Maandagmorgen waren we om half negen bij GMWcampers in Jagodina. Dit bedrijf bouwt campers en camperbussen om, er stond ook een Nederlandse camperbus binnen om van een nieuw interieur te worden voorzien. We werden hartelijk ontvangen door de baas en zijn medewerkers. Ze gingen meteen aan de slag. De baas en een van de monteurs sprak redelijk Engels. We werden steeds op de hoogte gehouden van hun plan. Om half twaalf was de fietsendrager weer op onze camper gemonteerd. Joop z’n fiets hadden ze ook nog even tussendoor gerepareerd. We zijn erg tevreden over de werkwijze, volgens ons is de fietsendrager nu beter gemonteerd dan eerst. We gingen met een gerust hart weer naar de camping. ‘s Avonds laat hebben we de poort van het camperveld geopend voor Nederlanders met een caravan, ze waren onderweg naar Noord-Macedonië waar ze een huis aan het bouwen zijn en permanent willen gaan wonen.
Dinsdagmorgen zijn we richting Nis vertrokken. We zijn over de tolweg gegaan en waren rond half elf op de overnachtingsparkeerplaats daar. Het was een minuut of tien lopen naar het centrum. We kwamen eerst bij het koning Milan-plein. Deze koning regeerde van 1868 tot 1889 over Servië en speelde een belangrijke rol in de modernisering en ontwikkeling van de natie. Op het plein was een monument van de Romeinse keizer Constantijn de Grote die in 272 in Naissus, zoals Nis destijds heette, was geboren. Ook voor de Bevrijders van Nis, ook wel bekend als Soldaten van het Rode Leger was een monument ter herdenking van de bevrijding van de Duitse bezetting tijdens de Tweede Wereldoorlog. Vanaf het plein kwamen we bij het Kopersmidstraatje met het Stefan en Kalca-monument. Stefan Sremac is een schrijver uit de 19e eeuw en Kalca is een fictief personage uit één van zijn romans. Via een steegje met veel cafe’s en restaurants kwamen we bij de Kathedraal van de Heilige Drievuldigheid. Het interieur van deze Servisch-orthodoxe kerk is versierd met fresco’s en beelden. De bouw startte in 1856 en werd voltooid in 1878. Alle muren waren net als het plafond prachtig beschilderd. Er staan alleen stoelen tegen de zijmuren, verder zijn er geen zitplaatsen. Dit was ons ook in Zagreb al opgevallen.
Vanaf de kathedraal zijn we naar het Nationaal Museum gewandeld. Er was een kleine archeologische tentoonstelling met veel objecten vanaf de prehistorie tot de middeleeuwen. We vonden vooral de sieraden uit de 3e en 4e eeuw erg mooi, ze zouden nu ook nog gedragen kunnen worden. Ook waren er een aantal bijzondere tombes.
Het was inmiddels lunchtijd geworden. We zijn terug gegaan naar het straatje met de vele restaurantjes. We vonden het terras van Pleasure er gezellig uitzien. Gelukkig waren er ook Servische gerechten te bestellen, niet alleen maar burgers en dergelijke, zoals de naam deed vermoeden. Na de lunch zijn we naar de Sicevo-kloof gereden. Het was even moeilijk om de kloof te vinden, maar met behulp van weer een vriendelijke en hulpvaardige Serviër kwamen we toch bij het uitkijkpunt in Sicevo. Het was een prachtig panorama van de rivier de Nisava door het gebergte. De route erheen was ook mooi, smalle wegen door mooie dorpjes. In Sicevo zagen we routebordjes staan, naar Athene nog 881 km. We hebben gepland om 15 april in Athene te zijn.
Vanaf de kloof zijn we teruggereden naar Nis. We zijn gestopt bij de Schedeltoren. Deze toren werd opgericht na de strijd tijdens de Eerste Servische opstand in 1809 als waarschuwing voor iedereen die in opstand zou komen tegen de Ottomanen. Nu zijn er slechts 59 van de oorspronkelijke 952 schedels over die aan alle vier de zijden in 14 rijen waren ingebed. Hoewel de Ottomaanse pasja met dit monument vooral angst wilde inboezemen, werd het een symbool van verzet. Om de oorspronkelijke toren te beschermen is er om de restanten een nieuwe toren gebouwd. Het was indrukwekkend om te zien.
We hebben overnacht op de parkeerplaats in Nis. Vannacht had het al geregend en vandaag was een regenjasdag, soms droog, maar ook regelmatig een bui. Vanmorgen zijn we naar het fort van Nis gewandeld, het staat aan de rand van het het centrale stadsgebied. Door de Stambol-poort zijn we het parkachtig terrein opgelopen. De vestingwerken zijn door de eeuwen heen gebouwd door de Romeinen, de Serviërs en de Ottomanen. Hoewel het huidige fort in de jaren 1720 door de Ottomanen werd gebouwd, zijn er nog steeds Romeinse ruïnes te zien. In het fort is ook een Jazzmuseum, helaas nog gesloten, en zijn er muurschilderingen op de muren van ruïnes te zien. We zijn over het mooie, interessante terrein gelopen. Vanaf het fort zijn we over de brug over de Nisava het centrum ingegaan om inkopen te doen bij een supermarkt.
Ons volgende doel was Vranje, in het zuiden van Servië. We zijn nog gestopt bij Bubanj Memorial Park ten zuiden van Nis, een complex uit WOII dat is gebouwd ter herdenking van de executie van meer dan 10.000 inwoners uit Nis en andere delen van het land. Het middelpunt van het park is een marmeren reliëf van 23 meter lang. Er staan ook 3 betonnen obelisken die opgeheven handen met gebalde vuisten symboliseren. Ze hebben alle drie een verschillende grootte, ze staan symbool voor de handen van mannen, vrouwen en kinderen die zich verzetten tegen de vijand.
Vandaag zijn we niet over de tolweg gereden, maar over de gewone weg naar Vranje. Het was een mooie route, we kwamen eerst door veel verschillende plaatsen. Ze deden ons denken aan Hongarije waar we in de jaren 80 en 90 vaak zijn geweest. Toen we in het berggebied kwamen, reden we vaker langs de tolweg. In de dalen lagen de tolweg, de rivier, de spoorlijn, een lokale weg en de tweebaansweg waar wij op reden naast elkaar, soms in wisselende volgorde als er weer een brug was gepasseerd. Af en toe verdween de tolweg in een tunnel. Rond half twee waren we op Autocamp Enigma in Vranje, waar we weer vriendelijk werden ontvangen. Omdat het de komende dagen regenachtig blijft, hebben we besloten om morgen verder te rijden naar Skopje in Noord-Macedonië. Als afsluiting van Servië hebben we vanavond in het restaurant van de camping gegeten.

Geschreven door Jajo.op.reis