Vandaag maar eens even een kort stukje en geen foto's. We zijn na ons uitgebreide ontbijt van Adrie 1 toast met jam (waar we nog apart om moesten vragen, want het is per slot van rekening butter toast) en ik 3. Ik zie al uit naar het ontbijtbuffet de komende 3 dagen... Rond 12:00 uur hebben we echt reuze trek en dus stoppen we ergens langs de kant van de weg. Ik had even een korte blik in de keuken (alleen maar vliegen) en nou ja, vlees hebben ze hier niet, dus wat rijst en dal fry (linzen gerecht, rijst en wat chapatti's zal wel gaan. Ik vroeg nog even om bier. Ze keken toch alweer naar me of ik van de maan kwam of zo, dus een bierdrinkende vrouw, dat kan er dan ook nog wel bij. De eigenaar stapt op zijn motorfiets en laat de bediening over aan een jochie van een jaar of 12, nadat ook onze chauffeur nog even snel had gebaard dat het 2 blikken moesten zijn. Bier drinken hier alleen mannen en enkel in donkere gelegenheden. Nou, het was klaarlichte dag en dan ook nog een vrouw. Ze kunnen me onderhand wat. Ben niet zo van dat vrouwen-achterstellen-gedoe. Na vijf minuten is hij weer terug met 2 grote blikken "strong" bier. Met een fluctuerend alcoholgehalte van 6-8 %. En zoet. Voordeel van bier is dat je uit het blik drinkt en dus niet de vieze stalen bekers moet gebruiken. Ik heb wel van die desinfectie-doekjes in mijn tas, maar ookal spoel je na met water, je proeft het.

We zijn nog niet ziek geworden, maar wat stom is dat ik daar geen foto van heb gemaakt is dat vooraan een paar smoezelige tafels met plastic stoelen, maar daarachter een rij charpoi's, de touwbedden, met in het midden een soort van stalen brugje erover heen waar je eten op kunt zetten. Er lagen dus een paar moslim jongemannen op die bedden thee te drinken of zo. met van die vlasbaardjes en zo'n moslimhoedje op en van die lange smoezelige hemden met een soort van mouwloos hes erover, allemaal kleurloos en viezig. Jammer genoeg wilden ze niet op de foto, dus heb ik maar zo gelaten.

Het hotel waar we nu zijn aangeland, het Jehan Palace Hotel, vijf sterren, is werkelijk subliem, met keurige heren in livrei die de deur voor je openhouden en zo. Groter verschil met vanmiddag is er niet. was een beetje bizar want Gudu zou nog even wachten terwijl we incheckten om afscheid te nemen (en fooi natuurlijk) , maar al onze bagage werd gelijk door van die jaknikkers meegenomen en hij mocht daar niet blijven staan. Toen we hem wilden gaan zoeken, moesten we binnen blijven staan in een soort voorhal, die wel open was en ging een van de bewakers met een microfoon Gudu omroepen of zo (wij verstonden het natuurlijk niet). Dus hij komt weer aanlopen, wij nog even gezellig met hem praten. Nou dat kan natuurlijk helemaal niet. want een chauffeur is natuurlijk een lage kaste en een soort van noodzakelijk kwaad. Nou, wij zijn dus niet zo. Afijn zijn fooi, maar nog steeds niet duidelijk of hij nu wel of niet morgen met ons de excursies gaat doen (met een gids als het goed is). Dus hij vroeg me even naar de agent te bellen om te vragen of hij de komende dagen ook mag rijden. Dat is geregeld. We vinden het fijn, het is een aardige gast, beleeft, maar met humor en hij rijdt heel safe. Vanochtend was ook echt weer dat we dachten, hoe is het mogelijk.
Op de '"snelweg" die tweebaans is, rijden ze in drie banen op hele stukken, er is niet echt een vluchtstrook maar wel hier en daar wat asfalt aan de kant. Je rijdt hier links, maar dan rijden niet de supertrage vrachtauto's in dezelfde baan, nee, alles rijdt maar door elkaar. Constant die brommertjes ertussen voordat er een gaatje is rijden ze er al weer in. Niet te geloven. Net Teheran.

We zijn wel gaar en mijn nek is sinds gisteren weer heel vervelend en vanochtend een foute beweging gemaakt, even opzij gekeken of zo, en bingo. Dus toch maar even naar het zwembad. Wij in ons zwemkleding daarheen, met keurige badjas, ik op slippers. Adrie was ze vergeten, dus op van die badstoffen dingen die te klein waren. Was niet de bedoeling. Bij het zwembad is natuurlijk een Spa, maar ook moest je daar douchen voor het zwemmen en je kennelijk ook omkleden in een heel complex. Wat een gedoe.. Als Adrie dan nog doodleuk zegt: ja, die zwembroek is het niet meer helemaal. De rek bij de pijpen is er toch wat uit. Als hij dat dan ook nog eens plastisch demonstreert krijg ik zo ongelooflijk de slappe lach, dat het niet meer te doen is. Dat komt ook door overal die overdaad aan overbeleefd personeel, dat past niet bij ons. We zien namelijk wel hoe de Indiërs nog wel erg statusgevoelig zijn.

Dus we eten maar in een van de vijf sjieke restaurants hier in het hotel. De binnentuinen allemaal sfeervol verlicht, met zelfs een dwarsfluiter ergens naast een fontein voor de sfeer. Veel wierook en over superkeurig personeel.
We kijken nog wat in de gangen waarin een werkelijk ongelooflijke fotocollectie is van allerlei regerende vorsten enz. in Bhopal. Je kunt met een QR code ook nog een verhaal erbij horen. Dus dat ga ik nog wel een keer doen. Ik vind dat altijd leuk. Erg fascinerend zijn ook de statieportretten van Begun's, vier regerende vrouwen op een rij (ik ga morgen de gids vragen hoe dat zit) met burka aan. Tja. Je ziet zelfs geen ogen want er zit een soort van vitrage-gordijn voor.

Maar genoeg voor vandaag, morgen eerst weer grotten (Bimbetka -pre historisch enz. ) en 's middags guided tour in Bhopal.

Geschreven door Jacquelijne.opreis