Zondag 4 mei.
Een heerlijk rustige nacht, goed geslapen, wel vaak wakker. M'n heup protesteert en dat is vooral 's nachts.

Om half 8 ontbijt in het houten huis van Virginie en Armel. Wat een uitzicht hebben zij, vanuit hun huis. Virginie in ochtendjas vergezelde me bij het ontbijt. Daarna rugzak inpakken en gáán.

Na een uurtje lopen pzicht op Cabrerets. Wauw, ook weer met huizen tegen de rotswand aangeplakt. Heerlijk om door zo'n dorp te wandelen. Op zoek naar de bakker, want je weet nooit of er verder nog iets open is op zondag. Bij de bakker mogelijkheid voor koffie of ontbijt en een rij....Auto's kwamen af en aan. En iedereen bestelde taarten, pizza's, enorme broden. Het is duidelijk een zondag die met familie of vrienden wordt gevierd (weekend na/van 1 mei). Toch maar geen koffie, gokje dat resto bij de grotten open was.

25 min later kon ik weg, brood en een amandelkoek in de rugzak. Inmiddels was het gaan regenen. Regencape om. Teruglopen en de route omhoog vinden. Bleek er nog een heus centrum in het dorp met een plein.

Dan bordjes richting 'Grotte de Peche-Merle' volgen. Pfff, wat een klim, een kleine kilometer lang. Dat was best een end! En de stenen werden glad door de regen. Oef.
Ga ik nog een poging doen voor rondleiding in de grot of niet? Het zijn de enige grotten in Frankrijk waar de schilderingen origineel zijn en open voor publiek. Volgens mij ben ik er ooit met Kees geweest. Ik heb het overgeslagen. Helaas was de horeca dicht.

Heb even opgelopen met een Franse dame, Fabiene. Zij heeft lang geleden in Dublin gewoond en wilde haar Engels weer ophalen. Maar vergat dat ook en dan rebbelde ze er op los in het Frans. Zij werd even later ergens opgepikt door haar echtgenoot met de auto.

Veel op en neer weer vandaag en veel paden met losliggende stenen. Ben meer op mn hoede na de valpartij van gisteren.
Dacht gisteren nog: mn conditie wordt wel beter, maar vandaag viel het helemaal niet mee om omhoog te lopen. Ook voelde ik mn heup al vrij snel, wat andere dagen niet zo was. Mmm, misschien toch een beetje veel voor de heup. Heb extra pauzes gehouden.

Op naar Boeziés, het laatste stuk langs de weg. Aan één kant rotswand, aan de kant waar ik moest lopen een stenen muurtje en daarachter de Lot. Geen uitwijkopties. Gelukkig reed het verkeer niet superhard.

Een mooie zeer smalle brug over de Lot, en prachtig zicht op de rotspartijen waar ik langsliep.
In Boeziés was een miniwinkeltje met miniterras geopend. Effe zitten en lekker drankje. Nog 4 km te gaan, een wandelpad langs de Lot. Heerlijk rustig. Nog een stop en broodje gegeten. Vlak voor St Cirq ging de bewegwijzering omhoog. Hmm, weinig puf meer, maar goed als ik de weg blijf volgen dan zal ik óók ergens omhoog moeten.
Het zweet liep met straaltjes naar benee, terwijl de zon weg is. Het was best benauwd.

En dan boven, ja de inspanning werd zeker beloond. Weet nog steeds niet of ik er eerder geweest ben. Zag niks bekends, nu zegt dat niet veel bij mij.
Kwam al snel Pascal tegen, die er al een poosje was, moe en warm en toe aan een siësta. Maar te vroeg voor de gite. Mijn hotel was tegenover VVV. Mooi plekje. Gelijk gevraagd of ik 2 nachten kon blijven, want ik denk dat ik en vooral mn heup wat rust nodig heb.

Het is redelijk druk en toeristisch in St Cirq. Een soort Giethoorn 2.0. Prachtig, schilderachtig, middeleeuws. Anton Piek zou het druk hebben hier. Verder vooral horeca, sieraden/kunst en delicatessenwinkeltjes. En daar best veel van. Vraag me af hoeveel mensen hier nog wónen.

Na een douche en installeren weer naar buiten, op zoek naar Pascal, maar die was inmiddels in haar gîte. Uurtje later afgesproken via de app en ik merkte na een klein rondje dat ik doodmoe was. Effe op bed.

Om 4 uur naar buiten en kwam Guinel tegen. En daar kwam Pascal. Ik heb een telefoon geleend om mijn slaapplaats voor morgen een nachtje te verschuiven. Alleraardigste mensen. Guinel heeft mij gebeld en dat lukte wel. Heb haar niet teruggebeld, had ik effe moeten doen. Naar Nederland kon ik gisteren nog niet bellen.

Met zn 3 door dorp geslenterd. Toen bij hotel op terras, waar 2 bekende dames zaten. Even later kwamen Francois en Noëlle er ook aan, die baalden want hadden slaapplaats 4 km verderop in hotel.
Alhoewel ik het meeste niet kon volgen was het best gezellig. Ik begrijp meestal wel het onderwerp, maar voor de details gaat het te snel.

's Avonds met zn 5en gegeten in een restaurant bij de gîte van Pascal. Gegeten met de andere wandelaars van de gite. Heerlijk eten was het.
Ik heb de gite niet geprobeerd met reserveren, omdat in de gids stond dat ie op zondag gesloten was. Nou ja, hotel is ook wel lekker.
Behalve Pascal gaat iedereen naar huis vandaag. Einde van lang weekend vrij. Pascal loopt door naar Rocamadour. Ik ga bekijken of ik dat ook ga doen. En of het lukt met reserveren van dunbezaaide gîtes.

As donderdag is bevrijdingsdag in Frankrijk en ook veel mensen vrij en weer lang weekend. Drukte in de gîtes.

Het is inmiddels maandag 5 mei.
Ik ga mn bed uit en St Cirq verkennen vandaag.

Inmiddels is de dag voorbij gegleden. Lekker rustig aan gedaan. De ruïne van het oude kasteel beklommen, met prachtig uitzicht over de Lot en St Cirq. Een koffietje gedronken. 2 nachten geregeld (en is gelukt). Nog maar eens een rondje door dorp, winkeltjes in en uit. Fotootje hier en daar. Broodje. Poosje siesta op de kamer.
Rondje dorp, biertje op terras en weer avondeten in hetzelfde restaurant als gisteren, want er blijkt niet veel open in de avond. Dan raakt het hier compleet uitgestorven.
Zo nog stukje lopen om eten te laten zakken en dan te bed.
Morgen op naar Pasturat.

Geschreven door An.aan.de.wandel