Gisteren zijn we in Milaan eerst naar Supermercato I Gianti geweest. Dat Gianti viel trouwens wel mee, zo groot was het ook weer niet. Het was even zoeken de eerste keer in een Italiaanse supermarkt, maar we hebben alles gevonden van ons boodschappenlijstje. Om half elf reden we de Tagenziale, de rondweg, op richting de A4, de tolweg naar Venetië. We hebben 228 kilometer de A4 gevolgd, een lang vlak traject langs veel industriegebied. Om half drie waren we bij camping Fusina aan de rand van het havengebied van Venetië. Regelmatig voer er een groot schip voorbij de haven in. In de verte zagen we het historisch centrum van Venetië.
Venetië is gesticht in de vijfde eeuw en is gebouwd op 118 kleine eilanden. In het historisch centrum zijn veel antieke gebouwen, bruggen en kanalen te bewonderen. Sinds 1987 staat de stad op de Werelderfgoedlijst van de Unesco. Venetië voert al een jarenlange strijd tegen het water. Meerdere keren per jaar vinden er overstromingen plaats vanuit de Adriatische Zee. Deze worden frequenter door het stijgen van de zeespiegel en het zinken van de stad.
Vanochtend zijn we met de ferry, 100 meter naast de camping, naar de historische stad gegaan. We kwamen aan bij de Galleria dell’Accademia, een markant gebouw. Gemakkelijk om te herkennen voor de terugvaart. Ons eerste doel was Piazza San Marco, het centrale plein van Venetië met Basilica di San Marco, Palazzo Ducale, de Campanile en Museo Correr. Over de houten brug over Canal Grande kwamen we in de wijk San Marco. Door allerlei smalle straatjes en bruggetjes over de vele smalle kanalen kwamen we op het San Marco plein. We hadden inmiddels al veel winkels gezien. De dure merkwinkels waren ook hier goed vertegenwoordigd, maar er waren ook leuke kleine winkeltjes. De drukte op het plein viel erg mee, ook waren er geen lange rijen voor de verschillende ticketoffices.
We hebben eerst de Basilica di San Marco bezocht. Deze basiliek uit 1063 domineert het plein. Oorspronkelijk was het de privékerk van de dogen, de bestuurders van de stad. De basiliek heeft zowel buiten als binnen zeer veel details, zoals gouden koepels met beschilderingen, beelden, marmeren pilaren. Van de basiliek zijn we naar het naastgelegen Dogepaleis, Palazzo Ducale, gegaan. Een groot paleis uit de 9e eeuw met mooie, grote zalen maar ook een gevangenis. En een cafetaria voor een kopje cappuccino met een muffin. Vanaf het paleis zijn we naar de Ponte dei Sospiri gegaan. Over deze Brug der Zuchten gingen vroeger de gevangenen vanaf de rechtszaal in het paleis naar de gevangenis. Ons volgende bezoek was de Campanile, de uitkijktoren. Bovenop de toren zit op 100 meter hoogte een gouden engel. Gelukkig had de toren een lift naar het bezoekersdeel met de witte bogen. We konden Venetië van alle kanten zien, vooral het uitzicht over de Laguna en het San Marco plein was prachtig, ook al was het de hele dag al nevelig. Na de toren zijn we naar Museo Correr aan de andere kant van het plein gegaan. Het ticket van Palazzo Ducale gaf ook toegang tot dit museum. In Museo Correr was ook het Museo Archeologico Nazionale en het Palazzo Reale gevestigd. Van buiten leek het niet zo groot, maar binnen waren veel zalen met kunstwerken. Na alle bezichtigingen was het tijd voor de lunch. We hebben bij een klein zaakje een lekker broodje en een cappuccino gekocht en zijn op een plein gaan zitten om uit te rusten.
We hadden bedacht om met een gondel naar de Ponte di Rialto te gaan, maar helaas de gondels hadden vaste routes, hoofdzakelijk door smalle kanalen, en waren niet als taxi te gebruiken. Dat werd dus weer wandelen. Het was een leuke wandeling door de smalle straatjes met bruggetjes. We zijn over de Ponte di Rialto naar de overkant van Canal Grande gegaan. De wijk aan die kant van het kanaal vonden we mooier, meer afwisseling en verrassende uitzichten. Na een uurtje wandelen waren we weer bij de Accademia.

Geschreven door Jajo.op.reis