Vanmorgen zijn we met een bergtaxi naar het Nationaal park Aigüestortes gegaan. Het park heeft een oppervlakte van 14 duizend hectare. De steile bergtoppen komen tot bijna 3000 meter. De naam van het park, Aigüestortes, betekent kronkelende wateren en die zijn er volop. Het belangrijkste gesteente van de bergen is graniet, deze steensoort laat geen water door met als gevolg dat er vele beekjes en meer dan 200 meertjes zijn ontstaan. Één van de bekendste meren is Estany de Sant Maurici. Het is een natuurlijk stuwmeer dat ooit is ontstaan door het U-vormig uitslijpen van het graniet door een gletsjer.
Om 10 uur werden we bij de camping opgehaald door een bergtaxi, een jeep. Auto’s moeten parkeren aan het begin van het park, de bergtaxi’s mogen verder het park inrijden. De jeep bracht ons in een kwartier naar Estany de Sant Maurici. Dit meer ligt op een hoogte van 1912 meter. Ter vergelijking: de camping ligt op 1400 meter.
Gisteren hadden we in Komoot een wandelroute van 7,12 kilometer met een stijging van 300 meter uitgezocht. De route startte bij het meer. Langs het meer liep een mooi pad, maar daarna kwamen we op een rotspad naar de waterval Cascade de Ratera. We waren toen al langs een aantal bergwatertjes gekomen. Gisteravond en vannacht had het geregend, er kwam veel water van de bergen af. Het was helder, fris water, het smaakte goed! We zagen de Cascade van een afstand, we vonden het jammer dat we er niet dichterbij konden komen.
Vanaf de waterval zijn we verder geklommen naar het meer Estany de Ratera. De route was afwisselend, soms liepen we over een redelijk goed begaanbaar pad, soms was het over de rotsen klauteren. Bij Estany de Ratera kwamen we op een wat breder pad. Het was prettig om even niet te hoeven klimmen. Vrij snel veranderde de route weer en was het klimmen naar Mirador de l’Estany op een hoogte van 2190 meter. We hadden een mooi uitzicht, in de diepte lag het meer Estany de Sant Maurici, het startpunt van onze route.
Vanaf de Mirador begonnen we te dalen, eerst over een smal pad vol rotsblokken. We moesten telkens zoeken waar het pad verder ging. Verderop kwamen we weer op een breder pad, soms erg steil naar beneden, andere stukken waren wat vlakker. Ook hier kwamen we regelmatig langs een bergriviertje. Soms ging het pad door een bergstroompje. Een enkele keer lag er een bruggetje.
Toen we weer bij Estany de Sant Maurici waren, hebben we onze lunch opgegeten. We zaten lekker in het zonnetje op een steen aan de rand van het meer. Vanaf onze lunch was het nog 20 minuten lopen naar de taxistandplaats. We liepen achter de stuwdam langs.
Om 3 uur zijn we met de bergtaxi terug gegaan naar de camping. Dit keer was het een taxibusje. Het was bijna een Nederlandse taxi, van de 8 passagiers spraken er 6 Nederlands. Het was gezellig in de taxi!

Geschreven door Jajo.op.reis