Na een beetje bijzonder ontbijt rijden we in drie uur naar Chengdu, geen kip op de weg. Op een of andere manier proberen ze soms in zo’n hotel iets westers te doen met het ontbijt: melkkoffie (behh..), klef witbrood dat enkel flink geroosterd binnen te krijgen is, maar hier ook een heuse eierbakker, die op verzoek een eitje bakt, doorgebakken aan twee kanten –andere optie is er niet – in een halve cm olie. Ok. Maar dan. Er zijn ook kuipjes boter en jam! Maar zowel eitje als boter en jam smeren moet met stokjes. Met een beetje mazzel is er nog wel eens een lepel, maar… doorgaans niet. Dan is er jus d’orange in zo’n glazen tapding. Maar let op: de jus d’orange is heet. Niet te drinken dus, zurige hete, waterige jus d’orange.

We checken inmiddels voor de derde keer in, in hotel Wenjun Mansion, en voor de derde keer maken ze weer kopieen van ons paspoort en voor de derde keer komen ze later weer vragen waar het visum is. Kijk, dat wordt allemaal gescand en doorgegeven aan de politie. Maar wij hebben echt geen kans gezien om binnen die paar dagen ineens geen visum meer te hebben of van paspoort veranderd te zijn. En het zijn steeds dezelfde twee vriendelijke Engelssprekende studenten. Nu hebben wij een groepsvisum (groep van 2 of meer pers), makkelijk bij het aanvragen, maar er zit dus geen fraaie sticker in je paspoort, maar die hebben we op papier, mogen we er niet afpeuteren of anderszins iets mee doen en er is een bijgaande lijst met groepsleden, bestaande uit mijzelf, want Adrie is aanvrager en staat op het visum. Visum moeten we weer keurig afgeven als we het land verlaten. We gaan het zien! Vooralsnog heeft Adrie vandaag zelfs netjes de vertrekkaartjes die hij heel de vakantie keurig onder zijn hoede heeft gehad ingevuld. Heb nog nooit meegemaakt dat er iemand naar vroeg of een blik op wierp. Ingecheckt zijn we ook, alleen kun je hier in Chengdu niet je electronische instapkaart met QR code krijgen, want dat werkt niet, gelukkig had ik ook de instapkaarten opgeslagen en die hebben ze zo voor ons uitgeprint bij de receptie. Met dank!

We installeren ons en gaan dan maar op pad, het is gelukkig wat bewolkt dus niet zo ongenadig heet als gister. De geplande regen laat ook vandaag verstek gaan. Het is net alsof overal waar wij komen de regen de benen neemt. We lopen naar wat Hutongs moeten zijn, een kwartiertje lopen hier vandaan, maar het is een ongelooflijk drukke koopgoot, waar nagenoeg niets authentieks meer aan is en het is er weer een ongelooflijke cicaden herrie en ik wil er alleen maar weg. We gaan wat eten bij een tentje waar ze naast gelukkig enigszins normaal eten ook de meest gore beesten in de verkoop hebben. Alles bruin van de soya en onderdelen en beesten die wij dus echt niet eten. Na ons komt er een jong stel binnen, die een schaal van die ellende bestelt, de bijgeleverde plastic handschoentjes aantrekt en begint te schranzen. Gelukkig was ik al zowat klaar mee eten, maar ik werd gewoon onpasselijk.

We gaan de rust maar opzoeken en nemen een taxi naar de eerste grote tempel (Wenjun tempel geloof ik). Het is mooi om te zien hoe de Chinese boeddhistische tempels verschillen van de Tibetaans boeddhistische. Het tempel complex ligt in een mooi park ondanks Chinese toeristen is het er heerlijk rustig. Bij een van de nieuwe tempels aan de buitenkant in het park, is het binnen een vrolijk gezicht met veelkleurige poeffen waarom de tempelgangers kunnen zitten.
Een van de tempels zag ik 6 jaar geleden. Wordt volledig gerenoveerd en helaas hebben de oude straatjes erom heen die zo sfeervol waren, moeten plaatsmaken voor luxe winkels en een plein. Jammer. Alle tempels hebben wel een enorm theehuis, waar het overal druk is met jong en oud die eindeloze koppen thee drinken en vooral ook babbelen en soms een kaartje leggen. Dit zag je ook echt niet in Tibet. Daar wemelde het overal van de monniken. Ik heb er hier vandaag geloof ik welgeteld 3 gezien. Onderweg naar huis zien we ook nog een aantal plaatsen waar zeer communistisch het voltallige personeel gebriefd wordt op straat. Helaas enkel een wat vage foto vanuit de taxi.

Op ons dooie gemak bezoeken we nog twee andere tempels met een taxi en lopen vanaf de laatste tempel naar het hotel. Het was zo nog een lekker ontspannen middag. Morgen vertrekken we om 1100 uur en hoeven gelukkig niet eerder de kamer uit. Na het ontbijt lopen we nog even naar het parkje aan de overkant.

Geschreven door Jacquelijne.opreis