Woensdagochtend zijn we met een boog om de stad Taranto heengereden naar camping Verde Mare in Massafra. Salvatore van camperplaats Baia d’Argento had uitgelegd dat het vanwege de 1 mei viering erg druk zou zijn in Taranto. De camper In de stad parkeren zou waarschijnlijk niet lukken. We hebben daarom besloten om niet door Taranto te rijden, maar er omheen. We gingen over de brug over de Piccolo Mare, de Kleine Zee. Binnen een uur waren we bij camping Verde Mare. Deze camping was een aantal dagen open vanwege 1 mei. De camping was mooi gelegen vlakbij het strand.
We werden hartelijk verwelkomd door een paar gepensioneerde mannen, die alleen Italiaans spraken. Met z’n drieën hielpen ze ons een mooie plek te zoeken, alles met gebaren en de paar Italiaanse woorden die wij inmiddels spreken. De camping heeft aan de achterzijde een poort naar het strand. De weg ging onder de spoorbrug door. Onder de brug stond een visser die inmiddels een aantal krabben had gevangen. We moesten echt even komen kijken. De blauwe scharen schijnen erg bijzonder te zijn, begrepen we. Het bleken blauwe zwemkrabben te zijn, een delicatesse volgens Wikipedia.
Bij het strand zagen we een groep ruiters, ze hadden pauze bij de snackwagen. Ook de paarden kregen even rust. De meesten droegen een cowboyhoed. Een aantal cowgirls zat in de open laadbak van een pick-up. Verder waren er weinig mensen op het strand. De zee was ruw, er waren behoorlijke hoge golven. Ze sloegen tegen de muur aan de andere van de rivier. De monding van het riviertje was niet breed, maar we konden er niet overheen naar het strand aan de andere kant. We konden wel richting Taranto over het strand wandelen.
Toen we weer op de camping waren zagen we veel Italiaanse families onder de bomen aan de rand van het grote veld. Ze zaten aan lange tafels en er werd gebarbecued. Het veld werd gebruikt voor balspelen. Ondertussen was er naast ons een snackwagen komen staan. Niet gek voor het avondeten, dachten we. De eigenaar sprak alleen Italiaans, de wagen was niet voor commercie maar privaat, begrepen we. Hij installeerde zijn kar, pakte alles uit en zette alles weer anders neer en nog een keer, het dak ging omhoog en omlaag, maar er kwam niemand. Ook maakte hij geen contact met de Italiaanse families. Na een paar uur ruimde hij alles op en vertrok weer. Waarom hij op de camping was, is ons niet duidelijk geworden. Tegen de avond vertrokken ook de Italiaanse families weer. Het was een bijzondere ervaring, 1 mei op camping Verde Mare.
Gisteren zijn we bijtijds vertrokken naar de Gravina di Laterza, de Grand Canyon van Puglia. Het zou warm worden, we wilden voor de middag gaan wandelen. De canyon strekt zich uit over een lengte van 12 kilometer, met een maximale breedte van 500 meter en diepte van 200 meter. In de krijtrotswanden zijn verschillende grotten. De flora is erg mooi, veel verschillende struiken en planten. Er bloeiden veel wilde planten. Het gebied is sinds 2006 opgenomen in het regionale park Terra del Gravina. De ravijnen zijn echte scheuren in de grond, een soort kloof die in het midden van het Murge-plateau is uitgehouwen. We hebben de wandelroute Sentiero 3 gevolgd langs de rand van de kloof. Het was een smal slingerpad met af en toe rotsblokken. Soms liepen we langs de rand, op andere stukken een paar meter van de rand. Er waren maar een paar andere wandelaars. Na bijna twee uur hebben we een rustpauze genomen en daarna zijn we teruggegaan over dezelfde route. Het was niet mogelijk om rond te wandelen. Ook was er geen pad naar de bodem van de kloof. De wanden waren zo steil dat we de bodem niet konden zien. Het was een mooie wandeling.
Toen we terug waren op de parkeerplaats, wilden we brood kopen in Laterza. De ‘pane di Laterza’ schijnt erg lekker te zijn. Helaas kwamen we bij een brug waar we niet overheen mochten met de camper. Dat betekende naar het dorp lopen of een eind omrijden. Beide opties vonden we niet aantrekkelijk, we zijn daarom terug gereden naar de kust. Toen we bij een tankstation een cappuccino gingen drinken, verkochten ze daar het brood uit Laterza. Het was inderdaad lekker brood.
We zijn verder gereden naar camping Village Pineta di Sibari, een rit van ruim 130 kilometer vanaf Gravina di Laterza. De grote camping ligt aan een breed strand bij Sibari en is op 1 mei opengegaan. Alleen bij het strand zijn een aantal plaatsen bezet. In Noord-Italië was het meestal drukker op camperplaatsen en campings, vooral meer Italiaanse campers. Na Napels werd het veel rustiger en was er overal plaats genoeg.
Inmiddels zijn we in de regio Calabrië. Woensdag hebben we Puglia verlaten. Het was een mooie regio met veel verschillende kusten en stranden. Ook hebben we in het binnenland een aantal bijzondere bezienswaardigheden bezocht. De natuur was in het noordelijke deel, Gargano, en in het zuidelijk deel erg mooi. Het midden van Puglia was eentoniger. De stadjes waren vooral badplaatsen, er was nog weinig te doen. Veel plaatsen hadden een Cattedrale en een Castello en meestal een mooie boulevard.
Vandaag zijn we op camping Pineta gebleven. Morgen gaan we verder richting Sicilië.

Geschreven door Jajo.op.reis