De Nasjonale Turistveger Varanger, de weg naar de Noordelijke IJszee, gaat van Varangerbotn naar Hamningberg aan het einde van de wereld. De route volgt de noordoever van Varangerfjorden. Een plek waar 10.000 jaar geleden de vroegste migranten neerstreken. Het landschap bestaat uit prehistorische zeebodem en arctisch maanlandschap van, in de ijstijd, afgesleten rotsen.
Na onze voorraad weer eens aangevuld te hebben in Tana bru, vertrokken we om 10 uur naar Varangerbotn. Het eerste deel van de NT ging oostwaarts. Het landschap was groen en glooiend. Ook langs deze weg groeiden veel berkenbomen, vaak leken het meer struiken dan bomen. De eerste stop was bij Gornitak. Weer een uitzichtpunt met een bijzondere architectonische picknickplaats. Vanaf deze parkeerplaats zagen we de kerk van Nesseby al. Deze kerk uit 1858 was niet van binnen te bezichtigen. Naast de kerk was een begraafplaats met zeer oude grafkruizen. Naast de kerk stond een houten rek voor het drogen van vis.
De volgende bijzondere plaats was Mortensnes. Langs het oeroude erfgoedlandschap Ceavccageadge liep een wandelpad van 3 kilometer. Sporen van offerplaatsen, graven en resten van nederzettingen waren hier terug te vinden.
Het tweede deel van de route was meer rotsachtig. Minder groene begroeiing en kaler. Bij het strand van Ekkerøy waren we gestopt om te lunchen. De weg liep verder noordwaarts en het was te merken dat het kouder werd. Minder beschutting tegen de koude wind en lagere temperatuur. De zon wou niet goed doorbreken.
Om Vardø te bereiken gingen we door de 2,9 km lange en 88 m diepe tunnel naar het eiland. Van ver waren de radarbollen van de militaire basis te zien. In Vardø hebben we Steilneset minnested bezocht, de gedenkplaats voor een zeventiende eeuwse heksenjacht waarbij 91 vrouwen werden verbrand. In de 125 meter lange herdenkingshal hing naast elk verlicht raam de naamplaat van een slachtoffer. In het zwarte gebouw stond in het midden een stoel met vijf gasvlammen er omheen en zeven ovale spiegels. Het was een indrukwekkend monument.
Het laatste deel van de route ging van Vardø naar Hamningberg over een 35 km lange, smalle bergweg. De weg was geasfalteerd, maar zo smal en bochtig dat het een uur duurde om Hamningberg te bereiken. De route was erg mooi en afwisselend. De parkeerplaats was het einde van de route en ook van de weg. Het laatste deel van de route wordt ook wel de weg naar het einde van de wereld genoemd. De parkeerplaats is aan de Barentszzee. Vanmiddag hebben we een wandeling van 1,3 km gemaakt de berg op. Bovenop de berg was in de Tweede Wereldoorlog een bunker gebouwd. Het uitzicht vanaf de klif was schitterend.
We overnachten op de parkeerplaats. De elanden grazen naast de parkeerplaats. Het is winderig en koud. Morgen gaan we zuidwaarts richting Finland. Maar eerst de 160 km van NT Varanger terugrijden.

Geschreven door Jajo.op.reis