De laatste dag in het Tibetaanse is aangebroken. Hier geen last van aardbevingen of overvloedige regenval. Het is wisselend bewolkt, maar een prachtige dag om na een lekker ontbijt (met o.a. pannekoeken en lekkere koffie!), een stevige wandeling te gaan maken rondom de lodge. De graslanden zijn werkelijk prachtig. Ik heb geprobeerd veel van de bloemen die we steeds overal in grote getale hebben gezien nog even in dit uurtje vast te leggen. Het is heerlijk weer. Een beetje bewolkt en prima temperatuur om te wandelen. Bij terugkomst in een van de bochten hangt een stuk vangrail los: Tsering en Adrie komen er achter dat nagenoeg alle bouten zo goed als los zitten en met zijn drieën draaien we alle bouten met de hand aan. Ziezo. Bij aankomst in de EcoLodge kijken we nog even hoe de sauna eruit ziet, keurig. Volgende week komen ook de glazen deurtjes voor bij de douches in de badkamers. Complimenten, de EcoLodge is werkelijk prima, enige nadeel is dat er nog geen warm water is, dus vanochtend hebben we ons maar aan de wastafel gewassen. Een koude douche gaat me toch echt te ver.

We drinken nog een lekkere koffie, maken onze inschrijving met alle paperassen en kopieën in orde en betalen ons diner en biertje van gisteravond. Angela checkt nog een keer de vlucht, gelukkig is het niet die van half 9 zoals eerder doorgegeven (moeten we hier om kwart over 6 of zo weg), maar die van 1200 uur. Die van half 9 werd zo vaak gecanceld omdat het regende dat dat niet echt handig is. We worden nu om kwart voor 10 opgehaald, prima tijd! Het was er een waar genoegen om te verblijven in de Eco Lodge, maar een dagje was ook wel weer genoeg. De zoon van Tashi brengt ons naar Tagong, een 10 minuten rijden, waar we inchecken in ons hotel. Kamer is naar Chinese begrippen ok. We gaan daarna met zijn drietjes lunchen, onze “eigen” chauffeur is nu met een andere groep weg.

Na de lunch gaan we op ons dooie gemak het beroemde Lhahang klooster hier bekijken. De verschillende tempels in, had natuurlijk geen klittenbandsandalen aan (stom). Bij de laatste mag je natuurlijk geen foto’s maken, maar ging per ongeluk toch een paar keer af. Hier wordt ook heel fors geofferd, briefjes van 50 en 100. Naar verluid viel hier ergens in de 7e eeuw het beeld van Jowo-Sakyamuni-Boedda van de vrachtwagen van de Chinese prinses Wencheng die onderweg was om te gaan trouwen met een Tibetaanse koning Songtsen Gampo in Lhasa. Er staat nu op deze plaats dus dit beroemde klooster. Het originele beeld staat in Lhasa, hier staat nu een kopie. We zitten een tijdje op een bankje nadat voor de zoveelste keer onze veters weer zijn gestrikt en kijken maar zo’n beetje wat er allemaal op het plein gebeurt. Op een gegeven moment komt er een motorfiets met aanhanger vol tapijten aan en hebben de jonge monniken dikke pret.

We vervolgen onze weg keurig rechtsom het klooster heen (zo hoort dat hier) en we zien indrukwekkende rijen grote gebedsmolens, die door tanige oudjes steeds maar weer worden rondgedraaid. Het zijn steeds dezelfde oudjes die om de zoveel tijd weer een rondje gaan doen, een hand gehandschoend om de enorme gebedsmolens te draaien. Het lijkt een groot sociaal gebeuren. We maken wat foto’s en er zijn er een paar bij, die GRAAG met ons vereeuwigd willen worden. Tijdens deze kora komen we ook een aantal bijzondere stupa’s tegen. Tsering gaat naar zijn guesthouse en wij drentelen door de hoofdstraat en kijken naar wat alle winkeltjes te bieden hebben. Als we zijn uitgekeken lopen we weer naar het plein en kopen een biertje en gaan dan net als de ouwetjes een beetje zitten kijken naar wat er allemaal voorbijkomt – en bekeken worden natuurlijk. En ook hier weer jonge meisjes die dolgraag met ons op de foto willen. Grappig. Nog eens gaan kijken of nu de wolken zijn weggetrokken voor de besneeuwde bergtop en ja hoor… de weergoden zijn ons gunstig gestemd! Dus we maken eindelijk nog een mooie foto van de sneeuwtoppen.

We relaxen en lezen nog wat in ons hotel en om 1900 uur zouden we Tsering treffen die ons per sé vanavond wil trakteren. Het is gewoon aandoenlijk. Hij zal al pontificaal klaar in het restaurant van het hotel. Twee flessen bier op tafel met glazen en voor hemzelf een klein flesje met iets van sterke drank en hij had allerlei dingen besteld waarvan hij wist dat wij ze lekker vonden. We lopen nog een keer de reis door en Adrie en ik komen niet anders tot de conclusie dan dat dit werkelijk alles bij elkaar genomen een prachtige trip was (afgezien van een dag flink ziek vanwege de hoogte) en dat het ook zo klikte met hem. Hij vond ons een heel romantisch koppel en zei me dat ook juist door onze goede voorbereiding (mijn eigengemaakte reisgidsje, waarvan hij ook een exemplaar had) het allemaal zo relaxt was verlopen. Het voelt een beetje treurig om afscheid te nemen. Hij hoopt nu een dezer dagen zijn rijbewijs helemaal rond te krijgen en wil met zijn broer zijn vader een dagje uit het klooster halen en mee nemen naar mooie plekken, geïnspireerd door de trip. Nadat zijn moeder was overleden, toen hij zelf in India was, is zijn vader in het klooster gegaan. We wensen hem veel succes en geven hem een big hug en dan zit dit stuk van de reis erop. Raar….

Nu nog een paar dagen China tegoed!

Geschreven door Jacquelijne.opreis