In de Oase

Frankrijk, Cabrerets

Ben neergestreken in Courbous, vlakbij cabrerets. Dat is waar iedereen naar toe ging. Ik ben als enige in dit paradijsje. 'OASIS' Graine de Joie. Het wordt gerund door 2 veertigers, die de camino hebben gelopen en 4 jaar geleden beslote dit op te zetten. Een tuin vol plekjes om te zitten. Een gîte niet gebouwd voor lange mensen, heb al 3x mn hoofd gestoten op verschillende plekken. De gite heeft 3 stapelbedden, keuken en grote bank. Ik ben de enige gast. Op het terrein fijne plekjes, yoga gebouwtje, en tent met jacuzzi.
Hun eigen huis is geheel van hout. Er lopen 2 gezellig katten rond. Oh heerlijk alleen slapen vannacht.
Afgelopen nacht sliep ik in een doorloopkamer, dus mensen die op etate 2 en 3 sliepen moesten door onze kamer. Gelukkig boven wel douches en wc's.
Ik sliep met Francois en Noëlle en ik moet zeggen: die hoorde ik niet. Dacht zelfs eve dat ze beneden waren gaan slapen. Maar nee. Daarentegen werd ik wakker van mn eigen gesnurk 2x. Niet zo best.

Vanochtend eerst naar de bakker en kruidenier voor brood en beleg. Toen ontdekte ik dat ik mn stokken vergeten was. Gelukkig was ik nog in het dorp.

Onderweg kwam ik vooral 1 groepje van 4 voortdurend tegen. Verder Pascal nog een keer en later Francois en Noëlle die gekayakt hadden naar Sauliac
Ik ging op een dalend pad met losse stenen onderuit met een harde gil. Niemand in de buurt die even kon helpen/ vragen. Ik landde zacht, maar wel op mn hand en die werd wat dik. Inmiddels valt het mee, geloof ik.
Iemand had gezegd dat het vandaag nóg mooier was dan gisteren.
Nou, écht niet. Ik dacht al, dat is moeilijk te overtreffen. Niet dus.
Sauliac sur Célé was het enige wat de moeite waard was. Helaas ging de route niet door het dorp of langs de rivier. De Célé heb ik überhaupt nog maar weinig gezien, deze route. Best gek voor een route die naar de rivier heet.

Het dorp Sauliac van een afstand gezien, in een bocht van enorm rotsmassief. Blijft indrukwekkend. En dan beneden bij de rivier een oud kasteel.

Het was bloedwarm vandaag. Té warm, had er last van. Twijfelde of ik mn witte benen aan het zonlicht zou blootstellen. En loop dus in mn wollen tshirts met lange mouwen. Wol zou ook koelte moeten geven bij warmte en lange mouwen tegen het verbranden. Nou, het was niet ideaal.

Kon hier pas na 4 uur terecht. Pfff, de afstand was niet enorm dus heb nog een extra pauze gehouden, liggend op mn regencape ergens onder een boom.

Was erg blij dat ik er was vanmiddag.
Morgen naar Saint Cirque de la Popie. Ben benieuwd of het me bekend voor komt en of ik er met Kees ooit geweest ben.
Het gaat morgen regenen en onweren. Das wel balen. Zeker dat onweer, want hoe ga ik dat doen. Nou ja, ik zie wel.

Na morgen nog geen slaapplaats. Weet ook even niet precies wat ik wil. Ik heb een gite een mail gestuurd, maar nog geen reactie. Bellen lukt niet want mn telefoon is geblokkeerd of zoiets. Erg onhandig. Gelukkig doen mail en Whatsapp/ Signal het wel. Ik heb al wel gebeld in Frankrijk, dus misschien heb ik geen goed bereikbare provider? Weet ik veel.
Er zit een wolk voor de zon en meteen wordt fris.
Ik zit op een welkoop luie stoel in de tuin. Mn wasje hangt te drogen. De eigenaar maait het gras met een motormaaier (echte zaterdag klus)

Naast de gîte is een buiten douche en ook toilet is buiten. Dat wordt zoeken vannacht.

Marcilhal sur Célé - Courbous 17 km

Geschreven door

Geen reacties bij dit reisverslag

 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.