Donderdag 1 mei.
Niet al te best geslapen vannacht. Mn heup zat te zeuren en kon mn draai niet vinden. Het bed was prima, ik was moe genoeg, maar toch.

Voor ik vanochtend vertrok was het al kwart voor 9. Hup An, in de benen.

Eerst 1,5 km terug lopen naar Béduer. In het dorp kwam een wandelaar mij tegemoet en vroeg waar ik naar toe moest en zei meteen dat ik niet goed liep. (Dat is een aanname, meneer, ík loop helemaal goed) Na 3 woorden gesproken te hebben constateerde hij: oh un étranger, een buitenlander. En hij vroeg of ik liever Engels sprak. Er volgde een heen en weer gesprek over wel of niet op de juiste route. Hij wist niet van de route van Célé en ik zei op mijn beurt tegen hem: le chemin/GR 65 gaat niet dóór Béduer, maar erlangs. Nou ja, dat wist hij, hij was deze ochtend aan zijn tocht begonnen en ging straks doorsteken en kwam weer op de route. Ik liet hem mijn route zien en ook de route naar Rocamadour. Hij haakte meteen aan op een plaatsnaam en begon over een generaal van Napoléon. Niet te geloven die Fransen.
We wensten elkaar een bon chemin en gáán.
Mooie wandeling, zo lekker groen. In het begin nog stuk verkeerd/ doorgelopen maar terug en vrij steile afdaling met losliggende stenen door het bos, gelukkig werd het dalen snel geleidelijker.

Ieder uur pauze gehouden en aardig wat mensen haalden mij in. In Boussac in de schaduw gezeten, de kerk bekeken en er was een keurig openbaar toilet.

In Corn, een prachtig dorpje, langer pauze gehouden, bij een stroom vanaf een bron die uitkwam bij de rivier Célé die daar wat samengedrukt en van hoogte door het dorpje stroomt. Een Frans stel kwam mij vergezellen. Beetje gebabbeld.

De route was veel door stukken bos of flink begroeid, waardoor gelukkig vaak schaduw. Want het is warm!
Na Corn rustig aan. De gîte communal in Espagnac opent om 3 uur. De bijbehorende bar ook. En nog 5 km te gaan. Zag op de plaatjes dat de gîte in een oud klooster is. Prachtig! De man met de hamer kwam langs en ineens dacht ik: ik kap ermee, waarom zou ik doorlopen.
De laatste 5 km vielen zwaar. Mn heup vindt het niet zo leuk. Ik voel me zwaar (ik ben paar kilo aangekomen afgelopen weken) en de rugzak is redelijk zwaar. En ineens was ik klaar met het alleen zijn/lopen en de angst dat het moeilijk contacten is/wordt met de Fransen in het algemeen.

En dan nog de rupsen. Van die kleine groene die zich aan zijden draad uit de bomen laten vallen. Knettergek werd ik ervan, want er hingen er veel en je ziet ze pas op het laatste moment. Na eerst nog een eind aan 'ontduiken' te hebben gedaan, heb ik het laatste stuk mn stokken gebruikt als een soort kapmes en alle rupsen aan draadjes voor mij uit weggemaait. Brrr, het waren er veel. Dan maar wat minder kleine wintervlinders 😏

Gelukkig klaarde mn stemming weer op toen ik in Espagnac-Saint-Eulalie arriveerde. Prachtige plek, dat oude klooster. Ik slaap met 3 andere vrouwen op een zolder. Prima bed, geen stapelbedden. En nu met biertje op terras. Heerlijk.

Onderweg vanmiddag nog het hotel in Saint Cirq la Popie gebeld. De mw had gisteravond gevraagd of ik in de ochtend terug wilde bellen. Straal vergeten. Gelukkig was er nog een kamer. Ga ik slapen in super toeristisch dorp. Tot en met zondag nu mn slaapplaatsen geregeld. Daarna weet ik nog niet. Eigenlijk was Figeac niet zo'n handige startplaats. Dus moet bedenken hoe ik verder reis. Ik denk naar Cahors. En dan met trein naar Figeac terug en vandaar naar Rocamadour en weer Cahors.
Nou ja, ik heb nog effe.

Na het terras vanmiddag nog even op bed gelegen. Daar wordt mn heup écht niet blij van. Vanavond gegeten met de dames van de kamer. Moeizaam gesprek, zoals vaker weinig interesse en zeker geen moeite willen doen met langzamer praten. Er kwamen 2 iets oudere dames bij. Een was wel ok, die andere kon alleen maar over eten praten of resto's of plaatsen onderweg die 'superb' waren of weet ik veel. Niet onaardig en ze deden nog moeite maar, nou ja. Het kan beter.

Béduer - Espagnac 15 km

Geschreven door An.aan.de.wandel