Vandaag bezoeken we met Rita, die alles heel erg goed heeft voorbereid, het zuiden van Nagasaki. Ze heeft voor ons al dagkaarten geregeld voor de tram waarmee we een eind zuidwaarts gingen. Dagkaart koop je in sommige hotels, moet je maar weten. En "ja, dan zien ze ons al aankomen met 17 man, dat gaat niet werken. Ik haal ze wel!" Er rijden allerhande trams rond, oud, nieuw, vol met prints of gewoon donker groen. Achter in stappen, voor weer uit. Weer wat anders dan de metro.
Nog een stukje lopen en we passeren een aantal smalle garages onder de huizen. Je mag hier enkel een auto kopen als je een garage hebt. En dus zijn er veel kleine smalle garages, waardoor we ook begrijpen heel veel auto's hier smal en echt rechthoekig zijn, auto's zoals kinderen ze tekenen, koekblikken, wel allemaal brandschoon alsof ze zo uit de showroom komen. Je ziet hier idd ook heel veel modellen rijden die we hier niet kennen.
We bezoeken eerst de Nagasaki Confusion shrine en het historical museum of China. Het staat naar het schijnt ook op Chinees grondgebied. We zien een tempel uit het Confucianisme, met in de binnenplaatsen de 136 discipelen als mansgrote witmarmeren beelden. Verder staat het een beetje bizar weggefrommeld tussen wat flatgebouwen, zo midden in een woonwijk. Maar het mooiste vond ik de werkelijk indrukwekkende collectie Chinese en Mongoolse kunst- en gebruiksvoorwerpen. Buitengewoon mooie en bijzondere collectie. Het museum was niet erg groot; 2 verdiepingen, maar wat ze hadden was zeer de moeite waard om er voor naar Japan te komen.

We pakken weer even de tram en gaan een stuk verderop met een lift steil omhoog om uit te komen bij een uitkijkpunt en bij de ingang van Clover garden. Thomas Clover (1838-1911), ondernemer, heeft een grote rol gespeeld in de industrialisering van Japan. Hij kwam op 20-jarige leeftijd uit Schotland hierheen en bleef de rest van zijn leven. Hij leidde een kolenmijn en stichtte de eerste moderne scheepswerf (later beheerd door Mitsubishi), hij was ook wapenhandelaar en leverde aan de Satsuma-clan die het Shogunaat ten val bracht. Ondanks het reisverbod hielp Clover verscheidene jonge mannen ontsnappen naar Londen om daar te studeren. Een van hen was Ito Hirobumi, later de eerste premier van Japan. Het koloniale woonhuis van Clover staat nog in het fraaie park, alsmede enkele andere koloniale huizen en de metaalschool, waarvan een deel is overgebracht en weer opgebouwd in het fraaie park. Ook hier ligt er geen afgevallen blaadje. Een legertje tuinvrouwen verwijdert keurig ieder afgevallen blaadje. Dat zagen we gister ook al in het pottenbakkersdorpje.

De bewolking is nagenoeg opgelost en de zon begint ongenadig te worden. Adrie loopt al een tijdje met zijn paraplu tegen de zon en ook René, de senior van de groep, heeft zich een prachtig gebloemd pluutje met een kanten randje aangeschaft. Het is een geweldige combinatie met zijn hawaïhemd. We spotten ook nog een Japanse familie die lange tijd bezig is hun smartphone op de juist vierkante centimeter weg te zetten voor een statig familieportret. Net op het moment dat Dirk en ik ieder aan een kant willen aanschuiven bij de familie, stappen ze op. Jammer....

Het zicht op alle scheepswerven en de docs is erg mooi. De haven van Nagasaki ligt aan een lange zee-arm. In de haven ligt ook een knoert van een cruiseschip eerlijk gezegd daar een beetje de boel te detoneren. Gelukkig hebben we er geen last van gehad, want die dumpen zo even 4000-5000 touristen in de stad, die dan en masse natuurlijk ook naar alle bezienswaardigheden gaan. We zien beneden ook nog een katholiek kerkje en een aantal "Hollandse huizen", Holland street ofwel: Oranda dori.

Al lange tijd voordat Clover in Japan kwam, waren voor de Japanners alle buitenlanders eigenlijk Nederlanders. In 1517 ging de haven van Nagasaki open voor de handel met Portugezen, maar die kwamen niet alleen handelen maar ook bekeren tot het katholicisme. Het eerste NL schip "De liefde" meerde in 1600 aan en in 1602 was de VOC een feit. In 1634 wordt aangevangen met de bouw van het ingepolderde mini- eilandje Dejima. In 1639 werden de Portugezen geweerd. De Shogun was klaar met dat bekeren naar katholicisme en het Roomse geloof werd verboden. Eigenlijk werden zo ongeveer alle katholieken uitgeroeid. De Hollanders bleven dus over en olv de VOC werd Dejima de poort naar de handel met de rest van de wereld. Maar ook was het belangrijk voor de studies naar Nederland en Nederlands. Er waren tvele tolken aanwezig en er is in die tijd oa door de arts Siebolt veel onderzoek verricht naar Japan iov de Nederlandse regering. Ook zorgde Siebolt voor de nodige karteringen van Japan, verrichte er medische handelingen en zijn leerling Johan Pomper was de grondlegger van de Universiteit van Nagasaki. Nederland heeft er dus heel wat roots!

Het is inmiddels geen eilandje mee , maar volledig ingebouwd en buitengewoon netjes gerestaureerd. Nog maar sinds kort zo goed als klaar, behalve dan de maquette buiten, waar vandaag driftig werd ingemeten. Ook onze koning heeft hier in 1990 nog een boom geplant. We gaan weer bij de SevenEleven lunch halen en picknicken in een soort van speeltuintje onder de bomen. Gezellig en lekker. Na de lunch bekijken we uitgebreid nog Dejima, waar we makkelijk een uur zoet zijn. Dan lopen we nog even naar de haven. Daar wacht ons allen een heerlijk koud biertje. Mens, wat is het warm vandaag!

Na wat opfrissen en wat bijkomen, eten we met een groot deel van de groep in het nabijgelegen Chinatown. Er is daar een heel mooie groente-vis-vlees winkel. Allemaal van boeren uit de omtrek naar het schijnt, en daar kun je boven voor niet al te veel van het zeer uitgebreide buffet eten wat je wilt. Erg leuk, veel kleine hapjes en je kunt met van alles en nog wat kennis maken. En dan is het weer mooi geweest voor vandaag. Morgen nog een dagje Nagasaki, maar dan geen buitenlandse handel, maar buitenlandse bommen op het programma.

Geschreven door Jacquelijne.opreis