Na een laatste blik op Bilbao zijn we gistermorgen vertrokken vanaf de camperplaats. Om onze proviand aan te vullen zijn we eerst op zoek gegaan naar een supermarkt. Helaas nergens een supermarkt met parkeergelegenheid. We hebben wel het centrum Bilbao nog een keer gezien. De rit dwars door Bilbao was goed te doen, dat viel gelukkig mee.
Vanaf Bilbao zijn we naar Gaztelugatxe gereden. Dit rotseilandje voor de kust van Biskaje (provincie in Baskenland) is met een brug verbonden met het vasteland. Op 80 meter hoogte staat de kapel San Juan de Gaztelugatxe ter nagedachtenis aan Johannis de Doper. Deze kluizenarij is al bekend vanaf de tiende eeuw. De kapel is te bereiken door een trap van 241 treden te beklimmen. Omdat we twijfelden of het de moeite waard was om naar boven te lopen, besloten we er heen te gaan en dan te kijken wat we gingen doen. Toen we er waren, hoefden we geen beslissing te nemen. We hadden van tevoren online een gratis ticket moeten bestellen. Er waren voor maandag geen tickets meer, er mogen maar een beperkt aantal mensen tegelijk op het eiland zijn. We vonden het prima dat erg geen tickets meer waren, het was een flinke wandeling naar de brug en daarna omhoog de 241 treden op. We zijn koffie gaan drinken in het restaurant met een pinxto erbij. Pinxtos worden veel gegeten in Noord Spanje. Het is een sneetje stokbrood met een torentje van lekkernijen erop, bijeengehouden met een prikker. Er zijn veel verschillende soorten. Ook in Bilbao stond in elk restaurant een vitrine met pinxtos op de bar.
We zijn verder gereden naar Guernica, in het Baskisch Gernika. Het Baskisch lijkt soms op het Spaans, maar is regelmatig ook echt een andere taal. Gernika is de historische hoofdstad van Biskaje. Bilbao is tegenwoordig de hoofdstad van Biskaje. Vroeger legden de Heren van Biskaje en de latere koningen, de eed af onder de Árbol de Gernika (eeuwenoude eik) bij de Casa de Juntas of in het Baskisch: Gernikako Batzar Etxea. Toen we de Casa bezochten, kwamen we eerst in de Sala de Juntas, de vergaderzaal van het parlement. Daarna in Sala de la Vidriera, de Glas-in-loodramenkamer. Het was een mooie ruimte, het plafond was een groot glas-in-loodraam. Daarna kwamen we in de Bibliotheca-Archivo, met veel boekenkasten. Buiten stond de Árbol de Gernika, de vierde generatie van de beroemde eik. In het prieel stond de stam van de originele eik.
Ons volgende doel was het tegeltableau van de Guernica van Picasso. Het schilderij hadden we al gezien in het museum Reina Sofia in Madrid. Picasso maakte dit doek na het bombardement op Gernika op 26 april 1937 tijdens de Spaanse burgeroorlog. Dit bombardement door een Duitse legereenheid was het eerste bombardement in Europa op burgers. Bij het kultuurcentrum Udal Kultur Etxea waren foto’s over het bombardement op het plein tentoongesteld. Bij de Esculas (school) stond een beeld van twee soldaten met de tekst: ‘wij zullen alles geven voor allen die ons lief zijn’.
Gernika is een mooi plaatsje, veel mooie gebouwen en straten. Aan het eind van de winkelstraat vonden we een terras om te lunchen. Bijna alle terrassen hadden hoofdzakelijk pintxos. We vonden dat we de laatste dagen genoeg pintxos hadden gegeten. Gelukkig had het laatste terras een dagmenu. We konden een voor- en hoofdgerecht kiezen, brood en water of wijn waren bij de prijs inbegrepen. Joop bestelde water, maar ik had wel zin in een glas wijn. Tot onze verbazing kregen we een grote fles water en een fles wijn en dat voor 14 euro pp. Het eten en de wijn smaakten prima!
We zijn door Europako Herrien Parke (park van de volkeren van Europa) teruggelopen naar de parkeerplaats. In het mooie park stonden twee grote sculpturen. Een marmeren beeld van Henry More en een betonnen sculptuur van Eduardo Chillida , twee bekende kunstenaars.
In Gernika zijn we eerst nog naar een grote supermarkt met parkeergelegenheid voor campers gegaan en daarna zijn we naar het zuidoosten gereden naar de regio Navarra. Ten zuiden van Parque Natural Aralar zijn we naar camping Etxarri in Etxarri-Aranatz gegaan. Onderweg werd het steeds bewolkter en toen we er bijna waren kregen we een flinke regenbui. Op de camping hadden we nog even de paraplu nodig, de eerste keer deze reis.
Vanmorgen was het weer stralend weer. Na het ontbijt hebben we de Ruta Robles Milenarios, de route met duizendjarige eiken, gelopen. Het startpunt was achter de camping. De route was met wegwijzers en gekleurde strepen aangegeven. We liepen het hele traject onder de bomen. Naast eiken waren er ook veel andere bomen en planten. Er stonden regelmatig bordjes met de naam van de betreffende boom of plant. De oude eiken waren erg bijzonder, dikke stammen, veel takken en een vol bladerdak. De route van 5 kilometer was gemakkelijk te lopen, redelijk vlak en meestal een goed pad, af en toe wat nat en modderig. Het was een mooie route met oude eikenbomen die in verbazingwekkende vormen waren gegroeid.
Vanmiddag zijn we bij de camper gebleven. Door de bewolking was het niet aantrekkelijk om te gaan zwemmen in het grote zwembad van de camping. Aan het eind van de middag begon het weer te regenen.

Geschreven door Jajo.op.reis