Vanmorgen zijn we voor de laatste keer met de tram naar het centrum van Milaan gegaan. Vanaf de Duomo zijn we weer door Galleria Vittorio Emanuele II en langs Teatro alla Scala gelopen. Vandaag zijn we door een winkelstraat met dure merken geslenterd met het devies ‘kijken, kijken, niet kopen’. In de Via Monte Napoleone zijn veel van deze zaken. De straat viel ons tegen, smal, veel verkeer. We hadden een mooie brede avenue verwacht. De gevels waren wel mooi, evenals de binnenplaatsen achter de poorten. De inrichting van de winkels was een en al design. De zijstraatjes waren vaak ook mooier, ook al stonden er veel scooters geparkeerd zoals voor het mooie pand van Armani in de Via Sant’Andrese. In alle etalages waren ook de prijzen van de geëtaleerde spullen duidelijk zichtbaar. Bij Doriani kostte de inhoud van de ene etalage €3730,- en van een andere complete outfit zelfs €5350,- Een paar mooie roze schoenen kostte €595,- en de bijpassende tas €1395,- Het bleef bij ‘kijken, kijken, niet kopen’.
Na al deze pracht en praal zijn we naar de Giardini Pubblici gewandeld. De zon was inmiddels te voorschijn gekomen, vanmorgen was het mistig. Het was tijd voor wat groen, in plaats van pleinen en straten. Aan de rand van de Giardini was de Galleria d’Arte Moderna gevestigd in Villa Reale. In deze villa uit 1793 heeft Napoleon een keer overnacht. Het is een prachtig onderhouden gebouw. Het museum toont op de eerste verdieping een collectie 19e-eeuwse Italiaanse kunst met schilderijen en beelden van diverse kunstenaars. Op de tweede verdieping hangt een verzameling van internationale kunstenaars, zoals Vincent van Gogh, Jan van Goyen, Pablo Picasso, Matisse en Gauguin. Het was een mooie collectie in een mooie villa.
Na ons bezoek aan Villa Reale zijn we gaan lunchen bij Il Caffetino 1993, een kiosk met een terras. De broodjes en de cappuccino’s smaakten voortreffelijk. Vanwege het lekkere weer besloten we om naar Parco Semprione te gaan, een park aan de andere kant van het centrum. Het park ligt maar twee metrohaltes van de Duomo verwijderd, maar de tegenstelling met het drukke, volle centrum was groot. Het was een oase van rust en ruimte. We zijn over de binnenplaats van Castello Sforzesco het park ingelopen. Het Castello is in de 14e eeuw gebouwd als burcht. Sinds de jaren 50 zijn er meerdere musea in gehuisvest. Deze hebben we overgeslagen, we hadden genoeg musea gezien, het was tijd om in het groen te wandelen! Parco Semprione is in Engelse stijl ingericht met veel vijvers, bomen, schaduwrijke plekken en mooie paadjes. Aan de rand staat Torre Branca, een 108 meter hoge uitkijktoren met lift uit 1933, helaas vandaag gesloten. De Arena Civica, een amfitheater uit 1806 was wel open. Vroeger werd het gevuld met water en gebruikt voor scheepsdemonstraties, tegenwoordig is het een atletiekbaan. Aan een andere ingang van het park staat de triomfboog Arco della Pace, 25 meter hoog en 24 meter breed. De boog dateert uit 1807 en was bedoeld als eerbetoon aan Napoleon. Later kreeg hij de functie van vredesboog.
Na onze wandeling door Parco Semprione zijn we teruggegaan naar de camper en hebben we nog een tijdje van de zon genoten.

Geschreven door Jajo.op.reis