Vandaag een rustig dagje en morgen en overmorgen worden voor ons doen nog rustiger....
Na een lekker ontbijtje richting Bachkovo, de andere voorgestelde stop slaan we maar over, dat was nog 2 kilometer klimmen omhoog en het is per slot van rekening toch vakantie :-).
In Bachkovo staat het op 1 na (Rila) belangrijkste klooster. Het heeft al een oude geschiedenis, gesticht in als ik me niet vergis 1083 door twee Georgische broers, oppercommandanten in het Byzantijns leger in Oost-Europa gesticht. Ze kregen van de keizer stukken grond in de Rodopen en dachten door een klooster te stichten zo hun macht onder het volk te versterken. Altijd hetzelfde bij die kerken. Macht....Uit het stichtingsjaar is enkel nog het knekelhuis bewaard gebleven. In de 15e eeuw door de Osmanen in de as gelegd en (monniken konden enkele boeken en iconen redden waaronder ook de wonderdoende icoon. Inderdaad een wonder, want ze heeft geen gezicht. Wellicht zit de icoon zelf in de iconostase en is dit enkel de houder die door iedereen aanbeden wordt? In ieder geval nog meer geschiedenis en aardiger is het om te vermelden dat hier Partiarch Kiril en Exarg (weet niet wat voor titel dat is) Stefan hier begraven zijn. Zij wisten de deportatie van vele joden naar de kampen te voorkomen. Nagenoeg geen enkele jood is overigens in de kampen beland door inzetten van de regering en bijv. deze dappere mensen.

Het klooster kent twee binnenplaatsen, we lopen eigenlijk gelijk door naar de kleine waar de St. Nicolaaskerk staat. We zien al in de voorhof prachtige fresco's, maar we kunnen niet echt naar binnen. Er wordt kennelijk een peuter gedoopt en de vader wordt erop uit gestuurd om een emmer water te halen. Na een min. of 10 komt hij terug met een plastic gifgroene emmer met vast en zeker heilig water. Later komen we nog een keer kijken, maar wordt er weer een ander kind gedoopt. We zullen de binnenkant dus niet zien. Nu staat dit klooster erom bekend dat het merendeel (sowieso refter en knokenhuis) gesloten is en dat je echt mazzel moet hebben, maar desalniettemin is de klooster erg de moeite waard. De grote binnenplaats heeft een heel aangename afmeting met erom heen in 2 verdiepingen monniken/nonnen cellen en een heel mooie kerk. Volledig beschilderd. Wel duidelijk ook weer uit verschillende tijden, het een mooier dan het ander, maar indrukwekkend.
We moeten weer wat in de rij (mondkapje!) en geen idee waarom. Nou ja, bij die ingang staat die icoon van die wonderdoende Maria die gewoon leeg is (enkel zilver en gouden vatting. Iedereen slaat minstens drie kruizen en geheid 3 weesgegroetjes want vlot gaat het niet.

Binnenin de kerk hangen ongelooflijke grote, glimmende kroonluchters en je weet zo niet waar je eerst moet kijken. De iconostase die in een muur van schilderijen en iconen is gevat is ook nogal veel goud, net zoals de aureolen van de figuren op de plafonds. Een letterlijk schitterend geheel.

Volgens goed Bulgaars gebruik staan ook hier al om 11.00 uur de BBQ's aan en ruiken we alweer de braadworsten, maar we moeten door deze bescheiden braderie (slecht een paar honderd meter kramen) en we slaan de worsten af en drinken ergens een kop koffie.

Het landschap verandert en het heeft nu veel weg van de bergen in Oostenrijk. In zo'n Oostenrijks aandoend wintersportplaatsje lunchen we. Het is veel, zwaar en duur. Maar goed, je kunt niet altijd mazzel hebben..

We arriveren in Devin en vinden zonder moeite het resort. We worden een soort van werktuiglijk rondgeleid door een man (de manager?) die er vooral op hamert dat we toch zeker voor al onze kwalen allerlei behandelingen moeten boeken in de Spa (sana per aqua). Mensen die zeer ziek waren kwamen gezond weer buiten. Straks gelooft hij het zelf nog. Vooral gezond voor zijn portomonaie. Er zijn zelfs 3 restaurants (waarvan er s avond maar een open blijkt) en wel een flink zwembad en een bescheiden sauna complex. We kijken elkaar aan: tja, dit soort plekken is niets voor ons. Hopelijk komen we deze twee-en-halve dag een beetje door. We installeren ons en gaan dan maar naar de sauna. Het is licht bewolkt en niet meer zo heet als afgelopen dagen. Bij dame waar ik handdoeken kan halen zoals geïnstrueerd, probeer ik boven water te krijgen of de sauna met of zonder badkleding is, want dat kunnen we nergens terugvinden. Uiteindelijk het ik het aan 3 mensen gevraagd, maar zo ver strekt hun Engels niet en in het Bulgaars red ik het ook niet. Het kan ook wel te maken hebben met dat hier dan nee knikken ja betekent en andersom en dat de mevrouw mij voordeed dat ik mijn broek uit moest trekken (ik had een jurk aan) kennelijk bedoelde dat ik die aan moest houden. Nou, gewoon met badpak en zwembroek ook. Fijn na afloop in zo'n kleddernat badpak, maar even in sauna en stoombad was wel heerlijk. We installeren ons dan maar met een halve liter koud bier en een boek aan het zwembad. Rond 19;00 uur lopen we dan richting het centrumpje. Klein en toeristisch. Weinig fatsoenlijke restaurants. Wederom heel vette hap... Morgen zien een goede salade te scoren.

Het appartementje dat we hebben heeft een ruime woonkamer, alles is netjes maar niet echt gezellig ingericht. Maar lekker ruim en een zitbank enz. is wel heel fijn!

Geschreven door Jacquelijne.opreis