Als om kwart voor 7 de wekker gaat, hoor ik de regen gigantisch op de aluminiumkozijnen neer komen. pffff. Ik denk even: zal ik me maar omdraaien en niet naar de Stenen Boeddha's gaan? Hm.. het ontbijt is toch ook maar tot 9 uur, 10 uur uitchecken en dan moet je toch ook de rest van de ochtend maar wat rondlopen. Ik verman me, check wat weersites die compleet tegenovergesteld weer aangeven en kom er maar uit. Adrie is al onder de douche. Ik ga plassen en moet dan in dit hotel ook toiletslippers aan, bizar. Voor die twee passen, maar ik doe het wel omdat de vloer plakt. Niet van vuil. Onmogelijk hier, maar het lijkt of er een of andere seallaag over het zeil zit. Gister was ik weer vergeten die toiletslippers uit te doen, zat er al een uur mee in de kamer te schrijven. Ach ja, ik doe hier meer fout. We stonden al met onze druipende plu bij de lift gisteravond, eer ik me bedacht dat dat hier nog net geen doodstraf oplevert, maar toch zeker 10 stokslagen, op zijn minst... er staan hier overal bij de winkels paraplubakken en van die soort plu-condooms, want met een natte plu binnen is hier dus een doodzonde. Dan wil ik een beker water pakken om mijn tanden te poetsen, trek ik zo de hendel van de mengkraan eraf. Lekker. Gelukkig kan ik hem er zo terug op duwen...

Bij het ontbijt is het bijzonder rustig.... Rita zit er wel al en het blijkt dat alleen wij en misschien René naar de boeddahs gaat kijken. De rest gelooft het wel vandaag. Rita is zo lief even mee te lopen naar de bus (tegenover ons hotel) en de chauffeur te vertellen (handig toch iemand die Japans spreekt) waar we er uit moeten. We zijn zo ongeveer de enigen in de bus, maar Adrie heeft bij MapsMe al snel uitgevogeld hoe de route zal zijn. Bij binnenkomst in de bus moeten we een klein nummertje trekken: er staat een 2 op. Halte 2 kennelijk. Voorin de bus hangt een bord met getallen en al snel is duidelijk dat je daarop kunt zien wat je moet betalen. Het bedrag onder je nummer (2 dus) loopt steeds op. Dat is het bedrag dat je gepast moet betalen als je voorin weer uitstapt. Je moet je geld en de nummertjes op een soort lopend bandje leggen. Heel apart weer. Bij aankomst plenst het werkelijk ongenadig. We rennen onder onze plu's naar binnen en kopen kaartjes. We zijn kennelijk de eerste bezoekers op deze verzopen ochtend. Het zou een staartje zijn van de cycloon die net langs het eiland raast. Gelukkig staan de groepjes beelden steeds onder een mooie overkapping, waardoor we ook redelijk droog staan en ik op mijn gemak foto's kan maken. Na de vier belangrijkste beeldengroepen vinden we het wel mooi geweest met dit weer. De beelden zijn gehouwen in vulkanisch gesteente en dateren waarschijnlijk uit de periode Heina- (794-1185) en de Kamakura (1185-1333) periode. Waarom en door wie ze zijn uitgehouwen is nog onbekend. Een aantal beelden heeft nog restanten van kleur op zich, zoals we ook gezien hebben bij de enorme site van uitgehouwen beelden in Dazu in China. Het is vergelijkbaar, alleen is de site hier vele malen kleiner. Desalniettemin zeer de moeite waard. We zijn blij dat we de plensbuien getrotseerd hebben!

De rest is niet veel, er is nog een soort van waterleliekwekerij, maar eerlijk gezegd, als we dat nog nooit hadden gezien en het giet nog steeds.. Dan maar lekker binnen en warm koffie drinken tot de bus komt. De dame van de shop vraagt waar we heen moeten en is zo vriendelijk om ons te waarschuwen dat de bus die nu komt niet de goede is en dat onze bus waarschijnlijk iets te laat is (hoe is het in vredesnaam mogelijk in Japan?).

We zijn om kwart voor 11 weer in het hotel en besluiten om nog maar even naar het stadje te gaan kijken. Er zijn wat oude straatjes en het is handig om wat bentoboxjes of zo te scoren voor de lunch op de ferry. Het eerste Nederlands schip "De liefde" meerde hier in 1600 aan. De stuurman William Adams bleef hier de rest van zijn jaren wonen, net zoals de koopman Jan Joosten van Lodensteyn. Het was het enige schip van een vloot van vijf van de Magelhaense Compagnie, die de route had gevonden en niet is vergaan, werd gevorderd door de Spanjaarden of terugkeerde na muiterij. Van de 110 bemanningsleden die in Rotterdam vertrokken, waren er nog maar 24 in leven, waarvan het merendeel er slecht aan toe was. Kan me voorstellen dat je niet nog een keer zo'n tocht wilt maken. In 1609 werd er in Hirado een handelspost opgericht. In het oude centrum zie ik dan ook een putdeksel met daarop een afbeelding van "De Liefde". Totaal verzopen komen we een uur later weer terug in het hotel om even later met taxi's naar de ferry te rijden.

We hebben een goede overtocht van een twee-en-half uur op een nog maar één jaar oude, behoorlijk luxe boot. We zoeken een rustige plek op in de eerste klas stoelen (hebben we zogenaamd niet door natuurlijk, maar het is zeer rustig en niemand doet er moeilijk over). De stoel kan lekker achterover en dan knap ik maar een uiltje, afgelopen nacht moesten er weer veel boomstammen doorgezaagd worden en dus heb ik niet bijzonder goed geslapen. Als we aankomen op het eiland Shikoku is de regen opgehouden. Ben benieuwd of het morgen ook wat droger is dan vanochtend. We zullen zien.

Kiushu betekent 4 provincies. Shikoku betekent 9 provincies. Shikoku is erg lang onbereikbaar geweest over de weg. Nog maar een aantal jaren kun je over bruggen die allerlei eilandjes met elkaar verbinden. Omdat het eiland zolang is afgesloten, is het ook wat achtergebleven. Wat kleine boertjes, veel citrusvruchten. Hangen verpakt aan de boom nadat ze uitgedund zijn. Daarom is fruit hier zo duur kennelijk, arbeidsintensief dat inpakken en Joost mag weten waarom ze dat doen. Ook bekend vanwege de pelgrimsroute, de 88 tempelroute. Deze wil iedere Japanner een keer gewandeld hebben (of met de auto of bus (fiets? ) in hun pelgrimskleren: witte kleren met strooien hoed, wandelstok met doekje eroverheen met belletje. De bevolking biedt ze onderweg iets aan, kleine cadeautjes. Tussen 1200 en 1300 kilometer, dus zijn ze even bezig. Veel Japanners hakken het in stukken en doen af en toe een week. Rita heeft hem ook in een paar stukken gelopen.

In Matsuyama zitten we in een goed hotel, met fijne ruime kamer met bureau en zitje vlak bij het kasteel, interessant is dus om morgen het rondom te wandelen, de Ishite-ji tempel, een heel bijzonder complex doordat het verschillende bouwstijlen herbergt. De Dogo onsen, is de oudste onsen van Japan, de keizerlijke loges zat er, maar is momenteel onder restauratie, dus is niet zeker of we daar binnen kunnen. Wel kunnen we in de Dogo onsen annex (nieuwe onsen) evt. gaan badderen. Bij de Dogo onsen is ook een aardig park (regen?) en een museum met historisch glas dat ons wel interessant lijkt. Genoeg plannen dus voor morgen!

Nu zitten wel lekker wat te chillen met een glas rode wijn en wat sushi terwijl we kaarten, boekjes, folders en de info van Rita doornemen.
We eten heel gezellig in een trendy yakitori tentje en lopen nog even de arcade in. Dat is wel een heel drukke bedoening! Overal kraampjes die men nu aan het opruimen is, met je kunt het zo gek niet bedenken en aan beide kanten winkels, maar vooral eettentjes en ook in alle zijstraten eindeloze rijen eettentjes. Ook zien we een heleboel dames (met name, ook wel wat mannen) die in hun yukata lopen of in een soort kimono met giga-grote strik op de rug. Grappig gezicht!

Geschreven door Jacquelijne.opreis