Zondag was een lange dag op de boot naar Sardinië. Eerst was het nog lekker om aan dek te zijn, maar na een paar uur varen werd dat te koud door de wind. Gelukkig waren er veel ruimtes binnen om lekker te zitten. Zolang we nog in de buurt van Sicilië waren, hadden we nog mobiel bereik. Later niet meer en de WiFi aan boord was ook niet van goede kwaliteit. Toen we bij Sardinië in de buurt kwamen, hadden we weer mobiel bereik en kon ik de blog succesvol uploaden na verschillende eerdere pogingen.
Om negen uur waren we in de haven van Cagliari. Toen we aangemeerd waren, kleurde de lucht oranje door de ondergaande zon. Cagliari ligt aan de zuidoost kust van Sardinië. Omdat campers als laatsten waren ingescheept in Palermo, waren we vrij snel van boord. Inmiddels was het donker geworden. We hadden in de Park4night-app een grote parkeerplaats buiten Cagliari gevonden, daar zou vast plaats zijn. Er was inderdaad veel plaats toen we aankwamen, er stond niemand. De parkeerplaats was ‘in the middle of nowhere’, we zijn verder gegaan. We vonden een betere overnachtingsplaats aan de rand van een park in Sanluri. Het was er rustig, we hebben lekker geslapen.
Gisteren hebben we eerst wat inkopen gedaan in Sanluri. Daarna zijn we zuidwaarts gereden. De eerste stop was in San Sperate, een kunstenaarsdorp en Paese Museo (een openluchtmuseum). In de straten zijn veel kunstwerken te ontdekken. Toen we op een plein op het informatiebord met de mooiste bezienswaardigheden stonden te kijken, kregen we uitleg en een plattegrond van een turistoffice-medewerker die daar liep. Dankzij de kaart liepen we door een paar mooie straatjes met veel muurschilderingen (murales) en andere kunstwerken. Op één van de murales stond de opdracht van de kunstenaars Mauri Viziali en Paolo Concu aan andere kunstenaars om vanuit hun ervaring iets terug te geven aan het sterke en magische dorp met zoveel energie.
Onze wandeling eindigde bij Giardino Sonore, de klanktuin met klankstenen. Sardinië is een eiland van stenen. Er staan in de tuin meer dan 700 stenen met verschillende inkepingen. De unieke klanksculpturen zijn gemaakt door de inmiddels overleden beeldhouwer Pinuccio Sciola, die in San Sperate is geboren. We hebben eerst een half uur rondgewandeld en konden het natuurlijk niet laten om te proberen of we klanken uit de steensculpturen zouden kunnen toveren. Het lukte inderdaad met een stukje steen, maar tijdens de rondleiding een half uur later hoorden we dat dat niet de bedoeling was. De gids had een speciaal geslepen steen en kon prachtige klanken produceren door ermee over de klankstenen te bewegen. We zagen en voelden de verticale lamellen in de stenen trillen. Het was heel bijzonder om mooie klanken uit stenen te horen.
De volgende stop was de antieke ruïnestad Nora op een schiereiland bij het stadje Pula. In 1000 v.Chr. is Nora als strategische handelshaven gesticht door de Feniciërs uit het Oosten. Later werd Nora door de Romeinen uitgebreid. Alle ruïnes liggen aan de drie beschutte baaien, prima voorwaarden voor de handelsscheepvaart. Er waren overblijfselen van tempels, woningen en badhuizen, sommigen met een mooie mozaïekvloer. Het aparte van dit archeologisch park is de ligging aan de baaien, aan alle kanten is de zee te zien.
Vanaf Nora zijn we naar Agri Campeggio Tenuta Naturale in Villa San Pietro gegaan, nog geen 10 kilometer rijden. We staan tussen citroen- en sinaasappelbomen, ook lopen er kippen vrij rond. De citroenen zijn lekker en mogen we plukken, van de sinaasappels werd dat afgeraden. De kippen laten we lopen, al hadden we bijna eentje onder de camper toen we over het terrein reden. Het is een mooie overnachtingsplek met vriendelijke eigenaren. We kregen eerst een rondleiding en uitleg over de plaats. Toen ik ging inschrijven, mocht ik meteen de taart met citroenjam proeven. Er is een winkeltje waar eigen producten worden verkocht. Brood kon besteld worden. Vanmorgen werd het nog warme brood aan de camper bezorgd. Het was net gebakken en smaakte heerlijk. Vandaag hebben we een relaxdag, morgen gaan we noordwaarts.

Geschreven door Jajo.op.reis