En....we zijn nog een nachtje gebleven. Naast de negatieve stelligheid van Jos was er ook die andere kant, zijn zorgzaamheid, humor en hij was in al zijn zorg en liefde voor alles ook een soort van aandoenlijk. De eerste avond (de tweede ook, trouwens) werd het een latertje, want het was laat voor we gingen eten. Heerlijk gekookt had hij, met van alles uit eigen tuin. En we werden rijkelijk voorzien van wijn.🍷

Maandagochtend zijn we afgezet in Wasigny, een mooi dorp, met oa een oude markthal.
Het zou zo'n 25 km lopen worden, naar Saint Loup en Champagne. Vooral veel tussen de akkers door op al dan niet geasfalteerde landweggetjes. Er wordt veel gewerkt op het land: land voorbereid, gezaaid en gewas gespoten. Volgens Jos verkloten al die boeren de aarde, is de grond dood en wil zelfs koolzaad niet meer voluit bloeien. Alle kleine boeren zijn verdwenen en het land is opgeslokt door grote bedrijven. Grootverdieners ten koste van onze aarde, aldus Jos. Dat we zuinig op de aarde moeten zijn, dat ben ik met hem eens, maar zijn steevaste algemene negativiteit over boeren (en dan vooral de Franse boeren) en alles wat er met het land gebeurt, dat deed mijn boerendochter hart pijn. En een paar pogingen gedaan om er tegen in te gaan hadden geen enkele zin, want het was één lange monoloog. En van sommige dingen weet ik te weinig om de discussie aan te gaan. Het onderwerp veranderen hielp wél, gelukkig.😊

Er stonden veel windmolens midden in het land. Op de groen en grijs geblokte heuvels: Teletubbieland. Er was weinig wind, ze stonden stil. Volgens Jos gebruiken de Fransen de windmolens niet om energie op te wekken, maar die laten ze draaien als het warm is: ventilatoren om de aarde af te koelen. 😂 helpt mee in het klimaatprobleem.

Onderweg 2 muskusratten gezien, die lekker lagen te dobberen. Nog nooit van 'dichtbij' gezien. Bij de Teletubbie heuvels ook nog paar reëen. Geen vlinders dit keer.

Ik heb gelopen tot Avançon. Het was mooi weest. Geappt met de mannen die tegelijkertijd in Saint Loup aankwamen, zo'n uurtje lopen voor mij uit. Zij hadden Jos gebeld en die kwam ons ophalen.

Inmiddels was er een 4de pelgrim bijgekomen die middag. Ze had Jos uit zijn middagdutje gehaald, stond veel te vroeg voor de deur, mopperde Jos. Haar naam was ook Jos, een vrouw uit Beek in Limburg met herdershond Sita. Jos vroeg zich in de auto af of het wel zou klikken met ons allen. Nou, dat was geen enkel probleem. Ook beide honden konden het goed vinden met elkaar, gelukkig.

's Avonds vloog een mus met mij mee naar binnen. Oei. Hij fladderde de keuken in, waar Jos stond te koken. Tussen de hete pannen en vlammen door, tegen het raam, tegen de muur en landde toen naast de snijplank van Jos. Die deed één greep en gaf m aan mij. Ik bracht m buiten, maar toen ik de tuin in liep, bewoog de mus niet meer. Had ik een dooie mus in mn handen en daar werd ik niet blij van. Ahhh! De stress was m teveel geworden 😔
Het werd weer een latertje, met een heerlijk avondmaal en wat rustiger gesprekken, gelukkig.

Dinsdag met 5 personen in de auto, 4 rugzakken en 2 honden in de achterbak die dat niet zó gezellig vonden ineens. Jos met Sita gingen eruit in Wasigny en Harry, Corné en ik in Saint Loup. Afscheid van Jos, die mij sinds gisteren steevast Annie noemde. Het was bijzonder bij hem.

De 2 vrienden en ik zijn even samen opgelopen en we hebben de afgelopen dagen bij Jos geëvalueerd. Dat was toch wel even nodig. Een dag langer blijven hadden ze niet aangekunt.
Boven op de heuvel afscheid van de Brabo's. 'Tot plotseling!' Was de afscheidsgroet van Harry.

Door naar Reims, dat was voor mij té ver. Geen slaapplaats ertussen kunnen vinden. Na 12 km in Bazancourt de trein opgezocht, dat ging vlotjes. Wel gék ineens in een trein te zitten. Kwartier later in Reims.

Eerst in een park neergestreken en wat gegeten. Leuk stadspark met bankjes, rekstokken, schommels en hángmatten. Wauw! Goed idee!!

Ik zag 2 meisjes, jaar of 14 aan komen lopen en 1 van hen zette het ineens op een rennen. Daarna 3 agenten op de fiets erachteraan en zij werd klemgereden. Op de hoek van de straat stonden ze lang 'te praten'. Na een poos kwam er een politiewagen, waar 2 agenten, met geweer in de hand uitstapten. Het meisje werd meegenomen. Één agent hield zn geweer in de aanslag keek de omgeving af, voor hij zelf instapte. Hè, wat een toestand voor zo'n jong grietje. Ging vast niet over een winkeldiefstal. 😒 Bizar. Daarna reden ze met sirene en zwaailicht weg. Brrr, ben weer in de grote stad.

Op naar de kathedraal. Was er eerder geweest met Michael, als uitstapje tijdens een wandelvakantie in Noord Frankrijk. Nog niet superlang geleden, maar toch weinig herinnering aan de kathedraal, behalve de grote ronde ramen. 🤔 Wat een gebouw, wat een kunstwerk. Binnen is de inrichting eenvoudiger dan een gemiddelde katholieke kerk. Maar geen eenvoud in het beeldhouwwerk, de beelden aan de binnenkant bij de entree én de ramen met glas-in-lood: prachtig! De beroemde van Chagall niet de mooiste 😏, maar das mijn mening.
Ik ben even gaan zitten bij de meneer van de pelgrimsontvangst, altijd aardig om even te babbelen over waar vandaan, waarom, waar naar toe. Hiervandaan lopen mensen de route over Parijs, Vezelay en Rome. Lijstje invullen voor de statistieken. Kreeg natuurlijk ook een stempel. 😊 Voor een slaapplaats werd ik verwezen naar het CIS: centrum voor internationaal nogiets. Kortom de moderne jeugdherberg.😁
Kreeg er een eenpersoons 'cel'. Geen kleur of smaak aan, met schoon bedje en eigen douche. Prima.
's Avonds gegeten bij een Libanees. Buiten, in een drukke straat waar fietsers en voetgangers de tafeltjes passeerden en er trams langs denderden. En 'plotseling' waren daar de Brabo's weer. Sliepen óók in het CIS. Ik wist het wel.

Het was een beetje gehorig en zoals ik me dat voorstelde in een jeugdherberg veel jongeren die van alles liepen te doen op de gang. Maar in de nacht was het stil.😴

Nog niet veel gezien van Reims, dus volgende ochtend, na een ontbijt met de 2 vrienden en Paul (uit Groenlo, op weg naar Santiago met de fiets), nog een ommetje naar de basiliek Saint Remi gemaakt. Gesloten, natuurlijk.

Reims uit, het laatste stuk over een bedrijventerrein, waar ik het spoor bijster raakte en nog een verwoede poging deed ergens een pad in te zien en vast raakte in de bramen stekels. Brrr, het zag er verderop ook niet aantrekkelijk uit, met bouwsels van pellets en plastic en blaffende honden en ik besloot: dit is géén pad. Wel gek, de eerste keer dat de route op de app niet klopte.
Dan dus een eind terug lopen en van daar verder oppakken.

Ook vandaag was de afstand naar Champillon te ver en weer bracht de trein uitkomst. Vanaf Rilly-la-montagne 5 minuten met de trein, scheelde voor mij ruim 1,5 uur lopen. In Germaine uitgestapt, samen met nog een vrouw die opgehaald werd. De auto stopte ook bij mij en 2 dames vroegen waar ik heen moest en of ik mee wilde rijden naar het dorp, omhoog. Vooral dat woordje omhoog triggerde mij 😄 en ik ben ingestapt. Een paar minuten later werd ik naast de kerk van Germaine, boven op een heuvel afgezet. Daar woonde mevrouw. Mooi, dat scheelde weer een klimmetje. Heerlijk van die spontane aanbiedingen onderweg. Nu nog zo'n 7 km. Ben zo blij dat ik dat heilige 'alles moeten lopen' uit mijn hoofd heb gezet. Met slaapplaatsen die ver uit elkaar liggen en wat hulp van deze of gene lukt het dan toch.
Lief zijn voor mezelf.

Het was nog een mooi stukje, ook door bos, langs een meertje. Poosje in het bos op een omgevallen boom zitten mijmeren.
Vlak voor Champillon een gehucht genaamd Bellevue. De naam zegt het: een fenomenaal uitzicht over deze champagnestreek. Overal wijngaarden, op de glooiende heuvels, daartussen kleine dorpen en in het dal Epernay, de hoofdstad van de Champagne. In Bellevue, een handjevol huizen, optrekjes en een hotel Royal Spa, bladiebla. Dat lag er niet verkeerd.🤩 Later voor de gein op booking.com gekeken. De prijs voor een overnachting voor 1 persoon begon bij €684 🙄, mét ontbijt, uitzicht en vrij gebruik van zwembaden, dat dan weer wel. Massages moest je nog zelf betalen.
Ik kan mij niet bedenken wat er aantrekkelijk aan zou zijn wil je dat bedrag ervoor betalen.

Over de paadjes tussen de wijngaarden door afgedaald naar Champillon. Mijn slaapadres lag iets buiten het dorp....wat een plek en wát een uitzicht. Corinne was mijn gastvrouw en wees mij de slaapplaats. Het bleek in een verbouwd deel van de schuur. Een pijpenla, met 3 bedden en vol oude meuk. De TL verlichting maakte de ongezelligheid compleet. Aan de wegkant één raam op stahoogte met prachtig uitzicht.
Niet erg, alles aanwezig, maar de verwachtingen waren iets te hoog gespannen. 😆 Het avondeten kwam ze brengen, kon ik zelf opwarmen in de magnetron. Voor het ontbijt werd ik boven in huis verwacht. Dat maakte alles weer goed. Een hoek van de kamer was venster, daarachter terras en dan dat uitzicht.
Corinne was ook vigneron (wijnboer), had geen eigen merk maar de druiven gaan naar een coöperatieve wijnkelder. De wijnboeren zitten allen met het weer van de komende week in de maag, omdat er sneeuw, regen en vorst wordt verwacht. Daar kunnen de wijnranken niet tegen. Dan is er kans op ziekte in de planten. Dat betekent een slechte oogst.
Nou ja, net als de (fruit) boeren bij ons. Hopenlijk valt het mee.
Men is bezig andere druivensoorten te kweken die beter resistent zijn tegen ziektes, maar dan moeten ze ook nog een goede smaak hebben. Dat duurt even voor dat er is.

En sneeuw bij het wandelen? Ik ben benieuwd.

Heerlijk gelopen donderdag, alleen maar tussen de wijnvelden door. Praatje gemaakt met iemand die aan het werk was en gevraagd wat hij deed: nieuwe ranken opbinden en zo zorgen dat alles 1 kant op groeit en er met mensen en machines tussen de rijen door gereden kan worden. Hij zat op een soort 3-wiel trippelstoel 🤔 en alles handwerk.
Epernay heb ik gelaten voor wat het is. De route ging er niet doorheen. Ik ga nog steden genoeg zien.
In al de dorpen hier zijn champagneboeren en kelders. Veel verkoop, best wat toeristen. In Hautevillers veel uithangborden over beroepen en hobby's die men heeft. Grappig.

Het was wel erg koud, vooral de wind, maar het is droog gebleven. In Nederland sneeuw, kreeg ik al door.

Het was 14 km. Was al begin van de middag in Moussy. Geen echte pauze gehouden, want geen plekje en overal koude wind. Neergestreken in een hotelletje. Gisteravond hier gegeten én glas champagne besteld.
Geef mij maar een lekker glas wijn. 😉 Dat wist ik al, maar moest het toch proberen.

Vandaag weer 20 km naar Montmort-Lucy. Naar een boerderij in het bos, van de route af.

Wasigny - Avancon - Saint-Loup - Reims - Champillon - Moussy - Montmort-Lucy

Geschreven door An.aan.de.wandel