Na een prima ontbijt vertrekken we richting Amber Fort. Het fort ligt zo’n 10 km noord-oostelijk van Jaipur. Het is even rijden en het fort is mooi gelegen in de heuvels. Het fort, dat we gaan bezoeken, is maar een deel van de enorme vesting die er is opgetrokken. Naast het fort en twee grote vestingen, lijkt het wel of er stukken Chinese muur hier per ongeluk verdwaald zijn geraakt. Het is mooi om te zien. We lopen richting fort en zijn verbaasd dat we tientallen olifanten met toeristen de lange laan naar het fort zien lopen. Onze chauffeur vertelt ons later dat de olifanten 4 x heen en weer mogen, alleen in de ochtend tot een uur of 11 en het daarna te heet wordt. Eind van de middag komen ze weer terug. Het is een bijzonder leuk gezicht! Wij spoeden ons tussen olifanten en vooral ook veel oliantenkeutels naar de binnenplaats waar de rondleiding begint. Het was aardig, maar kan zich ook echt niet meten met het fort in Jodhpur. Desalniettemin genieten we. Wat me vooral is bijgebleven is dat er voor de maharani (de eerste vrouw van de maharadja) een soort van rolstoel was gebouwd waar zij bij feestdagen in werd rondgereden, omdat haar kleding zo zwaar was (rond de 30 kilo) dat ze niet fatsoenlijk kon lopen. Tja,… je moet er wat voor over hebben. Ook daar weer de Zenana, het vrouwenverblijf. De maharadja had hier 12 vrouwen, 3 van elke rang. Heel gedoe. Ze werden geheel traditiegetrouw ook hier weer volledig weggehouden van de mannen. Enkel de moeder van de Maharadja mocht in het openbaar verschijnen. De vrouwen volgden de beraadslagingen achter de opengewerkte schermen. Purdah… het niet tonen van je gezicht is nog hier en daar in gebruik volgens onze audio-guide. In de zenana (binnenplaats met rondom de 12 vrouwenvertrekken) was natuurlijk altijd gedoe en gekonkel. Lijkt me vreselijk om daar te zijn opgesloten!

Inmiddels is het goed warm geworden en goed druk. Zoveel touristen hebben we nog niet bij elkaar gezien tijdens de reis! We gaan op zoek naar onze auto, maar onze goede Taroun heeft ons natuurlijk alweer gespot en rijdt voor. Galant als altijd opent hij mijn deur om me in te laten stappen. Het is een kleine oven, maar gelukkig maar voor kort weten we inmiddels. Van fort naar stadspaleis, maar niet nadat we eerst Jantar Mantar hebben bezocht; de hobby van een van de maharadja’s; enorme astrologie meet bouwsels. We snappen er allemaal maar weinig van, maar verwonderen ons erover dat eind 18e eeuw men zoiets uitgebreids kon bouwen en dus wel snapte hoe je dat allemaal moest berekenen. Het citypalace viel op door een werkelijk prachtige kledingcollectie van het meest ongelooflijk fijne en excuise handwerk. Ik heb enorm genoten. De enorme wapencollectie hebben we maar snel doorgelopen. Daar zien we weinig aan eerlijk gezegd. We willen eerst nog maar even lunchen, het is een uur of een. Onze chauffeur weet wel wat en zet ons af bij een tent, waarvan we zoiets hebben van…ahum apart. We zijn de enigen. Het is er overigens wel heel schoon, maar vage inrichting met zwart stalen stoelen en ruiten waardoor je niets meer kunt zien. Het eten is prima en ze hebben ook een biertje. Daar hebben we wel trek in met die enorme hitte! Hier wordt dan weer geen taks gerekend. Ik las in een van onze reisgidsen dat idd op bier 20 % taks zit, op eten 5,5 % < mineraalwater en sapjes dan weer 6% en vaak ook nog 10 % servicetaks. Overigens rekenen alleen de sjiekere, toch al in verhouding dure restaurants die taks op bier en de andere taxes. Het lijkt wel een soort van willekeur. Bier en andere drank mag dan ook weer niet ieder restaurant schenken. Het is allemaal een beetje ondoorzichtig! Ondanks dat het zaterdag is, is het werkelijk ongelooflijk druk met het verkeer en doen we er ruim drie kwartier over om weer bij ons hotel te komen. De kamer zijn ze net mee bezig, dus maak ik wat foto’s her en der. Het is een heel fraai gedecoreerde oud haveli. Men is ook op verschillende plaatsen bezig met restaureren. We spenderen de rest van de namiddag aan het zwembad, waar we lekker wat lezen, zwemmen en ik aan mijn verslag schrijf. Helaas zitten hier ook weer grote aantallen van die kleine rotvliegen te plagen. Dat is dan weer jammer.
Vanavond gaan we eten op een of ander goed rooftop restaurant dat Adrie al heeft uitgezocht.
Oh ja, ik heb net 24 lichtknopjes/schakelaars in onze kamer geteld en 3 draaiknoppen voor de plafondventilators. Vanmorgen schoot er steeds een stop uit… duurde even eer we dat doorhadden, want soms is zo’n schakelaar dan weer voor een stopcontact aan te zetten of een groep andere schakelaars. Maar weet nu waar de stoppen voor onze kamer zitten haahha.
Wifi is weer een ramp. We komen er wel met de telefoon op, maar niet meer met mijn laptop, ook al hebben we de wifi van onze telefoon uitgezet (je kan maar met 2 apparaten tegelijk). Jammer..gister lukte het wel.
Uiteindelijk zijn we toch niet bij het rooftop restaurant gaan eten, want de tuctuc man wist dat er gister problemen waren en iets was met de drankvergunning. Na wat overleg zijn we naar Indiana gegaan. Een garden restaurant, want het was heerlijk weer en we wilden niet binnen zitten! Natuurlijk ook live muziek en dames die dansten met een hoop water kannen op hun hoofd, zelfs de bovenste brandend. Circusvoorstelling er dus bij. Het was een gezellige avond.

Geschreven door Jacquelijne.opreis