Al om 8.00 uur vertrekken we met een volgeladen bus. Het is een paar uur rijden met af en toe even stoppen om de benen te strekken of om even weer een doos kippen af te leveren. Het is wel gezellig in de bus: Gijs en Pauline met hun 3 pubers rijden dus met ons mee en we praten gezellig, vragen nog van alles aan Phong, die gewillig en uitgebreid overal op antwoordt. Phong had al gezegd dat er een toilet was op de boot, nou, dat is me een hele boot zeg voor ons twee! Ik geloof dat hij wel 25 zitplaatsen had! Grappig bizar. De boot is kennelijk ook van "the Company", het reisagentschap alhier kennelijk en Phong kwettert er lustig op los met de bootsman die hij natuurlijk ook kent. Ik vond de grotten toch erg leuk; het is niet erg groot zoals ik bijv. in Myanmar heb gezien, maar toch erg aardig.

De koning (tot 1976 was er een koning) hield er bij het boeddhistisch nieuwjaar altijd een ceremonie. Vele mensen kwamen daar op af en brachten een boeddhabeeldje mee, dat zou geluk brengen. Nu de koning er niet meer is, doet de gouverneur de ceremonie. Er staan dus allerlei beeldjes, al dan niet verguld en ook een paar duidelijk oudere (16e eeuw) witte beelden. Dat zijn wachters en een kluizenaar. Bij de hele verzameling gouden beelden op een soort altaar staat een kubus-achtig geval. Dat is ook weer ceremonieel om de boeddha te wassen. Het water kwam dan via ganzen en een slang in die kubus terecht. Het is maar dat je het weet. Ik geloof dat dat in alle Luang Prabang tempels is, we zullen er op letten. We maken op een moment dat het minder druk is nog een foto met ons tweetjes ervoor. Het was nu prettig druk, moet er niet aan denken hoe het is in het seizoen! Luang Prabang is wel het meest toeristische oord volgens Phong, en Vieng Vang (backpackersplaats), maar daar gaan we niet heen. Ventiane schijnt ook rustiger te zijn, dat vind ik bepaald niet vervelend. Aan de overkant is een restaurant waar we eten, het is nog een beetje vroeg, maar anders wordt het weer heel laat en het is prachtig met het uitzicht over de rivier. Deze boottocht was een welkome extra op het programma. We varen in nog een klein uurtje door naar Luang Prabang en ik doe lekker even mijn ogen dicht.

Tjoy staat ons al op te wachten bij de aanlegplaats van de boot met de bus met bagage. We rijden door de stad een extra rondje zodat Phong nog een en ander kan uitleggen. Jammer genoeg is de bamboe bridge in het regenseizoen weggehaald en kunnen we wel een paar keer per dag met een shuttlebus van het hotel naar de stad. Ons hotel My Dream Resort is idd erg mooi ingericht en we worden ook zeer vriendelijk welkom geheten met een mooi glas waar een gevouwen bananeblad omheen zit en een bamboerietje met koude citroengrasthee. Heel verkwikkend.

Het hotel is mooi en eigentijds, en doet zijn naam My dream hotel zeker eer aan. Ook hier weer een heerlijk balkonnetje om buiten wat te zitten en een fijne badkamer.
We chillen een beetje en gaan met de shutlebus naar het centrum, deze stop bij de avondmarkt waar we dus maar een kijkje gaan nemen. Maar het valt niet mee, het begint weer enorm te gieten en overal moet je kruipdoor sluipdoor onder de plastic zeilen door en nagenoeg overal dezelfde shit die je in heel Azie ziet. Als we er door zijn vluchten we een fatsoenlijk uitziend restaurant in en bestellen een grote fles bier om op adem te komen en wat te eten (het was wederom lekker). We kijken op een antiquair en die heeft ook van dat mooie indigo hangen zoals ik al twee kinderjasjes heb uit resp. Zuid-China bergvolkeren en Vietnam bergvolkeren. Ook mooie kinder- en volwassenen hoofddeksels, maar ze vragen me teveel. Het is ook een erg sjieke winkel en dan betaal je ook gewoon de hoofdprijs. Wie weet wat we nog tegenkomen. We lopen door de avondmarkt terug en ineens valt mijn oog tussen de eindeloze tasjes op een rijtje afwijkende spulletjes, ik kijk beter en zie ineens een stuk of 10 antieke babymutsjes liggen. Ik kies het mooiste uit en voor 12 euro na wat afdingen heb ik het. Ik ben dolblij. Mooie aanvulling op mijn collectie hoofddeksels uit alle windstreken.

www.mydreamresort.com.

Geschreven door Jacquelijne.opreis