Gisteren zijn we naar de noordwestkust van Sicilië gegaan. Eerst hebben we aan de zuidkust nog twee mooie plekken bezocht. Onze eerste bestemming was de Scala dei Turchi, ofwel de Turkse Trap. Het was maar 20 minuten rijden. De Scala is een witte klif aan zee. Er ging een lange trap van 112 treden naar het strand zodat we de klif goed konden zien. Over het strand zijn we erheen gelopen. Op de Scala zelf mocht niet gelopen worden. Het was een opvallende, mooie klif. De volgende stop, Ericlea Minoa, was een half uurtje verder. Vanaf de klif hadden we een mooi uitzicht. Het amfitheater was ook te bezoeken, maar slechts van bovenaf te bezichtigen, vertelde de ticketofficemedewerker. Omdat het een zonnedak heeft, was er niet veel te zien. We besloten om niet naar het theater te gaan.
We zijn van Ericlea Minoa naar Trapani aan de westkust gegaan. Het was een lange route eerst langs de kust en daarna door het binnenland. Aan de kust was het rotsachtig, in het binnenland was het een golvend heuvellandschap. Er waren veel viaducten en tunnels, daardoor schoot het lekker op. In Trapani zijn we naar de parkeerplaats bij de Funivia, de gondelkabelbaan, naar Erice gegaan,
Erice is een middeleeuws stadje op een bergtop. We hadden het al van ver zien liggen. Omdat het zo bijzonder is gelegen boven Trapani en de zee, wordt de plek al sinds mensenheugenis bewoond. Het is een prachtig, oud stadje met geplaveide wegen. Op het hoogste punt staat een Normandische kasteel. Ook zijn er veel kerken. We hebben twee kerken bezocht, de Duomo en de Chiesa di San Carlo. Het was leuk wandelen in Erice, ook al ging het steeds gepaard met stijgen en dalen. Vanuit de Funivia hadden we op de terugweg een mooi uitzicht op Trapani. Helaas waren de ramen van de gondel te vies om een foto te kunnen maken.
Van Trapani zijn we over de kustweg naar San Vito lo Capo gereden. Het was een prachtige route met veel klimmen en dalen over kliffen. Het eerste stuk ging langs de Funivia. We reden er een aantal keren onderdoor. Het was maar 38 kilometer maar we hebben er een uur overgedaan door de vele haarspeldbochten en de panoramische uitzichten. De camping Village El Bahira is het eindpunt van een smalle weg langs de kust. De camping ligt prachtig tussen de rotsen en de zee.
Gisteren en ook vanochtend was het drukkend warm. Na een flinke onweersbui koelde het wat af. Vanmiddag zijn we naar Spaggia Isulidda gewandeld. Het was een mooie baai met kristalhelder water. Op de terugweg hebben we een tijd naar bergbeklimmers staan kijken. Ze klommen naar een grot in de rotsen. Vanavond hebben we op het strand een pizza gegeten. Er was geen prachtige zonsondergang, maar het zat lekker op een bankje aan zee. Het was een leuke afsluiting van de dag. Morgen gaan we weer verder.

Geschreven door Jajo.op.reis