gaf aan de Egeïsche Zee.
Het uitzicht vanaf de kaap was prachtig. We konden vlakbij de top parkeren, het was maar een klein stukje lopen. Op het terras van het restaurant op de kaap hebben we Lemonodados, een volgens eigen recept bereid alcoholvrij drankje, gedronken. Het smaakte erg goed. Vanaf de kaap zijn we langs de oostkust gereden. De route was aan deze kant van Attica minder mooi. We zijn gestopt bij de camperplaats Seaside bij Artemida. De campsite heeft een achteruitgang naar een strandje. Vanuit de camper kijken we uit over de zee.
Zaterdag hadden we bijna 300 kilometer gereden, zondag hebben we eerst bij de camper gerelaxt. Aan het eind van de middag zijn we nog even over het strand naar het dorpje gelopen. Er waren een aantal terrassen open, verder was er weinig te doen. Vandaag zijn we langs de kust naar Vravrona gewandeld. De route ging soms over een smal paadje over een klif, soms over een makkelijk begaanbaar pad en ook zijn we over verschillende strandjes gewandeld. In Vravrona zagen we aan het strand twee kleine Grieks-orthodoxe kerken. Ze waren beide open. Het waren prachtige kerken, zowel de buiten- als de binnenkant. In de kerk van St. Constantin en St. Helena kregen we uitleg van een bezoekster die een klein beetje Engels sprak. Ook de kerk van de tenhemelopneming van de Maagd Maria was al versierd voor Pasen.
We zijn langs de weg verder gewandeld naar het Archeologisch Museum van Brauron. In dit museum zijn voorwerpen van de opgraving van Brauron, de vroegere naam van Vravrona, tentoongesteld. Op de archeologische site staat de tempel van Artemis, de godin van ondermeer de vruchtbaarheid, vrouwen, kinderen en dieren en godin van de jacht. Artemis was de tweelingzus van Apollo. In het museum staan onder andere beelden van kinderen. Er zijn weinig archeologische musea met kinderbeelden.
Na het bezoek aan het museum en de opgraving, zijn we terug gegaan naar Vravrona Beach. We hebben op het terras van een visrestaurant van een lekkere Griekse lunch genoten. We waren rond half vijf weer terug bij de camper. Onderweg zagen we weinig olijfbomen meer, maar wel vijgenbomen.

Geschreven door Jajo.op.reis