Vanochtend kw over 8 vertrokken. De eerste helft ging fantastisch: prachtig weer, prachtige vergezichten. Een feest om te lopen.
Na het bericht van gisteravond uit de Lukas ook veel lopen zingen vandaag: Laat ons maar van liefde zingen..

In Saint Palais kwam ik de eerste pelerin tegen. Antoine uit Bretagne. Voor hem was ik ook de eerste die hij tegenkwam en hij is al een maand onderweg. Al kletsend: afwisselend ik in mijn beste Frans en hij in zijn beste Engels, misten we een afslag. En er was een keuze in de route met in ieder geval verschil in afstand én in hoogte. Ik koos iets te snel (dat gaat nooit goed bij mij!! 😃) voor de langere variant. Oef, dat heb ik geweten. Antoine liep als een berggeit naar boven en was in no time uit mijn zicht verdwenen. Het was een zware klim, een steil pad dat van beton over ging in modder. Wederom glibberen en glijden en er kwam geen eind aan. Prachtig uitzicht boven, dat dan weer wel. Daarna ook weer pittig naar benee en iets verderop nog een flinke klim. Ik vond het even niet meer zo leuk! In het dorp aangekomen waar de gîte moest zijn kon ik die niet vinden. Deze bleek uiteindelijk nog een kilometer buiten het dorp. Op mijn tandvlees heb ik het gehaald. Zere voeten en helemaal stuk. Antoine was er al 2 uur voor mij! (het is de enige gîte die open is in de omgeving) Ik slaap met hem op een kamer met 4 bedden, even wennen. Er is nog een Duitser: Jörg aus Berlin. Was gezellig tijdens het eten en goed voor de taal: Frans, Engels en een beetje Duits.
Ik dacht morgen een kort stukje te doen, maar de hostels gaan pas in april open, dus ik moet doorlopen naar Saint-Jean-Pied-de-Port. De mannen hebben al een hostel uitgezocht en Antoine gaat koken. 😄 Ik zeg geen nee!

Geschreven door An.aan.de.wandel