Vrijdag zijn we om half tien van camping Solcio vertrokken. Het eerste deel van de route ging zuidwaarts, terug langs het Lago Maggiore. Het was erg druk op de weg langs het meer. Op de snelweg naar het oosten reed het verkeer beter door. Bij Como zijn we naar het noorden afgedraaid naar de westelijke oever van Lago di Como. Het was een mooie route langs het meer. De weg was goed te rijden, alleen was de weg in sommige plaatsen wel erg smal. Soms werd het verkeer met verkeerslichten geregeld, zodat het niet vastliep in een plaatsje. Vanaf Menaggio kwamen we weer veel door tunnels, het schoot beter op maar was minder mooi. In Dongo zijn we gestopt. Deze plaats ligt vrij ver in het noorden aan het langgerekte Lago de Como dat op een omgekeerde Y lijkt. We zijn op camping La Breva aan het kiezelstrand van Dongo, naast een kerk en kerkhof. Overdag horen we regelmatig de kerkklokken, maar ‘s nachts gelukkig niet.
Vrijdagmiddag zijn we naar de haven van Dongo gelopen op 10 minuten afstand van de camping om te informeren naar de vertrektijden van de veerboten. Vanaf de haven zijn we naar Piazza Paracchini gegaan. Hier is het Museo della Fine della Guerra gevestigd. Op het plein is op 27 april 1945 Mussolini samen met zijn fascistische ministers gearresteerd. In Palazzo Manzi, het stadhuis, is een tentoonstelling ingericht met audio en video fragmenten over het einde van de tweede wereldoorlog. Toen we terugliepen naar de camping kwamen we langs Santuario della Madonna delle Lacrime. Dit rijk gedecoreerd katholiek bedevaartsoord dateert uit 1553. De kerk heeft twee mooie kapellen met houten beelden en fresco’s uit 1649. Na het Santuario kwamen bij de kerk naast de camping. Chiesa di San Stefano werd gebouwd in de eerste helft van de 18e eeuw. Ook deze kerk was mooi gedecoreerd. De rest van de middag hebben we op het strand van de camping doorgebracht. Er kwamen veel zeilbootjes voorbij. Ze werden voortgetrokken door motorboten.
Zaterdag zijn we met de veerboot naar Bellagio en naar Bellano gegaan. Op de heenweg zijn we met de snelle veerboot gegaan. Eerst gingen we verder noordwaarts en daarna langs de oostelijke oever zuidwaarts. De afstanden zijn behoorlijk lang, dan is de snelle veerboot fijn. Het nadeel is dat de passagiers binnen dienen te blijven zitten. Na ruim een uur waren we in Bellagio. Deze plaats ligt op de punt waar het meer zich splitst en als het ware twee benen krijgt. Bellagio is een toeristische trekpleister, bekend van de villa’s met prachtig aangelegde tuinen. We hebben Giardino di Villa Melzi bezocht. De villa is in opdracht van hertog Francesco Melzi d’Eril, naar het schijnt een goede vriend van Napoleon, aan het begin van de 19e eeuw gebouwd. De villa was niet open voor publiek, maar de mooi aangelegde Engelse tuin wel. Het was fijn wandelen langs het meer. In het historisch centrum van Bellagio met de smalle oplopende straatjes was het erg druk. We kwamen uit bij Basilica di San Giacomo, gebouwd tussen 1075 en 1125. De klokkentoren is vijf eeuwen later toegevoegd. Vanaf de Basilica zijn we verder gewandeld naar Punta Spartivento, het uiterste punt op de T-splitsing. De drie vertakkingen van Lago di Como zijn hier te zien.
Van Bellagio zijn we naar Bellano gevaren, weer met de snelle veerboot. Die vertrok eerder dan de langzame boot. Het was twintig minuten varen. De belangrijkste bezienswaardigheid in Bellano is de Orrido di Bellano. De rivier de Pioverna perst zich hier door een smalle kloof. Vanaf de haven was het tot onze verbazing slechts tien minuten lopen naar de kloof, de weg liep wel erg steil omhoog. De kloof is 15 miljoen jaar geleden ontstaan door erosie van de Pioverna-stroom en de Adda-gletsjer, die door de eeuwen heen de rots hebben gevormd tot gigantische kuilen, sombere ravijnen en suggestieve spelonken. De Orrido is te bezichtigen over loopbruggen die verankerd zijn in de hoge rotswanden van de kloof. Het was spectaculair om te zien hoe het water zich vanaf de waterval door de kloof perste. Vanaf de Orrido zijn we terug gegaan in de richting van de haven. Aan het eind van de kloof hadden we een klokkentoren gezien. Toen we terugliepen zagen we de kerk voor de klokkentoren, de Chiesa Santi Nazaro e Celso. Natuurlijk zijn we even naar binnen gegaan. Toen we terug waren bij de haven, hebben we de tijd tot het vertrek met de veerboot overbrugd op een terrasje aan het meer. We zagen de zon achter de bergen verdwijnen. Het licht veranderde telkens als de zon achter een bergtop verdween en vanachter de volgende weer te voorschijn kwam. We zijn met de langzame boot teruggegaan naar Dongo. Achter op het dek zat het heerlijk. Het uitzicht was prachtig, vooral door de ondergaande zon. Bellano veranderde van kleur toen het laatste zonlicht op het plaatsje viel. Rond zeven uur waren we terug in Dongo.
Vandaag zijn we op de camping gebleven. Vanaf morgen gaat het een aantal dagen regenen. We hebben besloten om morgen naar Zwitserland te rijden. De weersverwachting is daar over een paar dagen weer gunstig. Hoewel Italië ook nu weer prima bevalt, willen we toch nog graag naar de Zwitserse Alpen.

Geschreven door Jajo.op.reis