Er was eens een jonge schaapherder die maar één wens had. Hij wilde een reusachtig gebergte ontdekken dat hem tot boven de beperkte horizon van zijn leven zou verheffen. Hij droomde van een ster die hem de weg zou wijzen. Hij ging daarna op pad met alleen zijn ster als trouwe begeleider. Onderweg stierf hij in de nacht, maar zijn ster straalde des te helderder boven de bergen, die daarna de naam Serra de Estrela (gebergte van de ster) toebedeeld kregen.
De Serra de Estrela is met 101.000 ha het grootste natuurpark van Portugal en vormt de afscheiding tussen het noorden en het zuiden. Het hoogste punt is de berg Torre, 1993 meter, ook meteen het hoogste punt van het vasteland van Portugal. Ruige graniet formaties bepalen het beeld, maar op middenhoogte zijn de hellingen begroeid met eikenbossen. Verschillende delen zijn de afgelopen jaren ten prooi gevallen aan bosbranden. De Serra is befaamd om zijn schapenkaas, Queijo de Serra.
Woensdag zijn we vanuit Coimbra vertrokken naar de Serra de Estrela. We hebben de toeristische weg naar Penacova gevolgd. Het was een mooie route langs de rivier de Mondego. De rivier stroomde door het dal, wij reden op de weg halverwege de heuvel. In Penacova hebben we boodschappen gedaan en daarna hebben we over de brug onze weg vervolgd. We hadden de rivier nog een tijdje links van ons tot we op de snelweg kwamen. De omgeving was erg mooi, groene heuvels, verschillende witte dorpjes. Toen we bij de Serra de Estrela kwamen, werden de heuvels bergen en de wegen steiler. We kregen hellingen tot 14%. We zijn van west naar oost door de Serra gereden. Het was een mooie route, goed te rijden. De weg was breed genoeg om elkaar te passeren. In de buurt van de Torre zagen we verschillende kunstmatig aangelegde meertjes. Het gebied rond de Torre is het wintersportcentrum van Portugal. In de buurt van de Torre stonden veel sneeuwstokken langs de weg. Ook waren er veel plekken gecreëerd om te keren en terug te rijden. De weg naar de Torre was af en toe behoorlijk steil. Boven op de bergrug was de weg breder en redelijk vlak. Op de berg lag zelfs een rotonde. Op de Torre waaide het behoorlijk, daardoor was de temperatuur nogal laag. We hebben een rondje gelopen en zijn toen snel weer de camper ingegaan. Een paar honderd meter verder kwamen we bij Covao do Boi. De Torre was kaal met een weids uitzicht, maar hier waren mooie granieten rotsformaties. Er was een nis uitgehakt met een beeld erin.
Ons volgende doel was camping Parque de campismo do Piäo bij Covilhã. De afdaling was behoorlijk steil, veel haarspeldbochten, maar wel mooi om te rijden. De camping lag op ruim 1000 meter hoogte in een bos tegen een berghelling aan. Het was een terrassencamping met een vlak veld voor campers. We merkten vannacht dat de camping hoog lag, het was 12° in de camper. Gelukkig scheen de zon vanmorgen en werd het snel warmer.
Vandaag zijn we eerst verder afgedaald naar het plaatsje Covilhã. Ook dit plaatsje ligt tegen een berg aangeplakt. Er zijn behoorlijke hoogteverschillen in het dorp, daarom is er een loopbrug en zijn er twee liften. Na Covilhã zijn we noordwaarts gereden langs de rand van de Serra. Bij Belmonte zijn we afgedraaid naar het westen om de andere weg dwars door de Serra de Estrela te volgen. Dit keer reden we van oost naar west. We kwamen vrij snel in een gebied dat door bosbranden is geteisterd. Delen van de bergen waren zwart, van de bomen waren alleen zwarte stammen en takken over. De mooie natuur had erg geleden van de bosbranden. Het was een deprimerend gezicht.
In Monteigas, halverwege de weg naar het westen, hebben we koffie en een sandwich genuttigd. De sandwich bleek een lekkere tosti te zijn! We zijn verder gereden naar Sabugueiro, het hoogst gelegen dorp in de Serra de Estrela. Het ligt op een hoogte van 1050 meter. Het scherm van onze navigatie was op enig moment gevuld met rode kronkellijnen van de route. In Sabugueiro hebben we Queijo de Serra, een schapenkaasje, en Sausades, worstjes, gekocht. Zowel de kaas als de worst was erg zout, maar smaakte heerlijk!
Vanaf Sabugueiro ging de route bergafwaarts tot we de Serra hadden verlaten. We zijn verder gereden naar de camperplaats in Penhil. Er zijn in de buurt van de CP verschillende leuke restaurantjes, we zullen vanavond eens gaan proeven of ze lekkere gerechten hebben.

Geschreven door Jajo.op.reis