Lieve mensen,
Ik ben in Conques. Vandaag 22 km gelopen. Conques is héél bijzonder. Een zeer oud stadje met veel hoogteverschillen. Het lijkt tegen een bergwand geplakt. Erg mooi opgeknapt en zéér toeristisch. Kwam rond 4 uur aan, geinstalleerd, gedoucht en dan Conques bekijken. Kwam meer bekenden tegen. Ik zit nu in een heel romantische 😂 tuin achter een restaurant, met Didier een biertje te drinken. Didier is een Franzoos van 60+ ? jaar. Zijn vrouw belt net en hij zei al dat ze jaloers is en nu ze belt moet hij uitleggen wat hij hier met Anna uit Holland doet. Ik lach me dood.

Inmiddels is het bijna half 10 s 'avonds en zit ik buiten op een muurtje voor de kerk, terwijl 1 van de broeders van het klooster van Conques uitleg geeft over de timpaan, boven de ingang van de kerkdeur. Dat is al even aan de gang en ik ben erbij gaan zitten en ook afgehaakt. Als ik mijn best doe versta ik wel iets, maar het gaat te snel. Uiteraard gaat het over hemel, hel en God/Jezus/het oordeel in het midden. In de kerkdienst van vanavond, direct na het eten, kregen we aan het einde de bénédiction (zegen) en werden de anderstaligen (dan Frans) naar voren gevraagd en nu ben ik het evangelie van Marcus in pocketvorm rijker.
In het klooster kunnen zo'n 100 mensen slapen. Ik had er positieve en negatieve dingen over gehoord. Ben tot nu toe alleen maar blij dat ik er een plekje heb. Ik slaap in een kamer met 5 stapelbedden. Ha, dat is net als vorig jaar en voor het éérst op deze wandeling. Het welkom door de vrijwilligers was erg warm.
We hebben gegeten met 64 mensen in de refter: goede akoestiek; 😧 een oorverdovend gekrakeel van kletsende mensen. Iemand tikte met bestek tegen een fles en iedereen hield zijn mond, verbaasd kijkend wie er iets wilde zeggen. Dikke pret aan die tafel. De bijna stilte duurde nog geen 3 seconden en hup daar ging iedereen weer. Geanimeerd was het zeker. Mooi om te zien, de meesten zullen elkaar niet kennen. Ik kwam aan een tafel met Johan (Zweden), Nancy (Canada); Kees (Casey)en Arianne (Ari) uit Tasmanië, hun ouders zijn Nederlands en zij zijn ook in Nederland geboren, ik heb ze 2 avonden geleden voor het eerst ontmoet en gisteren en vandaag een stuk met hen opgelopen; Marlin uit Rotterdam, we blijken collega's te zijn; Maries en Guido uit België. Ik zat aan de Nederlands sprekende kant van de tafel.
Verder waren er nog meer bekenden in het klooster: Didier die ik 4 of 5 dagen geleden ontmoet heb, Patrick van gisteravond en Martina die in de kamer naast mij zat in Chez Anne. En Estelle was er ineens. Ik wist dat ze één dezer dagen zou stoppen en naar Conques wilde, gelukt dus! Het klinkt alsof ik deze mensen ken, wat natuurlijk onzin is. Maar het voelt als bekenden en dat is fijn.

Inmiddels lig ik in bed. Het is prima hier, alleen kraakt mijn bed vreselijk. Gelukkig ligt er niemand in het bed boven mij.
Ik had na de uitleg over de timpaan, geen energie meer om het orgelconcertje en de bijzondere verlichting van de timpaan af te wachten. En dan te bedenken dat dit ritueel iedere avond door de broeders wordt gedaan

Het was een heerlijke dag vandaag. Het lopen ging ok, hoewel ik inmiddels dezelfde klachten heb als vorig jaar: pijnlijke, stijve, vermoeide voeten. Mijn voeten zijn sneller moe dan de rest van mijn lijf.
Het was prachtig weer, wel een frisse wind maar volop zon.
Het landschap is lieflijk golvend en groen, groener, groenst. Weilanden, bouwland (tarwe, gerst, rogge), bomen, bossen (naald en loofbomen). Heel veel bloemen in de berm: klaprozen (ook oranje gezien), kamille, madelieven, fluitekruit, boterbloem, knalgele brem, vergeetmijnietjes of iets wat er op lijkt, de pluizebollen van paardebloemen, korenbloemen, verschillende soorten grassen. Nou ja, dit alles is in Nederland ook te zien, maar nu let ik er op. Gisteren ook langs een pas gemaaid stuk land: heerlijk die geur. Er zweefden 7 roofvogels boven, op zoek naar een lekker hapje. Zag paar keer een knalgroene hagedis/salamander ? voor mijn voeten wegschieten en een keer een slang, zag nog net 20 cm wegglippen tussen de bladeren. Of dat dan het staartje van een enorme slang was of eigenlijk zijn hele lijf weet ik niet.😊
Ik ga slapen, morgen verder.

Volgende ochtend woensdag 15 mei. Oja, zo gaat dat op een slaapzaal: je hoort de geluiden van iedereen. De vroegste was er voor 6 uur al uit. Om half 7 ging de wekker van Johan die in het bed naast mij ligt. Ik ben die vroege tijden niet meer gewend. Dat was vooral vorig jaar. Het lijkt alsof op deze route iedereen het wat rustiger aan doet.

Inmiddels zit ik op terras in Conques, heerlijk in de zon. Het lijkt wel vakantie!
Conques wordt langzaam wakker. Ik heb mijn rugzak in het klooster gelaten en liep om 9 uur al door de straatjes. Kan niet goed beschrijven hoe mooi het is. Qua bijzonderheid een soort Giethoorn in het kwadraat. Alleen geen Chinezen, maar als die dit weten te vinden...
Vandaag ga ik 7 km lopen, wel ongeveer alles de berg op. Ik zal Arianne en Kees wel weer tegenkomen, zij gaan naar hetzelfde plaatsje. Het was dat of weer 21 km.
Er zijn veel mensen die hier stoppen. Net 4 Duitse vriendinnen uitgezwaaid. Ik ben ze de laatste dagen steeds tegengekomen en gisteren op dezelfde plek geslapen. Estelle is vanochtend vroeg met de bus vertrokken richting Orthez, waar ik vorig jaar begonnen ben. Ik kreeg een appje van Stephanie, ook zij gaat vandaag, maar dan terug met de bus naar Le Puy en van daaruit naar huis.

Op dit terras zit ook een 'Franstalige Vlaming' zoals hij net zei. Hij werkt in Brussel vertelde hij net, maar hij lijkt mij de pensioengerechtigde leeftijd ver gepasseerd. Hij loopt met zijn hond Gordon, een boxer. Maar Gordon is er klaar mee. Hij heeft geen zin meer en is moe. Vandaag gaat hij met zijn baas met de bus en morgen lopen ze samen de laatste 5 km van hun traject naar Figeac.

Zie ik nou toch net een groepje van 5 Aziatisch uitziende mensen voorbijlopen. Ha, ze hebben Conques gevonden.

De nacht (bij) Chez Anne heb ik prima doorstaan. Heb onze gastvrouw niet meer gezien. Ik dacht later ze ziet eruit als een verlopen Geisha, met dat lichtgroene cracquelé masker. Maar dat is dan weer niet zo aardig.
Eergisteren was een zware dag vanuit Estaing naar Golinhac. Het was slechts 14 km lopen volgens mijn gids. Onderweg kwam ik 4 Duitse vriendinnen tegen van ongeveer mijn leeftijd. We hadden een paar keer naar elkaar gezwaaid en nu zaten ze te lunchen in een weilandje en vroegen of ik erbij kwam zitten. En even later liepen ook Mathias, Tommie met de kleine Jacob langs. Het werd een gezellige boel. De 4 dames zijn nogal luidruchtig aanwezig, maar op een leuke manier.
Ik bleek met de dames op dezelfde plek gereserveerd te hebben: ik in een chambre, zij in de gite.
We zijn apart van elkaar weer gaan lopen en het viel me niet mee.
Eindeloos op en neer. Écht geen 14 km. Bij aankomst in Golinhac moest ik zoeken naar het huis en het laatste stuk weer klimmen: pfff. De Vlaamse gastvrouw was nogal druk en bracht me snel naar een huisje. Daar waren 2 kamers met elk 2 bedden en een woonkamertje met keukenhoek. Het was er nieuw, koud en ongezellig. Boven op de berg stond een harde, frisse wind. Ze vroeg nog of ik niet liever bij de Duitse dames sliep in de gite, maar ik had het bed gezien en wilde alleen nog maar liggen. Gelukkig kreeg ik later gezelschap van Patrick (allebei een kamer, uiteraard) en uitleg hoe de elektrische verwarming aanging. Patrick is een Fransman van over de 70 die ieder jaar 4 dagen van de chemin loopt. Altijd 40 km per dag, maar vandaag was hij klaar met 32. Last van de knieën. We hebben samen oefeningen staan doen. 😄
's Avonds gegeten in het huis van de Vlaamse madam. Sabine vond een levende slak in haar sla. De wijn moesten we apart betalen en dit was mijn duurste verblijf tot nu toe. Maar het was wél gezellig. Er was nog een Frans echtpaar dat graag Duits sprak. Dus Duits was de voertaal. Arme Patrick. De man van de Vlaamse kon zien dat ik Hollander was in dit gezelschap. Waaraan werd mij niet verteld.

Inmiddels is het half 1, ik ga mijn rugzak halen en lopen. Foto's plak ik later in. Toch een heel verhaal alhoewel het niet heel spannend was. Maar hoe dan ook: Conques is een aanrader, als je eens in de buurt bent en tegen een beetje toerisme kunt. 😃

Geschreven door An.aan.de.wandel