Gisteren zijn we begonnen aan de tocht langs de Côte d’Albâtre in Normandië. Deze krijtrotsen zijn de hoogste van Europa. Ook zijn er verschillende leuke havenplaatsen op onze route.
Gistermorgen hebben we met hulp van een paar politieagenten de camperplaats in Le Crotoy kunnen verlaten. De betaalautomaat werkte niet meer en de slagboom ging pas omhoog als er betaald was. Er stond een lange rij campers voor de uitgang. De agenten kwamen met de sleutel en kregen de automaat weer min of meer aan de praat. Met hulp van de agenten lukte het om het terrein te verlaten.
Ons volgende doel was Saint-Valéry-sur-Somme, een kwartiertje rijden. Het was daar erg druk, veel mensen en auto’s. Toen we aan het eind van het langgerekte plaatsje waren, hadden we nog steeds geen parkeerplaats kunnen vinden. Omdat we het stadje al rijdend grotendeels hadden gezien, besloten we om verder te gaan naar Le Tréport. Vanaf de camping daar was het een kwartiertje lopen naar het centrum. Langs de haven kwamen we bij het strand met de mooie strandhuisjes.
Le Tréport heeft de hoogste krijtrots van Europa. Ook is het plaatsje bekend van de dagelijkse aanvoer van verse vis en de vele visrestaurants. We zijn met de ‘funiculaire’, de gondellift, naar Les Terrasses, de top van de krijtrots gegaan. De lift gaat het laatste stukje door een tunnel. We hebben over Les Terrasses gewandeld en van het prachtige uitzicht genoten. Terug hebben we de trap genomen. Helaas was vanaf boven de bocht in de trap niet te zien, het waren wat meer treden dan verwacht. We kwamen uit bij het oude gedeelte van het stadje met smalle straatjes en mooie oude panden. Ook hier waren balkons in pasteltinten geschilderd, netals de daken van de strandhuisjes en de banken van Les Terrasses.
In de haven zijn we over de brug naar Mers-les-Bains gelopen. De smalle, hoge huizen aan de boulevard langs het strand waren in prachtige kleuren geschilderd. Aan het eind van de boulevard kwamen we weer bij de krijtrotsen.
Gisteravond hebben we gegeten bij Le Petit Restaurant. Het was inderdaad klein, 7 tafels met 18 zitplaatsen in een houten keet met een veranda, gerund door twee vrouwen met veel plezier in hun werk. De mossels en de desserts smaakten heerlijk!
Vanmorgen ging de reis verder, de start was weer bijzonder. We reden ons vast in het centrum van Le Tréport. Onze navigatie leidde ons door een smal straatje met een nog smallere poort aan het eind. Helaas paste onze camper daar niet door. Dus maar gekeerd in de smalle eenrichtingsweg en teruggereden. Er kwam gelukkig op dat moment geen verkeer aan. Vervolgens konden we gelukkig vlot doorrijden naar Dieppe.
In Dieppe hebben we geparkeerd op de camperplaats aan het eind van de boulevard. Dieppe is bekend van de vele kunstschilders die speciaal voor het licht erheen gaan. Toen we in de zon over de pier liepen, had het zeewater een prachtige groene kleur. Dieppe heeft meerdere grote kerken. We hebben de Saint-Rémy en de Saint-Jacques bezocht. Beide kerken waren in dezelfde stijl gebouwd en werden allebei gerestaureerd. Na een wandeling door het gezellige centrum kwamen we weer bij de camperplaats. We besloten verder te rijden naar Saint-Valéry-en-Caux.
De camperplaats daar ligt onder de krijtrotsen. Net voor de toegangsweg was de weg afgesloten vanwege werkzaamheden, ongeveer 50 meter. Via een omleiding over smalle weggetjes over een heuvel kwamen we uiteindelijk bij de camperplaats. De plaatsen zijn smal, maar de ligging is erg mooi. We hebben nog een wandeling over het strand gemaakt. Ook hier is geen zandstrand, maar een kiezelstrand, evenals de andere stranden waar we tot nu toe geweest zijn. Geen zand in de schoenen, maar het loopt niet echt gemakkelijk.
Op de terugweg van onze wandeling zagen we een prachtige regenboog boven de zee. Op dit moment hebben we de gebruikelijke onweersbui in de avond, voor de derde keer op een rij. Hopelijk morgen weer droog weer.

Geschreven door Jajo.op.reis