Gisteren werden we hartelijk welkom geheten door eigenaar Mark op camping Zasavica. We kregen uitleg over de camping en mochten een plaats uitzoeken. Er stond nog één andere camper, dat bleken ook Nederlanders te zijn. Ze vertelden dat ze onderweg zijn naar Peking, ze hebben 6 maanden uitgetrokken voor hun roadtrip. Ze waren een paar jaar geleden al eens in Iran geweest.
Aan het eind van de middag zijn we nog even naar het bezoekerscentrum van Natuurreservaat Zasavica gelopen. Vanaf de uitkijktoren hadden we een mooi uitzicht over het reservaat. Het is een wetlandgebied van 1825 hectare met uiterwaardenweiden en bossen. Het ligt langs de rivier de Zasavica met een verbinding naar de Sava. De ingang is bij het bezoekerscentrum. Wandelaars mogen overal lopen, er zijn niet echt wandelpaden. Er lopen veel ezels, koeien, paarden en schapen in de weilanden.
Vanmorgen zijn we weer naar het natuurgebied gegaan. Bij de ingang werden we verwelkomd door hard geblaf, het bleken schattige puppy’s te zijn. Ze kwamen met ons spelen. We hebben een aantal uren gewandeld, eerst vooral langs de wetlands. Af en toe konden we niet verder vanwege water of te dichte begroeiing en was het nodig om een stukje terug te lopen. Tot we bij het hek om het reservaat kwamen en niet verder konden. We zijn door de weilanden terug gelopen tussen de paarden, koeien en ezels door. De ezels kwamen naar ons toe. Joop heeft veel nieuwe vrienden gemaakt. Moe van onze wandeling zijn we op het terras van het restaurant van het bezoekerscentrum neergestreken voor de lunch. De menukaart was in het Latijnse schrift, maar we begrepen er weinig van. We hebben het advies van de ober opgevolgd en gulas besteld. We hebben heerlijk gegeten in het zonnetje.
In Servië wordt naast het Latijnse alfabet ook het Cyrillisch alfabet gebruikt, dat is voor ons niet te lezen en uit te spreken. Plaatsnamen staan vaak in beide schrijfwijzen op de borden. Op informatieborden in het Cyrillische Schrift herkennen we geen enkel woord, in het Latijnse schrift herkennen we soms wel woorden.
Vandaag staan we alleen op de camping, onze Nederlandse buren zijn vanmorgen vertrokken. Mark, de eigenaar, ging tegen vijf uur naar huis. Morgen komt hij om negen uur terug. Hij brengt dan meteen weer brood voor ons mee.

Geschreven door Jajo.op.reis