Woensdag 30 april
Voor mijn doen heb ik heerlijk geslapen. Ik was ook ontzettend moe, want laatste tijd slecht geslapen en moe van de lange reisdag.
Wel druk verkeer aan de overkant van de Célé en met balkondeur open, was even wennen al dat verkeerslawaai. Anders dan thuis.
Rustig ontbeten in het hotel. Toch best wat wandelaars in hotel en 2 fietsers. Het valt me op dat iedereen samen is. Vandaag 1 man alleen tegen gekomen.

Rond half 10 op pad. Eerst rondje Figeac. Prachtig middeleeuws stadje. De vorige keer dat ik er was, was het druilerig, nu stralend.
Op een plein koffie gedronken. Ik bestelde bij de jonge serveerster koffie met warme melk en vroeg graag véél melk.
Ze kwam met een gewoon formaat kopje koffie en een enorme kan warme melk. Zo lief. Stokbroodje gescoord en gaan.

Heerlijk om te lopen, prachtig weer, mooie uitzichten.
In Figeac bleven er meer mensen hangen in de stad, net als ik. Een extra rondje en terras en dan lopen.
Onderweg kwam ik er een paar weer tegen.

Ook onderweg weinig herkenning. Wel had ik me verheugd op het mooie dorp Faycelles en ja, daar was de trap omhoog met bloemen, naar het centrumpje. Ook het terras van de enige bar herkende ik. Het zou open moeten zijn, maar helaas zat de deur dicht. Dan maar broodje eten op verder leeg terras.
Het pleintje bij de kerk kwam me niet meer bekend voor. Heel fijn dat de kerk open was.

In de laatste 5 km nog maar een pauze. Inmiddels was mn heup begonnen met zeuren. Mmm, bekende klacht. Ik hoop dat het niet erger wordt. Ik heb de komende dagen steeds ongeveer 15 km gepland om te lopen en ik hoop dat dat goed gaat.

Ik kwam 2 oudere dames tegen, die ik al vaker gepasseerd was. Het bleken 2 caminovriendinnen uit Nederland en Zwitserland. Karin en Carole. Leuk hoor. Gezellige dames, verder gelopen al pratend in Nederlands, Engels en Frans. We sliepen in dezelfde gîte. Toen we aankwamen moesten we nog 15 min wachten tot we naar binnen mochten. Ben ik doorgelopen met Carole naar de plaatselijke bar. Heerlijk zo'n biertje en een mooi uitzicht.

Terug naar de gîte. Alle rugzakken en schoenen moesten in de schuur en bak mee met alles wat je nodig hebt. Altijd een gedoe. In het huis stond de gastvrouw en zei tegen mij: jij bent zeker Carole. Nee, ik ben Anna. Ze keek me indringend aan: ik heb geen Anna vandaag. Uh, kijk nog eens. Ik heb toch écht met je gemaild.

Ik mijn mail opgezocht: vraag van mij per mail, antwoord van haar per mail wat de opties zijn, dan bevestiging per mail van mij, en daarna niets. Chips, in haar mail staat dat het pas ok is als er nog een bevestiging van haar volgt. En die had ik niet en daarmee ook geen slaapplaats.
Oh, oh.
Gelukkig ging ze meteen aan het bellen naar andere gîtes. Ik wist één die vol was. De anderen waren allen vol of gesloten. Wel zou ik bij de buren aan de overkant kunnen slapen. Alleen slapen. In een kamer met een.... ik begreep het niet. Carole mengde zich in het gesprek en haar mond viel open. Wát, wáát zei ze? Een kamer met een slang?! Carole vroeg nog doodleuk of die los was of in een hok zat. Natuurlijk in een hok. 😆
Ok, maar dit was alleen als er écht geen andere optie was. En als ik de slang geen bezwaar vond. Nee hoor 😨😳😏 zolang die dat hok niet uit komt, helemaal best. Ik ga gewoon slapen bij buurvrouw 'Horror'. Haha, Sandrine noemde haar naam, en zei in haar heerlijke Engels met Frans accent: nee, het is niet wat je denkt, geen horror vanwege de slang, maar Aurore. Ik dacht het al, heb die naam eerder gehoord en vroeg me toen ook al af. Op zijn Frans spreek je het uit als Orror

Ok, ik douchen en kleren wassen en ik zou er ook blijven eten en dan pas naar de buren.
Na een uurtje komt Sandrine naar me toe dat ze iets anders gevonden heeft. Een chalet op een camping. Hup spullen pakken, alles terug in de rugzak, was van de lijn. Carole en Karin dag zeggen en in de auto. Sandrine had avondeten in bakjes en yoghurtje en eitjes voor morgen meegenomen. Na 10 minuten aankomst op een lege camping bij een aardige vrouw, Michelle. De chalet naast me is ook bezet. Verder vogels, kikkers, krekels, een pauw en in de verte honden en verkeer. Daarnet gebonk op het dak: een eekhoorn. Poh, wat een rust hier. De gîte was leuk geweest. Dit is ook heerlijk.

Het eten van Sandrine smaakte goed. Kreeg van Michelle nog een stuk stokbrood en fruit, want morgen, 1 mei, is alles dicht. En ik had gerekend op ontbijt en lunchpakket in de gîte. Heel fijn dat alles goed gekomen is en er zo voor mij gezorgd wordt. De camino provides....
Nu nog even opruimen en dan slapen. Hoop weer op een goede lange nacht. Zonder slangen. 🐍😄🦚🐿

Figeac - Béduer 13 km ( +2)

Geschreven door An.aan.de.wandel